Παναθηναϊκός: Συνεχίζει να αφήνει υποσχέσεις

Η πιο σωστή λέξη για να περιγράψει όσα είδαμε σήμερα στην Κωνσταντινούπολη από τον Παναθηναϊκό θα ήταν διπρόσωπος. Ένα πρώτο ημίχρονο με προβληματική αμυντική εικόνα και δυσκολίες στην κυκλοφορία της μπάλας και τη δημιουργία φάσεων και ένα δεύτερο με σοβαρό αγωνιστικό προφίλ, με αλληλοκάλυψη και αποτελεσματικότητα.

Η αποψινή εικόνα του τριφυλλιού μοιάζει αρκετά με αυτή προ μίας εβδομάδας κόντρα στην Γαλατά. Πάλι οι πράσινοι μπήκαν ράθυμοι, χωρίς νεύρο και αποφασιστικότητα στο ματς και αυτό τους κόστισε. Τόσο εναντίον της Τσιμ Μπομ το περασμένο Σάββατο όσο και σήμερα με την Μπεσίκτας έμειναν πίσω στο σκορ και μετά έτρεχαν να μαζέψουν τα απόνερα της κατάστασης στην οποία οι ίδιοι έβαλαν τους εαυτούς τους. Εδώ επομένως εντοπίζεται και ένα πρώτο πρόβλημα.

Η χαλαρότητα της ομάδας στην έναρξη των παιχνιδιών. Μπορεί τώρα στα φιλικά να μην κοστίζει, αλλά στα επίσημα αυτό ίσως οδηγήσει σε άσχημα αποτελέσματα.

Είναι σίγουρο πως ο Γιώργος Δώνης το έχει εντοπίσει αυτό και σίγουρα τον προβληματίζει. Όσο προχωράει το ματς οι πράσινοι δείχνουν να συγκεντρώνονται περισσότερο, να χτίζουν τις γνωστές συνεργασίες τους στο χορτάρι, να πιέζουν ψηλά και να εξωθούν σε λάθη τους αντιπάλους τους.

Το κακό είναι πως αν δώσεις στον αντίπαλο σου την ευκαιρία να σε βάλει από κάτω στο σκορ, ειδικά αν είναι ομάδα κατώτερη από εσένα, θα του κάνεις τη ζωή ευκολότερη και τα δικά σου βάσανα μεγάλα.

Η εικόνα του δευτέρου ημιχρόνου, ίδια με αυτή σε Ολλανδία και στο αντίστοιχο χρονικό σημείο της αναμέτρησης με την Γαλατά, γεννά ελπίδες και αφήνει υποσχέσεις για την σεζόν που ξεκινά σε λίγες μέρες. Με τις μεταγραφές να μην έχουν ολοκληρωθεί ακόμα και με κομβικούς παίκτες να λείπουν, ο Έλληνας τεχνικός ξέρει ότι μόνο καλύτερα μπορούν να γίνουν τα πράγματα.

Κλείνοντας θα ήθελα να σταθώ σε δύο στοιχεία. Πρώτον στην μεταγραφή του Ζαχίντ. Ο πρώην παίκτης του ΑΠΟΕΛ ήταν το εργαλείο που έλειπε από την μεσαία γραμμή του Παναθηναϊκού πέρυσι. Παίζει ιδανικά το ρόλο του «σκαλοπατιού» στην ανάπτυξη της ομάδας του Δώνη, αφού βρίσκεται πάντα στη κατάλληλη θέση για να υποδεχθεί την μπάλα και να την μοιράσει ιδανικά μπροστά.

Ο Ζαχίντ είναι από τους λίγους παίκτες του υπάρχοντος ρόστερ που θα είχαν θέση στο δυναμικό και αυτό που αποκαλούμε «κανονικό» Παναθηναϊκό. Δεύτερον στον Χρήστο Δώνη. Είναι πολύ δύσκολο να έχεις ρόλο σε ένα σύνολο που προπονητής είναι ο πατέρας σου.

Το παιδί έχει ακούσει πολλά, έχει υποστεί πολλή μεγαλύτερη κριτική από αυτή που του αναλογεί και πρέπει να αποδεικνύει κάθε φορά ότι παίζει στην ενδεκάδα λόγω αξίας και χρησιμότητας και όχι λόγω…..ονόματος. Σήμερα μετά από ένα κακό πρώτο ημίχρονο, κυρίως ανασταλτικά, στο δεύτερο βγήκε μπροστά σαλπίζοντας την αντεπίθεση για την ομάδα του.

MUST READ

Λίγη ντροπή τουλάχιστον, Μποντιρόγκα…

Δεν είναι μόνο τα δύο γκολ, σημαντικά και αυτά για την ψυχολογία του παίκτη, αλλά η συνολική του παρουσία. Με ένα φιλικό να απομένει οι πράσινοι δείχνουν ότι βρίσκονται στο σωστό δρόμο. Μακάρι να το επιβεβαιώσουν και όταν αρχίσουν οι επίσημες υποχρεώσεις.

Γράψτε το σχόλιο σας