Τι «τρώει» τον πρίγκιπα Γουίλιαμ; Το βάρος του θρόνου, ο Χάρι και η προφητεία της Νταϊάνα – «Τεμπέλης! Άπιστος!»

Η πρόσφατη δημόσια εμφάνιση του πρίγκιπα Γουίλιαμ στην κηδεία της Δούκισσας του Κεντ πυροδότησε ξανά δημοσιεύματα για την αλλαγή στο προφίλ και τη συμπεριφορά του.

Ο κάποτε χαμογελαστός διάδοχος του βρετανικού θρόνου εμφανίζεται βλοσυρός, και όπως σημειώνει σε εκτενές άρθρό του ο έγκριτος βασιλικός βιογράφος, A.N. Γουίλσον στη Daily Mail, η αλλαγή αυτή κάθε άλλο παρά τυχαία είναι.

«Πίσω από τη μελαγχολία του κρύβονται οι εσωτερικές διαμάχες με τον αδερφό του, Πρίγκιπα Χάρι, αλλά και η αγωνία του για το μέλλον της μοναρχίας σε μια κοινωνία που αμφισβητεί το ίδιο της το νόημα» σημειώνει ο Γουίλσον.

Σε πρόσφατες δημόσιες εμφανίσεις του, ο Πρίγκιπας Γουιλιαμ φάνηκε να βρίσκεται σε μια κατάσταση βαθιάς δυσαρέσκειας. Στην κηδεία της Δούκισσας του Κεντ, παρόλο που η περίσταση ήταν θλιβερή, η μελαγχολία του Γουιλιαμ ήταν ιδιαίτερα εμφανής, με τον ίδιο να φαίνεται αδυνατισμένος και να δίνει την εντύπωση ότι «κουβαλά το βάρος όλου του κόσμου στους ώμους του».

Η ίδια συμπεριφορά παρατηρήθηκε και στο επίσημο δείπνο προς τιμήν του Ντόναλντ Τραμπ, όπου, παρόλο που η σύζυγός του, Κέιτ Μίντλετον, έλαμπε στο πλευρό του, ο Γουιλιαμ παρέμεινε σκεπτικός και λιγότερο ευδιάθετος από το συνηθισμένο.

Το δείπνο αυτό αποτελούσε μία «διδακτική άσκηση ήπιας ισχύος», καθώς η βασιλική επισημότητα στο κάστρο του Γουίνδσορ επιβεβαίωσε τον ιστορικό δεσμό της Βρετανίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ο Γουιλιαμ, αν και υποδέχθηκε τον Αμερικανό πρόεδρο και τη σύζυγό του, Μελάνια Τραμπ, φάνηκε λιγότερο ενθουσιώδης από ό,τι σε άλλες επίσημες εκδηλώσεις του παρελθόντος.

Ωστόσο, σύμφωνα με δημοσιεύματα του Vanity Fair, ο Πρίγκιπας της Ουαλίας διατηρεί στενή σχέση με τον Τραμπ, ο οποίος τον έχει χαρακτηρίσει «καλό άνθρωπο» και «πολύ όμορφο», ενώ πηγές του Λευκού Οίκου έχουν αναφέρει ότι η επιρροή του είναι «πραγματικά ισχυρή και σημαντική» για το μέλλον της «ειδικής σχέσης» των δύο κρατών.

Χάρι, το δηλητήριο

Η κύρια αιτία της φαινομενικής δυσφορίας του Γουιλιαμ φαίνεται να είναι ο αδερφός του, Χάρι σημειώνει ο Γουίλσον.

Ο Χάρι επιχειρεί επίμονα να κάνει δυναμική «επιστροφή» στο προσκήνιο. Η τετραήμερη «ψευδο-βασιλική» περιοδεία του στη Βρετανία, λίγες ημέρες πριν από την επίσκεψη του Τραμπ, και η συνάντησή του με τον πατέρα του, Βασιλιά Κάρολο, άφησαν να εννοηθεί πως μια αργή διαδικασία συμφιλίωσης έχει ήδη ξεκινήσει. Ωστόσο, πρόκειται για συμφιλίωση μεταξύ του Βασιλιά και του Χάρι, και όχι μεταξύ των δύο αδελφών.

