Έφυγε σήμερα, Τρίτη 18 Νοεμβρίου, από τη ζωή η Μανουέλα Βαρδινογιάννη, μια μορφή διακριτική, σχεδόν αθόρυβη, αλλά βαθιά ριζωμένη στην ιστορία μιας από τις πιο επιδραστικές ελληνικές οικογένειες του 20ού αιώνα. Το γένος Ζηρίνη, με καταγωγή από τη Σμύρνη, ανήκε σε εκείνη τη γενιά των εμπόρων και ευεργετών που μετέφεραν στη νέα Ελλάδα μια παράδοση αφανούς φιλανθρωπίας, προσφοράς και πολιτισμού.
Δίπλα στον σύζυγό της, Νίκο Βαρδινογιάννη —ιδρυτή του οικογενειακού επιχειρηματικού ομίλου— δημιούργησαν μια ζωή με επίκεντρο τα τέσσερα παιδιά τους: την Ιωάννα, τον Παύλο, τον Δημοσθένη και τον Πύρρο. Η απώλεια του Νίκου, στις 2 Ιουλίου 1973, σε ηλικία μόλις 42 ετών, διέκοψε απότομα αυτή την πορεία. Ήταν η στιγμή που ο αδελφός του, Βαρδής Ι. Βαρδινογιάννης, ανέλαβε τη διοίκηση του ομίλου και συνέχισε ένα έργο που είχε ξεκινήσει δυναμικά από τις αρχές της δεκαετίας του ’60: ο Νίκος είχε παραιτηθεί από το Πολεμικό Ναυτικό, είχε στραφεί στις επιχειρήσεις και είχε ήδη θέσει τα θεμέλια του κολοσσού που αργότερα θα κυριαρχούσε στα Βαλκάνια.
Τα κέρδη που αποκόμισε από το σπάσιμο του εμπάργκο καυσίμων στη Ροδεσία, εφοδιάζοντας το καθεστώς του Ίαν Σμιθ με δικά του τάνκερ, παρά την επιτήρηση των Βρετανών, έγιναν το κεφάλαιο που επέτρεψε την επέκταση.
Ύστερα από τον θάνατο του Νίκου, η Μανουέλα αποσύρθηκε διακριτικά από την Αθήνα και εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Γκστάαντ. Εκεί, μέσα σε ένα περιβάλλον προστατευμένο, συνέχισε να ζει κοντά στα παιδιά της, τα οποία την επισκέπτονταν συχνά. Παρέμεινε πάντα μια φιγούρα ευγένειας και σταθερότητας, ένα σημείο αναφοράς στην οικογένεια, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, αλλά με βαθιά επιρροή.
Το περιοδικό Life & Style είχε φιλοξενήσει τον Ιούνιο του 2001 την πρώτη συνέντευξη της κόρης της, Ιωάννας Βαρδινογιάννη, με τον σύζυγό της, Αντόνιο Φουρνιέ. Σε εκείνη τη συνέντευξη η Ιωάννα είχε ανοίξει για πρώτη φορά το οικογενειακό αρχείο: φωτογραφίες από στιγμές ιδιωτικές, τρυφερές, ανάμεσά τους και μία από επίσκεψη δική της και του αδελφού της, Πύρρου, στη μητέρα τους στο Γκστάαντ της Ελβετίας.