Μην τρέξεις και τόσο Ολυμπιακέ

Η εβδομάδα των… Παθών ξεκινάει. Δύο ματς σε ούτε 48 ώρες για τις ομάδες της Ευρωλίγκας, σε ένα τετραήμερο απόλυτης μπασκετικής τρέλας για εμάς που λατρεύουμε το άθλημα, αλλά και απίστευτης καταπόνησης για τους παίκτες.

Αρχικά να υπερτονίσω πως η Ευρωλίγκα και τα παιχνίδια της, ουδεμία σχέση έχουν με του ΝΒΑ. Οι επαφές είναι σε άλλο επίπεδο, το «ξύλο» έντονο  και η κόπωση τεράστια.

Και αυτό επειδή υπάρχουν παράλληλες υποχρεώσεις για τα πρωταθλήματα και κάθε ματς είναι «must win». Κάτι που στο ΝΒΑ δεν ισχύει αφού στα 82 ματς, υπάρχουν τα περιθώρια για ήττα. Κλείνω την παρένθεση και ασχολούμαι με τον Ολυμπιακό.

Οι «ερυθρόλευκοι» αγωνίζονται στο Τελ Αβίβ απέναντι στην ανανεωμένη Μακάμπι. Ένα σύνολο που ο Σπάχια ξαναέχτισε από την αρχή κρατώντας ελάχιστα κομμάτια του από την περσινή ομάδα που απογοήτευσε πλήρως στην διοργάνωση.

Η «ομάδα του Λαού» προέρχεται από δύο νίκες.  Άνετα πέρασε από την Μπάμπεργκ και δεν ίδρωσε ιδιαίτερα απέναντι στην Μπασκόνια στη ΝΟΚΙΑ Arena. Κοινός παρονομαστής σε αυτά τα ματς; Η ταχύτητα.

Ο Σπάχια έχει μια άκρως αθλητική και αμερικάνικη ομάδα. Γεγονός που δεν ταιριάζει με τον Ολυμπιακό του Σφαιρόπουλου, ειδικά με τον Τιλι εκτός μάχης, τον μοναδικό «rim protector» των Πειραιωτών.

Εκτός λοιπόν από αυτήν συνάρτηση που έχει να λύσει ο Έλληνας τεχνικός, ένα ακόμα πρόβλημα είναι η δυάδα των γκαρντ της Μακάμπι. Τόσο ο Πιέρ Τζάκσον όσο ο πάλαι ποτέ πρωταθλητής του ΝΒΑ, Νόρις Κόουλ, έχουν από ένα σούπερ ματς στην Ευρωλίγκα.

Ο πρώτος σμπαράλιασε την ομάδα του Τρινκιέρι στην πρεμιέρα, ο δεύτερος ήταν η απαρχή της επικράτησης την προηγούμενη αγωνιστική με την Μπασκόνια. Αμφότεροι επιθετικοί, σβούρες αλλά και.. παρτάκηδες.

Οι Ισραηλινοί έχουν τον γίγαντα Παρακχούσκι (στο παραπέντε θα μπορούσε να είναι ο αντι-Μιλουτίνοφ) στο «5» αλλά και παίκτες με αρετές και ποιότητα. Δίπλα του ο Αλεξ Τάιους  (τι είπαμε για αθλητικότητα;), και στο «4» συμπληρώνει τα κενά ο Μπόλντεν.

Είναι καλό σύνολο; Δεν θα το έλεγα. Διαθέτει ταλέντο μπόλικο, αλλά οι «ερυθρόλευκοι» έχουν χημεία και την αύρα που βροντοφωνάζει «δεν πεθαίνω με τίποτα».

Τι χρειάζεται για να πάρει αυτό το ματς ο Ολυμπιακός; Πρώτα από όλα να μην μπλέξει στον ρυθμό της Μακαμπι. Να πάει σε πιο κοντρολαρισμένες επιθέσεις, να φθείρει τον Λευκορωσο σέντερ και μυαλωμένα να καθαρίσει την μπουγάδα.

Μεγάλο ρόλο θα παίξει η ευστοχία από την περιφέρεια, σημείο που μέχρι στιγμής μοιάζει και ως αχίλλειος πτέρνα της ομάδας.  Θα τολμήσω να πω ότι με πάνω από 7 τρίποντα δεν χάνει ο Ολυμπιακός. Στα έξι και κάτω θα έχει πρόβλημα.

ΥΓ1 Θεωρώ αναγκαία τα σχήματα με τα δύο φόργουορντ στην περιφέρεια για τον Ολυμπιακό. Έχει ψηλά κορμιά η Μακάμπι και εν τη απουσία του Σπανούλη, ο Παπαπέτρου κρίνεται αναγκαίος στο «2» που δείχνει να τον έχει ανανεώσει,  επειδή βρίσκει παραπάνω χώρους.

ΥΓ2. Κομβικό το δίδυμο των Ρόμπερτς-Στρέλνιεκς για τους Πειραιώτες και το πως θα τα πάνε στο σκορ. Τα τρίποντα τους είναι αναγκαία για να ανοίξει η άμυνα της Μακάμπι, ενώ θα είναι οι παίκτες που θα ορίσουν το ρυθμό της αναμέτρησης. Σε καλή μέρα και οι δύο, ο Ολυμπιακός έχει τον πρώτο λόγο.

ΥΓ3. Δεν έγραψα πουθενά για την καυτή έδρα που θα αντιμετωπίσει ο Ολυμπιακός.  ΣΕΦ (γεμάτο),  Βελιγράδι, ΟΑΚΑ και Τελ Αβίβ τα γήπεδα που κάνεις δεν θέλει να παίζει. Απλά στον Πειραιά έχουν αποδείξει πως δεν μασάνε από τέτοια γήπεδα.