Ο Γουίλιαμ φέρεται να είναι εξοργισμένος με την ιδέα μιας επιστροφής του Χάρι. Η αίσθηση της προδοσίας που νιώθει είναι τεράστια, καθώς ο Χάρι δεν εγκατέλειψε μόνο εκείνον και την Κέιτ, αλλά και ολόκληρη την οικογένεια, καταφέρνοντας σκληρά πλήγματα στον θεσμό.

Συνέχισε να κατακεραυνώνει την οικογένεια -συμπεριλαμβανομένης της συζύγου του Κέιτ Μίντλετον – υπονοώντας ότι ανώνυμα μέλη της βασιλικής οικογένειας ήταν ρατσιστές, ενώ, στο αποκαλυπτικό του βιβλίο με τίτλο Spare, μίλησε για τη σχέση μεταξύ των δύο αδελφών, κυρίως στη διαβόητη σκηνή όπου συγκρούονται και στον Γουίλιαμ που ρίχνει τον μικρότερο αδελφό του στο έδαφος, σπάζοντας παράλληλα το κολιέ του.

Κάποιοι έχουν υποστηρίξει ότι το άγχος που προκλήθηκε από την αγριότητα της μεταχείρισης του Χάρι προς την οικογένειά του μπορεί να συνέβαλε στον καρκίνο είτε του Βασιλιά είτε της Κέιτ Μίντλετον. Είτε αληθεύει είτε όχι, φανταστείτε αυτή τη σκέψη να «παίζει» εμμονικά στο μυαλό του Γουίλιαμ.

Ο Χάρι έχει μιλήσει για την επιθυμία του να φέρει τα παιδιά του στην Αγγλία, ίσως, ακόμη και για να εγκατασταθούν εκεί και να εκπαιδεύσει τον Άρτσι και τη Λίλιμπετ σε αγγλικά σχολεία. Αυτό προφανώς δεν μπορεί να αρέσει στον μεγαλύτερο αδελφό – η ιδέα ότι ο Χάρι πιστεύει ότι μπορεί να επιστρέψει στη δημόσια συνείδηση ​​σαν να του έχουν συγχωρεθεί όλα, αποτροπιάζει τον Γουίλιαμ.

«Τεμπέλης»

Την ίδια στιγμή, ο Γουιλιαμ έχει γίνει στόχος για σειρά από βιτριολικά σχόλια σχετικά με την αφοσίωσή του στα βασιλικά καθήκοντα.  Ένα άρθρο της βιογράφου της Νταϊάνα, Τίνα Μπράουν – η οποία επηρεάζει πολλούς στους κύκλους της μοναρχίας – πρέπει να πλήγωσε ιδιαίτερα τον Γουίλιαμ.

«Επιτέλους, ο πρίγκιπας Χάρι τα κατάφερε, κάτι που είναι άσχημα νέα για τον Πρίγκιπα της Ουαλίας», έγραψε η Μπράουν στο Fresh Hell Substack της. «Καθώς οι  φωτογραφίσεις του Χάρι ‘μονομάχησαν’ με αυτές του Πρίγκιπα Γουίλιαμ και της Κέιτ στον Τύπο αυτή την εβδομάδα, κάποιος μπορεί να αναρωτηθεί: Με ποιον θα προτιμούσατε να κάνατε παρέα; Με τον Δούκα του Σάσεξ που μοιάζει με τον Τίγρη ή με τον νηφάλιο, ορθόδοξο Γουίλιαμ και την απείρως τέλεια Κέιτ;»

Η Μπράουν συνέχισε ισχυριζόμενη ότι ο βασιλιάς Κάρολος είναι «απογοητευμένος» με τον Γουίλιαμ που δεν έχει «ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του απέναντι στο Στέμμα».

Η Μπράουν ανέφερε ότι μέσα στον τελευταίο χρόνο, ο Γουιλιαμ πραγματοποίησε μόλις 107 ημέρες δημόσιων υποχρεώσεων, ενώ ο Βασιλιάς Κάρολος, παρά τον καρκίνο και την επίπονη θεραπεία του, έκανε 175 εμφανίσεις. Ο αείμνηστος πρίγκιπας Φίλιππος είχε εμφανιστεί σε 250 περιστάσεις όταν ήταν 95 ετών! Η σύγκριση είναι σκληρή.

