
Γεννημένη στη Σάμο στις 31 Δεκέμβρη του 1938, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 83 ετών, όμως, οι ατάκες της μέχρι και σήμερα παραμένουν ζωντανές.
Σαν σήμερα στις 3 Ιουλίου του 2022 πέθανε η ηθοποιός Ντίνα Κώνστα και το δυσάρεστο γεγονός αυτό σκόρπισε θλίψη στους θαυμαστές της και όχι μόνο.
Γεννημένη στη Σάμο στις 31 Δεκέμβρη του 1938, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 83 ετών, όμως, οι ατάκες της μέχρι και σήμερα παραμένουν ζωντανές.
Διαβάστε επίσης: «Καλύτερος και από τον Φίγκο»: Η ιστορία του Ντιόγκο Ζότα που έγινε σύνθημα από τους οπαδούς της Λίβερπουλ (vid)
Η Ντίνα Κώνστα αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή Κωστή Μιχαηλίδη, ενώ την ίδια εποχή εργαζόταν σε εταιρεία χρωμάτων για να βγάζει τα ως προς το ζην και να πληρώνει τις σπουδές της.
Σπούδασε υποκριτική εν αγνοία των γονιών της και είχε καθηγήτρια τη Μαίρη Αρώνη. Πρωτοεμφανίστηκε στην Ελεύθερη Σκηνή το 1965.
Τις δεκαετίες του ’80 και του ’90 συμμετείχε σε τηλεοπτικές σειρές. Μερικοί από τους πιο χαρακτηριστικούς ρόλους που υποδύθηκε ήταν στις σειρές «Τρεις Χάριτες», και το «Σόι μας». Έγινε ευρέως γνωστή με το ρόλο της Γιολάντας Ραγιά στη σειρά Δις εξαμαρτείν και της Ντένης Μαρκορά στη σειρά Δύο ξένοι.
Δεν παντρεύτηκε ποτέ, επειδή δεν της άρεσε η δέσμευση του γάμου. Είχε δηλώσει ότι έγινε ηθοποιός επειδή ήταν αυτοκαταστροφικό άτομο.
Οι ατάκες της άφησαν εποχή…
Η δίκη μου η γιορτή αργεί χρυσή μου. Ενώ η δική σου βήματα. Ψυχοσάββατο δε γιορτάζεις;
Ποιος είναι ο Τόλης; Αυτή η κουδουνίστρα, ο φίλος της Μαρίνας.
Δε σε πνίγω μωρή γιατί θέλω να είμαι έξω στην κηδεία σου να μοιράζω 10χίλιαρα
Εγώ να πάω στην εκκλησία να δω το γιο μου να παντρεύεται με αυτό το πράμα. Δε νεκροφιλάω καλύτερα τη φαλκονέρα.
Τι λες μωρή διασταύρωση ασβού με μυρμηγκοφάγο
Η κατίνα και η πλατίνα, τον πρώτο χρόνο φαίνονται.
Χριστέ μου τί ντεκαντανς.
Τι να περιμένει κανείς από γυναίκα που είδε παρκέ διαρκείας στα 35
Έχει καταντήσει μάστιγα Χριστέ μου. Δεν τολμάει να μπει παντελόνι εδώ μέσα
Τώρα θα σε χαστούκιζα αλλά θα μου χαλάσει το μαλλί
Μιλάς εσύ που για να τελειώσεις το δημοτικό έδωσε ο πατέρας σου πέντε τενεκέδες λάδι και ήταν και Κατοχή.
Χριστέ μου τι ακούω και δε σωριάζομαι.
Μιλάς εσύ χρυσή μου που θα στα 14 σου σε έστειλε ψυχοκόρη στον Μαρκορά, κουρεμένη σαν το γίδι, για να ξεχάσουν οι Κυκλάδες τις πομπές σου.
Είσαι σίγουρη ότι δεν είναι ο Χάρος να σε πάρει;
Με ένα εισιτήριο διαρκείας είσαι πάντα ασφαλής. Με έναν άνδρα ποτέ
Είναι άραγε ανοιχτή η Σπιναλόγκα;