
Ο «εφευρέτης» της ποδοσφαιρικής λογικής Λουίς Ενρίκε δημιούργησε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή δύναμη που «ακούει» στο όνομα Παρί Σεν Ζερμέν. Ποιο είναι όμως το μυστικό του Ισπανού τεχνικού πίσω από τη επιτυχία των Παριζιάνων;
Η κλάση, η εμπειρία και το ταλέντο του Λουίς Ενρίκε είναι γνωστά εδώ και χρόνια. Άλλωστε ήταν και παραμένει μέχρι και σήμερα ο τελευταίος που οδήγησε το 2015, την Μπαρτσελόνα στην κορυφή της Ευρώπης. Εκείνος ξέρει πολύ καλά από πίεση. Από απαιτήσεις. Τα έχει δει όλα και τα έχει ζήσει από πρώτο χέρι.
Την δεδομένη στιγμή, ο Ισπανός τεχνικός της Παρί Σεν Ζερμέν έχει δημιουργήσει μια «σύγχρονη Μπαρτσελόνα» στο Παρίσι.
Λουίς Ενρίκε ή αλλιώς… ο αρχιτέκτονας της επιτυχίας
Αυτό που δεν κατάφεραν προπονητές όπως ο Κάρλο Αντσελότι, ο Τόμας Τούχελ και ο Ουνάι Έμερι με τα «λαμπερά» ονόματα, το κατάφερε ο Ισπανός, Λουίς Ενρίκε, με τα… μωρά του. Η διοίκηση κατάλαβε γρήγορα πως έχει έναν άνθρωπο, που μπορεί να επιβληθεί στους παίκτες του και έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στο αγωνιστικό προφίλ της ομάδας. Δίχως την «λάμψη των αστέρων», κατάφερε να δημιουργήσει ένα νεανικό σύνολο, που απαρτίζεται από ταλαντούχους και «διψασμένους» παίκτες με μοναδικό κίνητρο τη νίκη.
Αναγέννησε τον Ουσμάν Ντεμπελέ, αναβάθμισε κι άλλο τον ρόλο του εκπληκτικού Βιτίνια, θωράκισε τα μετόπισθεν με τους Χακίμι, Πάντσο, Μαρκίνιος, Νούνο Μέντες και Ντοναρούμα να συνδυάζονται άψογα, έπεισε τον Κβαρατσχέλια να γίνει «κάτοικος» Παρισιού και ανακάλυψε τους Μαγιούλου, Ντεσιρέ Ντουέ. Έδωσε περισσότερες ευθύνες στον ταλαντούχο Μπαρκολά και στηριζόμενος στο αγαπημένο του 4-3-3 παρουσίασε στον αγωνιστικό χώρο μια Παρί Σεν Ζερμέν… χάρμα οφθαλμών.
Το σύνολο του Λουίς Ενρίκε δεν παίζει μόνο καλό ποδόσφαιρο. Παίρνει και μεγάλες νίκες. Όπως στον τελικό του Champions League με 5-0 απέναντι στην Ίντερ, στην μεγαλύτερη νίκη σε τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης, ή απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων με 4-0! Αλλά τι είναι πραγματικά αυτό που κάνει τους παίκτες της Παρί Σεν Ζερμέ να «πετάνε»; Να είναι αλλού;
Το σύγχρονο tiki-taka και το ασταμάτητο πρέσινγκ
Υπάρχει ενδιαφέρον στο γεγονός ότι η Παρί έχει γίνει η πιο πλήρης επιθετική ομάδα της Ευρώπης μετά την αποχώρηση του Κιλιάν Εμπαπέ. Χωρίς έναν πραγματικό σούπερ σταρ στην ομάδα, ο Ενρίκε ήταν σε θέση να χτίσει μια ομάδα που ταιριάζει εντελώς στην φιλοσοφία του. Η τακτική του Ενρίκε να μην αγωνίζεται με «καθαρόαιμο» φορ, έχει δημιουργήσει την καλύτερη επιθετική τριάδα αυτή την στιγμή με τους Κβαρατσκέλια, Ντεμπελέ και Ντουέ. Η φιλοσοφία του βασίζεται σε καθαρούς εξτρέμ ή ανεστραμμένους εξτρέμ που έχουν την αντοχή και την αθλητική ικανότητα να πιέζουν, αλλά και να αναλαμβάνουν τις αμυντικές γραμμές one-on-one συνεχώς.
Δεν είναι μόνο αυτό πίσω από την επιθετική γραμμή. Ο Ενρίκε επέλεξε να δημιουργησει μια νεανική γραμμή με τους Βιτίνια, Ζοάο Νέβες και τον έμπειρο Φαμπιάν Ρουίθ. Είναι μια μεσαία γραμμή που στερείται παραδοσιακών ρόλων. Αντ ‘αυτού, και οι τρεις είναι επιφορτισμένοι να παίξουν τα πάντα.
«Η ιδέα πίσω από αυτό είναι να παίζουμε πάντα με υψηλή ένταση. Βελτίωση της πίεσης, διαχείριση των αρχηγών. Είναι πάντα η ίδια ιδέα στο γήπεδο».
Αυτό που έχει δημιουργήσει ο Ενρίκε είναι ένα σύστημα στο οποίο οι δύο γραμμές των τριών δημιουργούν πάντα στιγμές πίεσης στις αμυντικές γραμμές.
Είναι ο ορισμός ενός σύγχρονου tiki-taka, ο οποίος συνδυάζει τη γρήγορη περαστική και βάση κατοχής προσέγγιση του παραδοσιακού συστήματος με ένα πιο άμεσο, κατακόρυφο στυλ παιχνιδιού, με στόχο τις εμπρόσθιες πάσες και την επίθεση μέσα από το κέντρο του γηπέδου. Συχνά περιλαμβάνει υψηλότερο ρυθμό, στενότερο πλάτος επίθεσης και επικεντρώνεται στο παιχνίδι μέσω της μέσης για να δημιουργήσει κεντρικές υπερφορτώσεις.
Η ιδέα είναι απλή: να δημιουργήσει πίεση για τον αντίπαλο σε όλο το γήπεδο. Όταν εκτελείται καλά, μπορεί να συντρίψει τις αμυντικές γραμμές. Και η Παρί, όπως έχουμε δει αρκετές φορές, έχει εκτελέσει την τακτική στην τελειότητα.
Ο «εφευρέτης» της ποδοσφαιρικής λογικής Λουίς Ενρίκε, έχει τον τρόπο να αφήνει το «στίγμα» του και να δημιουργεί ποδοσφαιρικές δυναστείες στο πέρασμα του.
Επιμέλεια: Γιώργος Ζερβούλης