Κρυφοκοιτάζοντας τον Ολυμπιακό που έρχεται

Κρυφοκοιτάζοντας τον Ολυμπιακό που έρχεται

Σαν σκηνές από τα προσεχώς για τον Ολυμπιακό του Μαρτίνς, η νύχτα στο Αγρίνιο. Και όλες οι Σούπερ Λιγκ νύχτες του 2019 σε μια διαδρομή που αγγίζει το τέλειο, αλλά όχι και την κορυφή!

Ένας όσο το δυνατόν πιο κατανοητός διαχωρισμός: Ο Ολυμπιακός του Πέδρο Μαρτίνς στο πρωτάθλημα ως το φινάλε του 2018. Ο Ολυμπιακός του Πορτογάλου, μέσα στο 2019. Στο πρώτο δείγμα: 14 ματς, 30 βαθμοί ( 9 νίκες, 3 ισοπαλίες, 2 ήττες) και 21-8 γκολ. Στο δεύτερο: 13 ματς, 33+3 βαθμοί (αυτοί με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ) και 37-8 γκολ.

Και ανάμεσα τους; Το αυτονόητο. Ο χρόνος που πάντα είναι σύμμαχος σε κάθε νέα προσπάθεια. Στην προκειμένη περίπτωση, σύμμαχος σε μια ομάδα που φέτος άλλαξε περισσότερους από είκοσι ποδοσφαιριστές στο ρόστερ της αλλά όχι και τη συνήθεια της, να προσπαθεί να κατακτήσει τα πάντα.

Κάθε άλλο κλαμπ στη θέση των Ερυθρόλευκων θα βάφτιζε τη συγκεκριμένη σεζόν μεταβατική και θα είχε όλα τα δίκια και τα άλλοθι του κόσμου στο πλευρό της. Ο Ολυμπιακός δεν το έκανε. Γιατί είναι ο Ολυμπιακός. Και αυτό δεν χρειάζεται κάποια επιπλέον εξήγηση.

Όταν όμως ξεκινάς από την αρχή, πρέπει να έχεις υπομονή. Και γερό στομάχι για να αντέξεις την ανήφορο. Οι Πειραιώτες έχουν χάσει φέτος στο πρωτάθλημα όλους και όλους 15 βαθμούς. Τους 10 ως τις 11 Νοέμβρη (ήττες από ΠΑΟΚ, ΟΦΗ ισοπαλίες με ΑΕΚ, Παναθηναϊκό). Τους 12 (ισοπαλία με Ξάνθη) ως τις αρχές Δεκέμβρη.

Τους τελευταίους τέσσερις μήνες, η μοναδική απώλεια προέκυψε στη Τούμπα. Και αυτή σε ένα ματς ειδικών συνθηκών, όπου οι Ερυθρόλευκοι ήταν υποχρεωμένοι να σχεδιάσουν μια τέλεια απόδραση από την έδρα του ΠΑΟΚ ξεκινώντας την αναμέτρηση από το -6.

Ο Ολυμπιακός του 2019 έχει έναν βαθμό παραπάνω από τον ΠΑΟΚ 2019 στο πρωτάθλημα (35 βαθμοί με 34-7 γκολ). Τον Δικέφαλο που είναι πια ένα βήμα πριν την επιστροφή του στην κορυφή έπειτα από 34 ολόκληρα χρόνια. Στην πραγματικότητα όλα κρίθηκαν το 2018. Τα περισσότερα εκείνη τη νύχτα στο Καραϊσκάκη (0-1) στα τέλη Σεπτέμβρη με το αυτογκόλ του Βούκοβιτς. Στην ουσία στο διάστημα που οι Ερυθρόλευκοι ήταν μια ομάδα δύο-τριών μηνών και ο φετινός μεγάλος τους αντίπαλος, ένα σύνολο απολάμβανε το προνόμιο της δεύτερης σεζόν. Του προπονητή, του κορμού, της αγωνιστικής και ψυχολογικής κατάστασης.

Όχι δεν έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία πια. Για να είμαστε ειλικρινής, κάποια λόγια του Μαρτίνς στο Αγρίνιο έγιναν η αφορμή για την αναφορά σε όλα τα παραπάνω. Λόγια σκόρπια έπειτα από μια μεγαλοπρεπέστατη πεντάρα που προέκυψε σε ένα από τα πιο «γεμάτα» ενενηντάλεπτα της φετινής χρονιάς. Όχι σε γκολ, αλλά σε επίπεδο και διάρκεια απόδοσης.

«Τώρα αρχίζουν και φαίνονται τα αποτελέσματα» της δουλειάς που έγινε φέτος, είπε ο Πορτογάλος. Και ποδοσφαιρικά έχει δίκιο. Αυτός ο Ολυμπιακός με τις τρεις-τέσσερις απαραίτητες βελτιωτικές κινήσεις που θα επιχειρηθούν το καλοκαίρι, μπορεί την επόμενη σεζόν να βάλει τον πήχη πολύ ψηλότερα από το συνηθισμένο.

Μια ομάδα ικανή να τρυπήσει το –ούτως ή άλλως- ψηλό ταβάνι της. Τα λέγαμε άλλωστε και πρόσφατα. Τα «πολλά» έγιναν ήδη. Πλέον οι Ερυθρόλευκοι δεν χρειάζεται να ξεκινήσουν από την αρχή. Τώρα πρέπει απλά, να κινηθούν έξυπνα το καλοκαίρι, και να διαχειριστούν αυτό που με κόπο ήδη έχτισαν.

Αν φέτος αυτή η ομάδα απέκλεισε τη Μίλαν στην Ευρώπη, και φτάνει ως τους 75 βαθμούς στο πρωτάθλημα που αλήθεια θα μπορεί να φτάσει η επόμενη;

Με έναν καλύτερο του Βούκοβιτς. Με έναν winger που μπορεί να σταθεί με τα ίδια κυβικά στην ευθεία των Φορτούνη και Ποντένσε. Με έναν σέντερ φορ των 20 γκολ όπως ο… Τζιμπούρ (που μοιάζει το τέλειο παράδειγμα στην ποδοσφαιρική αναζήτηση που εξελίσσεται);

Γράψτε το σχόλιο σας

Ακολουθήστε στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΣΧΟΛΙΑ