Λιγότερο όπως περισσότερο: Το «καυτό» comeback του στρινγκ (vid+pics)

Κάποτε θεωρούνταν αμφιλεγόμενο και αποκλειστικό προνόμιο για διάσημους, πλέον όμως τα στρινγκ μαγιό έχουν επιστρέψει δυναμικά, όχι ως μια ακόμη παροδική τάση, αλλά ως ένα φαινόμενο που προκαλεί συζητήσεις και εγείρει ερωτήματα για τη μόδα, την αυτοπεποίθηση και την ίδια τη στάση μας απέναντι στο γυναικείο σώμα γράφει η Λι Χάρπερ στον Guardian.

Το στρινγκ μαγιό που αφήνει τους γλουτούς εκτεθειμένους δεν περιορίζεται πλέον στις ηλιόλουστες παραλίες της Βραζιλίας ή σε τηλεοπτικά ριάλιτι όπως τα Love Island, αλλά εμφανίζεται παντού: σε δημόσιες πισίνες, λουτρά και παραλίες -ακόμη και σε μέρες βροχερές.

Η μετάβαση της τάσης από τις πασαρέλες και τους influencers στους καθημερινούς καταναλωτές είναι εντυπωσιακή. Μια απλή αναζήτηση για στρινγκ μαγιό ή thong bikini στην ιστοσελίδα της Asos δίνει 187 αποτελέσματα, ενώ κολοσσοί της «γρήγορης μόδας» όπως οι H&M, Calzedonia και Zara έχουν πλέον ενσωματώσει τα στρινγκ μαγιό στις συλλογές τους.

Φυσικά, η τάση έχει υιοθετηθεί από πληθώρα διάσημων προσωπικοτήτων, από την αθλήτρια Σιμόν Μπάιλς και το μοντέλο Χάιντι Κλουμ μέχρι την ηθοποιό Σοφία Βεργάρα και την τραγουδίστρια Ντούα Λίπα.

Για πολλές γυναίκες, όπως η 29χρονη Βικτόρια, η επιλογή του στρινγκ αρχικά την άγχωνε. «Δεν θα πω ψέματα, ήταν αγχωτικό στην αρχή», λέει η ίδια. Όμως, όπως εξηγεί, μέρος της ελκυστικότητας ήταν η αποφυγή των έντονων σημαδιών μαυρίσματος.

«Είδα στρινγκ παντού και ευχόμουν να μπορούσα να φορέσω ένα. Μετά όμως το σκέφτηκα και είπα, είναι απλά ένας γλουτός. Οι άνδρες φορούν αυτά τα μικροσκοπικά μαγιό που φαίνονται τα πάντα, οπότε γιατί να μην μπορώ κι εγώ να φορέσω αυτό; Επιπλέον, ήταν πολύ άνετο» προσθέτει.

Instagram/Sofiavergara

«Λιγότερο όπως περισσότερο»

Αν και η επανάσταση του μικροσκοπικού μπικίνι ήρθε στο προσκήνιο αυτό το καλοκαίρι, η δυναμική της αναπτύσσεται εδώ και αρκετό καιρό.

Ήδη από το 2023, οι New York Times ανακήρυξαν ότι «όλο και περισσότερες γυναίκες υιοθετούν τη φιλοσοφία του ‘λιγότερο είναι περισσότερο’» στα μαγιό τους. Η τάση αντικατοπτρίζει μια νέα εποχή «συνειδητοποίησης του σώματος, μια πολύ πιο εκφραστική στιγμή», σύμφωνα με τον Σον Κόουλ, αναπληρωτή καθηγητή μόδας στο Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον.

«Οι άνθρωποι λένε: ‘Είναι το σώμα μου και μπορώ να το αναδεικνύω με τρόπους που επιλέγω, και αν αυτό συνεπάγεται το να φοράω ρούχα που μερικές φορές θεωρούνται κοινωνικά απαράδεκτα, τότε θα το κάνω’» ξεκαθαρίζει.

Ειδικότερα, η Gen Z είναι λιγότερο πιθανό να περιοριστεί σε ρούχα που θεωρούνται «κολακευτικά», έναν όρο που έχει πλέον χάσει τη δημοτικότητά του. Τα στρινγκ μαγιό, που κάποτε ήταν προνόμιο όσων γυναικών ανήκαν σε έναν συγκεκριμένο σωματότυπο, πλέον κατασκευάζονται σε πιο συμπεριληπτικά μεγέθη καλλιεργώντας την ποικιλομορφία.

Η Αλίγια Γουίλκινσον, ιδρύτρια του πολυτελούς brand μαγιό Ôsalé, παρατηρεί: «Γυναίκες όλων των σχημάτων και μεγεθών υιοθετούν πιο τολμηρά κοψίματα με πραγματική αυτοπεποίθηση ως μέρος μιας ευρύτερης πολιτισμικής στροφής προς τη θετικότητα του σώματος (body positivity) και την αυτοέκφραση, κάτι που είναι υπέροχο να βλέπουμε».

Πορνογραφικές ρίζες και η εμμονή με τους γλουτούς

Η τάση για το στρινγκ συνδέεται επίσης με την εμμονή της δυτικής κουλτούρας με τους γλουτούς. «Η μόδα έχει βρει εδώ και καιρό τρόπους να αναδεικνύει τους γλουτούς, να τους κάνει να φαίνονται μεγαλύτεροι και να δίνει έμφαση σε αυτό το μέρος του γυναικείου σώματος» εξηγεί η Ρομπέρτα Σασατέλι, καθηγήτρια Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια και συν-συγγραφέας του Body and Gender. «Αυτό ίσως οφείλεται στο γεγονός ότι τα οπίσθια θεωρούνται πολύ αισθησιακά, αλλά δεν σχετίζονται με την αναπαραγωγή. Επειδή σχετίζονται απόλυτα με την απόλαυση, δίνουν μια πιο απελευθερωμένη αίσθηση», προσθέτει.

Η εμμονή και τάση αντικατοπτρίζεται στη δημοτικότητα τόσο των δυνητικά επικίνδυνων αισθητικών επεμβάσεων, όπως το Brazilian Butt Lift (αύξηση και ανόρθωση γλουτών με λιπομεταφορά) όσο και της εμμονικής άσκησης για τη σμίλευση των τέλειων οπίσθιων.

Το 2018, η αθλητικογράφος Αννα Κέσελ σημείωνε ότι «η έμφαση σε σφιχτούς ή ‘ζουμερούς’ γλουτούς έχει πλέον ξεπεράσει την επίπεδη κοιλιά και είναι το ιερό δισκοπότηρο της γυμναστικής στα mainstream γυναικεία περιοδικά υγείας».

Η ιστορικός Νατάλια Μέλμαν Πετρέλα πιστεύει ότι η δημοτικότητα του στρινγκ «υπάρχει στον συνδυασμό της έμφασης που δίνεται στην ενδυνάμωση των γλουτών στο γυμναστήριο, μια μορφή επιδειξιομανίας, όπου ο πισινός είναι ένα από τα τελευταία μέρη του σώματος που παρέμεναν ως επί το πλείστον καλυμμένα σε δημόσιους χώρους, και μιας μεγαλύτερης πολιτισμικής αποδοχής μιας σειράς διαφορετικών σωματότυπων».

Ο Σον Κόουλ προτείνει μια ακόμη πιο προβληματική ερμηνεία του φαινομένου. «Μπορεί να συνδέεται με αυτό που έχει ονομαστεί ‘πορνοποίηση’ της κουλτούρας και του στιλ», δηλώνει.

Ο Κόουλ επικαλείται μια τοποθέτηση για το φαινόμενο που πρότεινε η ιστορικός μόδας Πάμελα Τσερτς Γκίμπσον. «[Τα στρινγκ είναι] βασισμένα σε ένα στιλ που έχει προέλθει από την πορνογραφία – τον τρόπο με τον οποίο ντύνονται οι σταρ της πορνογραφίας – που περιλαμβάνει μικροσκοπικά μπικίνι ή εσώρουχα τύπου στρινγκ. Υπάρχει μια αποδοχή αυτού του στιλ χωρίς οι άνθρωποι να συνειδητοποιούν πραγματικά από πού προέρχεται. Η δημοτικότητα ριάλιτι όπως το Love Island, όπου οι άνθρωποι είναι εκεί για να προσελκύσουν έναν σύντροφο επιδεικνύοντας το σώμα τους, συνδέεται και πάλι με αυτή την πορνοποίηση του στιλ», υποστηρίζει η Τσερτς Γκίμπσον.

Μετά από χρόνια πτώσης, το Love Island και τα άλλα τηλεοπτικά παράγωγα του γνωρίζει φέτος μια νέα ακμή: περισσότεροι τηλεθεατές παρακολούθησαν το ριάλιτι στο Ηνωμένου Βασιλείου και των ΗΠΑ, με τους New York Times να αποδίδουν τη δημοτικότητα του στην ικανότητά του να προσφέρει «ανάπαυλα σε περιόδους κοινωνικής και οικονομικής δυσχέρειας».