Επιπλέον ο Γουίλιαμ κατηγορείται, επίσης, ότι δίνει προτεραιότητα στην οικογενειακή του ζωή. Κατά τους προηγούμενους επτά μήνες, η οικογένεια της Ουαλίας είχε πραγματοποιήσει πέντε επιβεβαιωμένες οικογενειακές διακοπές. Το γεγονός αυτό εκμεταλλεύτηκε με ικανοποίηση η Μπράουν, πρώην αρχισυντάκτρια των Vanity Fair και New Yorker, για να υποστηρίξει ότι ο Γουίλιαμ ήταν απρόθυμος να εργαστεί ως «τεμπέλης».

Βέβαια, θα ήταν σκληρό να μην αισθανόταν κάποιος συμπάθεια για τον πρίγκιπα της Ουαλίας. Η σύζυγός του πάσχει από καρκίνο, και τόσο εκείνη όσο και ο Γουίλιαμ έχουν υποστεί όλες τις πιέσεις που επιβάλλει αυτή η κατάσταση στη σχέση τους, αλλά και στη σχέση τους με τα τρία μικρά παιδιά τους.

Επιπλέον, όσοι τραγουδούν τον Εθνικό Ύμνο, ελπίζοντας ότι ο Κάρολος «επί μακρόν θα βασιλεύει επί ημών», το κάνουν με τη θλιβερή, αλλά ρεαλιστική γνώση ότι η παρούσα βασιλεία μπορεί, στην πραγματικότητα, να μη διαρκέσει και πολύ ακόμη. Ως εκ τούτου, ο Γουίλιαμ αντιμετωπίζει την προοπτική να γίνει βασιλιάς ενώ είναι ακόμα ένας σχετικά νέος άνδρας. Τέσσερις και πλέον δεκαετίες δημόσιων υποχρεώσεων απλώνονται μπροστά του.

Πώς θα μπορούσε να μην δώσει προτεραιότητα στην οικογενειακή του ζωή υπό αυτές τις συνθήκες και να μην περάσει πολύτιμο χρόνο με τον Τζορτζ, τη Σάρλοτ και τον Λούις; Και όμως, σύμφωνα με την Τίνα Μπράουν, η αφοσίωσή του στο να είναι ένας καλός γονιός εκλήφθηκε από τον Κάρολο ως σιωπηρή κριτική στις δικές του πατρικές ικανότητες.

Ο Γουίλιαμ προετοιμάζεται ήδη για τον μελλοντικό του βασιλικό ρόλο. Ο Βασιλιάς του αναθέτει περισσότερα απ’ όσα πολλοί νομίζουν, σύμφωνα με πρώην αυλικούς, και συμμετέχει σε πολλές συναντήσεις που κάποτε τις διεξήγαγε ο πατέρας του. Σε πιο στενό κύκλο, επιβλέπει τώρα τις κυνηγετικές εκδηλώσεις στο Μπαλμόραλ και το Σάντριγχαμ – μία βασική αρμοδιότητα στους οικογενειακούς ρόλους.

Γίνεται όλο και πιο φανερό ότι στον Γουίλιαμ αρέσει να κάνει τα πράγματα με τον δικό του τρόπο, ή, όπως το έθεσε ένα ανώτερο μέλος της βασιλικής αυλής που έχει παρατηρήσει τη δυναμική πατέρα-γιου: «Ως άμεσος διάδοχος, μερικές φορές φαίνεται να ξεχνά, είτε τυχαία είτε επίτηδες, ότι υπάρχει μια ιεραρχία και ότι κατατάσσεται έναν βαθμό κάτω από τον πατέρα του». Μια άλλη πηγή υποστήριξε ότι «η ευλάβεια δεν φαίνεται να υπάρχει στο λεξιλόγιό του όταν πρόκειται για τον Βασιλιά».

