Νταβίντ Λουίζ: «Πάντα ήθελα να αποσυρθώ στην Πάφο, θα γίνω προπονητής σύντομα»

Μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη στην «Gazzetta dello Sport» παραχώρησε ο Νταβίντ Λουίζ, μιλώντας για πολλά ζητήματα της καριέρας του.

Ο Βραζιλιάνος αμυντικός αποκάλυψε τον λόγο που επέλεξε να αγωνιστεί στην Πάφο, μίλησε για τα παιδικά του χρόνια, για το μέλλον, αλλά και για την ιστορική ήττα της χώρας του από τη Γερμανία στο Μουντιάλ του 2014.

• Διαβάστε επίσης: Κάποιος να τους μαζέψει: Συνεχίζουν να προκαλούν οι οπαδοί της Σαμσουνσπόρ ζητώντας να παίξουν με φανέλες που θυμίζουν τον Κεμάλ

Οι δηλώσεις που έκανε ο Νταβίντ Λουίζ:

Για την απόφαση να πάει στην Πάφο: «Εξακολουθώ να απολαμβάνω το ποδόσφαιρο. Πιστεύω πως είναι ένα δώρο από τον Θεό το ότι μπορώ να παίζω ξανά σε αυτό το επίπεδο. Είχα κάποια σωματικά προβλήματα στις αρχές του χρόνου, αλλά τώρα είμαι καλά, σωματικά και ψυχικά. Γνώριζα αυτό το πρότζεκτ εδώ και δύο ή τρία χρόνια. Οι ιδιοκτήτες είναι εξαιρετικοί άνθρωποι. Πάντα ήθελα να ολοκληρώσω την καριέρα μου εδώ στην Πάφο. Ο σύλλογος είναι φιλόδοξος, υπάρχει θέληση για ανάπτυξη, οι εγκαταστάσεις είναι σύγχρονες, το επιτελείο είναι ικανό. Και φυσικά ο τρόπος ζωής. Έχει ήλιο, θάλασσα, και τα παιδιά μου περνούν όμορφα. Πάντα ήμουν άνθρωπος με περιέργεια, και πρέπει να πω ότι το ποδόσφαιρο στην Κύπρο εξελίσσεται. Παίζουμε στο Champions League με την Πάφο και οι συμπαίκτες μου δείχνουν εξαιρετικό επίπεδο».

Για την προπονητική και το μέλλον: «Η προπονητική θα είναι όντως το μέλλον μου. Το σκέφτομαι εδώ και πολύ καιρό. Μπορεί να ξεκινήσω στην Κύπρο, ποτέ δεν ξέρεις. Έχω κάνει το αρχείο μου για το ποδόσφαιρο και τη ζωή. Βρίσκομαι σε ένα ιδιαίτερο σημείο στην καριέρα μου, αυτό που λέω πάντα είναι ότι αισθάνομαι ευτυχισμένος και είναι αλήθεια: Το ποδόσφαιρο είναι τα πάντα για μένα!»

Τα παιδικά χρόνια και τα όνειρά του: «Γεννήθηκα σε μια πολύ ταπεινή οικογένεια, οι γονείς μου ήταν δάσκαλοι. Πάντα ήμουν ένα παιδί γεμάτο ενέργεια, μου άρεσε να μελετώ στατιστική και δεν κοιμόμουν ποτέ. Στα 10 μου σκεφτόμουν να γίνω καθηγητής μαθηματικών! Ύστερα επέλεξα το ποδόσφαιρο. Ο πατέρας μου ήταν ποδοσφαιριστής και εγώ πάντα αποκοιμιόμουν με την μπάλα στο κρεβάτι. Έκανα επίσης τζούντο και καποέιρα, μια βραζιλιάνικη πολεμική τέχνη που συνδυάζει πάλη, χορό, ακροβατικά και μουσική».

Τα παπούτσια που ήθελε και η μελλοντική χορηγία: «Όταν ήμουν στη Σάο Πάολο έπαιζα με ψεύτικες παπούτσια αγορασμένα από πλανόδιο πωλητή. Όλοι οι συμπαίκτες μου φορούσαν Nike ή Adidas. Ένα απόγευμα, συνόδευσα έναν συμπαίκτη μου στην αγορά μαζί με τη μητέρα του και εκείνη του αγόρασε ένα ζευγάρι Nike. Τα ήθελα πάρα πολύ, αλλά ήξερα ότι δεν μπορούσαμε να τα αγοράσουμε. Έτσι, είπα στη μαμά του φίλου μου: “Η μαμά μου είναι εντάξει με το να μου τις πάρετε κι εμένα.” Δεν ήταν αλήθεια. Τον επόμενο μήνα, τηλεφώνησε στο σπίτι για να πάρει πίσω τα χρήματά της, αλλά η μητέρα μου δεν ήξερε τίποτα! Θύμωσε πολύ μαζί μου. Μετά, η Nike έγινε ο χορηγός μου για δέκα χρόνια. Μια πανέμορφη ιστορία!»

MUST READ

Λίβερπουλ: Τι ανέφερε ο Τζέραρντ για την υπόθεση του Σαλάχ (vid)

Η ταπείνωση στο Μουντιάλ της Βραζιλίας: «Το 7-1 από την Γερμανία ήταν η χειρότερη βραδιά της καριέρας μου. Παίζαμε εξαιρετικό ποδόσφαιρο, αλλά να χάσουμε 7-1 στην έδρα μας ήταν αδιανόητο. Τεράστιος πόνος, ήμουν καταρρακωμένος και έκλαιγα. Η αλήθεια είναι ότι δεν ήμασταν προετοιμασμένοι να χάσουμε, δεν φανταζόμασταν μια ήττα. Ήμασταν υπερβολικά αλαζονικοί. Αλλά από εκείνο το παιχνίδι έμαθα πάρα πολλά: Πώς να αντιδράς μετά από μια ήττα, τι σημαίνει να περνάς μήνες κάνοντας εφιάλτες, να σκέφτεσαι νύχτα με τη νύχτα τι θα μπορούσες να είχες κάνει. Δεν κοιμήθηκα για εβδομάδες. Στο τέλος, όμως, πιστεύω ότι μου ήταν πολύ χρήσιμο ως μάθημα».