Instagram/Kendall Jenner

«Η στενή σχέση των μαγιό με το σώμα σημαίνει ότι αντικατοπτρίζουν τις μεταβαλλόμενες αντιλήψεις για τη σεμνότητα, την ηθική και τη δημόσια έκθεση» σχολιάζει ηιστορικός μόδας και ενδυμάτων Άμπερ Μπούτσαρτ, επιμελήτρια της πρόσφατης έκθεσης Splash! στο Μουσείο Design του Λονδίνου:

«Από τον 18ο αιώνα, χρησιμοποιούνταν παραλίες καμπίνες για να προστατεύουν τις λουόμενες από τα αδιάκριτα βλέμματα. Αλλά καθ’ όλη τη διάρκεια του 20ού αιώνα, μια σειρά από σχέδια που ωθούν τα όρια αμφισβήτησαν προηγούμενες ιδέες περί ευπρέπειας, προκαλώντας παράλληλα διαμάχες. Τον τελευταίο αιώνα, αυτό που φοράμε ενώ κολυμπάμε έχει χρησιμοποιηθεί ως δικαιολογία για την αστυνόμευση των σωμάτων».

Από το περίζωμα στις απαγορεύσεις

Αν και σήμερα είναι κυρίως οι γυναίκες που επιλέγουν το στρινγκ στην πισίνα, αυτό δεν ίσχυε πάντα. Η παλαιότερη εκδοχή του στιλ θεωρείται το αρχαίο περίζωμα, το οποίο φορούσαν άνδρες. Τα σύγχρονα στρινγκ λέγεται ότι υιοθετήθηκαν το 1939, όταν ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης, Φιορέλο Λα Γκουάρντια, διέταξε τις χορεύτριες να καλυφθούν αντί να εμφανίζονται γυμνές στην Παγκόσμια Έκθεση της πόλης.

Όσον αφορά ειδικά τα μαγιό, ο Αυστριακοαμερικανός Ρούντι Γκέρνραϊχ – ο σχεδιαστής του μονόκινι, ή «μπικίνι χωρίς το πάνω μέρος» – θεωρείται ο δημιουργός του μπικίνι-στρινγκ, το οποίο έφτιαξε το 1974 ως απάντηση στο δημοτικό συμβούλιο του Λος Άντζελες που απαγόρευε τη δημόσια γύμνια, συμπεριλαμβανομένης της γυμνής ηλιοθεραπείας.

Το στρινγκ έχει οδηγήσει σε παρόμοιες απαγορεύσεις και πιο πρόσφατα.

Τον Ιανουάριο, ένα δημοτικό συμβούλιο στην ευρύτερη περιοχή του Σίδνεϊ της Αυστραλίας, απαγόρευσε τα στρινγκ και τα ακόμη πιο αποκαλυπτικά τάνγκα σε δημόσιες πισίνες. Επίσης, αρκετές γυναίκες έχουν συλληφθεί επειδή φορούσαν στρινγκ μαγιό στο Μιρτλ Μπιτς της Νότιας Καρολίνας, όπου το συγκεκριμένο στιλ απαγορεύεται. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η εταιρεία Greenwich Leisure Ltd, που λειτουργεί 240 κέντρα αναψυχής με την επωνυμία Better, απαιτεί από τους κολυμβητές να φορούν «μπικίνι πλήρους κάλυψης», κάτι που ένας εκπρόσωπός της δήλωσε ότι υπονοεί πως «τα στρινγκ δεν θα ήταν αποδεκτά».

Ωστόσο, ακόμη και όταν το στρινγκ δεν απαγορεύεται, πολλές γυναίκες που φορούν μπικίνι εξακολουθούν να νιώθουν άβολα. «Έχω ένα, αλλά το φόρεσα μόνο μία φορά, όταν εγώ και ο σύντροφός μου είχαμε μια ιδιωτική βίλα στην Πορτογαλία», λέει η Ρεμπέκα, 33 ετών. Ακόμα και τότε, λέει, ένιωθε λίγο υπερβολικά εκτεθειμένη. «Δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιος θα φορούσε ένα σε οικογενειακές διακοπές, για παράδειγμα. Τα στρινγκ μου φαίνονται αρκετά σεξουαλικοποιημένα, οπότε για μένα φαίνεται ακατάλληλο. Προτιμώ οπωσδήποτε τα ψηλόμεσα μπικίνι που καλύπτουν τους γλουτούς».

MUST READ

Στα λόγια του Γιαζίτζι όλος ο Ολυμπιακός

Για την Σασατέλι, ο λόγος που το μπικίνι-στρινγκ είναι στη μόδα δεν είναι τόσο περίεργος. «Το στρινγκ δεν έφυγε ποτέ εντελώς», λέει. «Αλλά για τους εφήβους και τους 20άρηδες, δεν ήταν πραγματικά ‘στη μόδα’. Μόλις [η βιομηχανία της μόδας] ξεχάσει κάτι, τότε μπορεί να το ανακτήσει – και αυτό δημιουργεί μια μικρή αίσθηση καινοτομίας».