Απατηλή νέα μοναρχία

Όλα αυτά αποτελούν μέρος της σύγχρονης μοναρχίας που στοχεύει να οικοδομήσει ο Γουίλιαμ. Αλλά εδώ κρύβονται κίνδυνοι. Σε αντίθεση με τη γιαγιά του, Βασίλισσα Ελισάβετ Β’, ο Γουίλιαμ δεν θα γίνει βασιλιάς μιας χώρας ενωμένης με την αυθόρμητη πίστη της στη μοναρχία.

Πρόσφατη έρευνα δείχνει ότι το 60% των ατόμων ηλικίας 16 έως 30 ετών πιστεύουν ότι η Βρετανία πρέπει να γίνει Δημοκρατία, και, ανησυχητικά, μόνο περίπου οι μισοί από τους μεγαλύτερους σε ηλικία είναι υπέρ της συνέχισης της μοναρχίας.

Όταν πέθανε η Βασίλισσα Ελισάβετ Β’, υπήρξε μια αυθόρμητη έκρηξη θλίψης που, όντως, ένωσε το έθνος. Αλλά η Ελισάβετ, που υπαρκουα αποδέχτηκε το βάρος και την ευθύνη του αξιώματός της χωρίς να το αμφισβητήσει στιγμή δεν υπάρχει πια.

Ο Γουίλιαμ φαίνεται να θέλει τα πράγματα να είναι πιο απλά. Είπε σε έναν συνεντευξιαζόμενο ότι ποτέ δεν θα ήταν «βασιλικός με κεφαλαίο Β». Και όμως, αν είσαι Πρίγκιπας της Ουαλίας, βασιλικός με κεφαλαίο Β είναι αυτό που οι άλλοι περιμένουν από σένα να είσαι σημειώνει ο Γουίλσον.

Ο Γουίλιαμ έχει δηλώσει ότι δεν περιμένει από τον πρίγκιπα Τζορτζ να υπηρετήσει στον στρατό, εκτός αν το επιλέξει ο ίδιος. Αλλά, και πάλι, ο μονάρχης είναι κάποιος του οποίου ο ρόλος είναι βαθιά συνυφασμένος με τη ζωή των ενόπλων δυνάμεων.

Ακόμη και αρκετά κυνικά μέλη των ενόπλων δυνάμεων, κατά τη βασιλεία της αείμνηστης Βασίλισσας, ένιωθαν ότι την υπηρετούσαν. Το γεγονός ότι ο Βασιλιάς εμφανίζεται με στολή σε επίσημες περιστάσεις – όχι μόνο σε εκδηλώσεις για τον Στρατό, το Ναυτικό ή την Πολεμική Αεροπορία – είναι ένα σημάδι για όλους ότι κάποτε υπηρέτησε στο Βασιλικό Ναυτικό, και «έκανε το καθήκον του».

Το να δηλώνει ανέμελα, όπως έκανε ο Γουίλιαμ, ότι δεν περιμένει από τον Τζορτζ να υπηρετήσει στις ένοπλες δυνάμεις, θα μπορούσε να εκληφθεί ως αδυναμία κατανόησης των κανόνων του αξιώματος του ως Βασιλιάς.

«Άπιστος»

Η Βασίλισσα Ελισάβετ ήταν μια γυναίκα με πίστη. Ο Χριστιανισμός της καθόρισε ολόκληρη τη στάση της απέναντι στη ζωή. Ο Κάρολος, με τρόπο που προκαλεί σύγχυση, έχει δηλώσει ότι θέλει να είναι ο Υπερασπιστής των Πίστεων. Κανείς δεν μπορεί να μαντέψει τι θα μπορούσε να σημαίνει κάτι τέτοιο  – και όταν ο Κάρολος  φιλοξενεί σαμάνους στους κήπους του Χάιγκροουβ, οι περισσότεροι αποφεύγουν να ρωτήσουν κάτι περισσότερο.

Αλλά ο Γουίλιαμ έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν είναι πιστός. Δεν υπάρχει κάτι κακό σε αυτό αν μιλάμε γι’ αυτόν ως πολίτη. Αλλά, και πάλι – όπως και με τον στρατό – είναι μέρος των κανόνων. Ο μονάρχης είναι ο Ανώτατος Κυβερνήτης της Εκκλησίας.

Η ιστορία του θεσμού βαραίνουν τον Γουίλιαμ. Μπορεί να προσαρμόσει τη μοναρχία στα μέτρα που ο ίδιος θέλει; Και αν ναι, μπορεί να το καταφέρει κερδίζοντας και διεκδικώντας καλύτερα ποσοστά απόδοχής του θεσμού της μοναρχίας από τον πληθυσμό της χώρας του;

Ο Γουίλσον σημειώνει ότι αν ο Γουίλιαμ νιώθει άβολα με τα 26,7 εκατομμύρια ευρώ ετησίως που εισπράττει από το Δουκάτο της Κορνουάλης, αν νιώθει τύψεις και ενοχές για αυτόν τον πλούτο, διακινδυνεύει τη μοναρχία.

Όταν το κοινό είναι ερωτευμένο με τη βασιλική οικογένεια, είναι πρόθυμο να παραβλέψει την «αμαρτία» τους, που είναι η επίδειξη μιας πλούσιας ζω»ης. Χρειάζεται πραγματικά ο Βασιλιάς τόσα πολλά σπίτια – το Κάστρο του Μέι, το Μπίρκχολ, το Σάντριγχαμ και το Χάιγκροουβ; Οι ιδιοκτησίες του στη Ρουμανία είναι όλες ιδιωτικές, επιπλέον των παλατιών και των κάστρων που συνοδεύουν τη θέση.

Εάν το κοινό είναι σε διάθεση να αμφισβητήσει τους Ουίνσδορ και τη συμπεριφορά τους – όπως θα συμβεί για άλλη μια φορά, όταν θα βγουν στη δημοσιότητα ακόμη περισσότερες αποκαλύψεις για τον πρίγκιπα Άντριου και τον καταδικασμένο παιδόφιλο Επστάιν – τότε θα ρωτήσουν δικαίως τι στο καλό τους κάνει να πιστεύουν ότι δικαιούνται αυτόν τον τεράστιο πλούτο. Ιδιαίτερα αν είναι σε αντάλλαγμα για μόλις 107 υποχρεώσεις ετησίως που εκτελούνται από έναν άνδρα που δεν φαίνεται να απολαμβάνει τον ρόλο.

Η προφητεία της Νταϊάνα

Η δημόσια συμπάθεια για την Κέιτ και για τον Βασιλιά και τη Βασίλισσα – και οι τρεις τους μοιάζουν να είναι ακόμη βαθιά τραυματισμένοι από την εξωφρενική συμπεριφορά του Χάρι – είναι προφανής και έχει αποτυπωθεί σε δημοσκοπήσεις. Αλλά η συμπάθεια προς τα πρόσωπά τους δεν είναι το ίδιο με το να είναι κανείς συμπαθής στην ιδέα που αντιπροσωπεύουν.

Ο διάδοχος του θρόνου πρέπει να προβάλλει επιχειρήματα υπέρ της μοναρχίας, αν δεν θέλει να εκδιωχθεί από ένα εχθρικό κοινό.

MUST READ

Σέρβοι και Ιταλοί βλέπουν τον Καλάθη στον Ολυμπιακό: Τι αναφέρει η Telesport για τον διεθνή άσο

Ο Γουίλσον σημειώνει ότι η πριγκίπισσα Νταϊάνα του είχε πει κάποτε ότι δεν πίστευε ότι θα υπήρχε μοναρχία μετά τον θάνατο του Καρόλου. Επέμενε για αυτό, ξανά και ξανά. Ο Γουίλιαμ θα χρειαστεί να εργαστεί σκληρά και να ανακαλύψει μέσα του την ακαταμάχητη γοητεία της μητέρας του, αν δεν θέλει αυτή η προφητεία της να εκπληρωθεί. Ίσως δεν είναι καθόλου περίεργο που ο Γουίλιαμ, ο διάδοχος της Βρετανικής μοναρχίας, φαίνεται τόσο προβληματισμένος, καταβεβλημένος και βλοσυρός τελικά.