Το μαύρο σύννεφο, οι -22 της Αστάνα, οι (νέες) ατυχίες και ο Ζέλσον που «εμφάνισε» τη νίκη και το… χαμόγελο του Μεντιλίμπαρ

Ακριβώς 1.875 ημέρες από την τελευταία νίκη στο Champions League (21/10/2020, 1-0 τη Μαρσέιγ). Ακριβώς δέκα χρόνια και 49 ημέρες μετά την τελευταία εκτός έδρας νίκη (20/10/2015, 1-0 την Ντιναμό στο Ζάγκρεμπ). Πολύς καιρός.

Πάρα πολύς, για την κορυφαία ελληνική ομάδα στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Ηταν απλά θέμα χρόνου να «σπάσει» η αρνητική προϊστορία. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, θα έπρεπε να έχει γίνει τουλάχιστον άλλες δύο φορές στα πρώτα 6 ματς της League Phase του Champions League. Αλλά η αλήθεια είναι ότι ο Ολυμπιακός, το απόγευμα της Τρίτης, νίκησε την κακή του τύχη. Η οποία δεν τον άφησε… ήσυχο, ούτε στους -22 της Αστάνα!

• Διαβάστε επίσης: Γιατί ο Μόντε Μόρις είναι ο παίκτης που έψαχνε ο Ολυμπιακός: Η «clutch» ικανότητα και η άρνηση του… λάθους (vids)

Οι Ερυθρόλευκοι είχαν μονίμως ένα… μαύρο σύννεφο να τους ακολουθεί εκνευριστικά, πεισματικά στην εφετινή ευρωπαϊκής τους περιπέτεια. Τα παραδείγματα πολλά. Τα στραβά αποτελέσματα, είχαν προκαλέσει πίεση και απογοήτευση στην ομάδα. Κάθε προσπάθεια, όσο καλή κι αν ήταν, έβρισκε ένα «εμπόδιο» για να μετουσιωθεί σε βαθμό ή βαθμούς. Από την αρχή, ως το τέλος.

Ο Ολυμπιακός έφτασε με καθυστέρηση 20 λεπτά στο γήπεδο, λόγω κίνησης στην Αστάνα και έτρεψε να κάνει προθέρμανση. Είδε τον διαιτητή να του δίνει κίτρινες κάρτες στον βασικό στόπερ και τον αμυντικό του μέσο, στο πρώτο ημίχρονο, την ώρα που η Καϊράτ έπαιζε πιο σκληρά, αλλά δεν τιμωρούνταν. Είδε τον Αναρμπέκοφ να γίνεται ο πρώτος Καζάκος ποδοσφαιριστής που πήρε βραβείο MVP σε αγώνα Champions League. Είδε γκολ να γίνεται οφσάιντ. Πέναλτι το ίδιο. Είδε τρία δοκάρια. Είδε τον Ελ Κααμπί να χάνει ευκαιρίες που θα ήταν… δύο «σίγουρα» γκολ υπό νορμάλ συνθήκες και να είναι… έξαλλος με τον εαυτό του!

Ακόμη και κατά την αναχώρησή του από την Αστάνα, έπρεπε να ταλαιπωρηθεί, με τους Ερυθρόλευκους να μένουν καθηλωμένοι επί σχεδόν 2,5 ώρες μέσα στο αεροπλάνο, χωρίς να μπορούν να πετάξουν, καθώς είχαν… παγώσει τα πάντα και έπρεπε να γίνει αποπαγοποίηση. Αλλά και τον πάγο και τις ατυχίες και την κακοδαιμονία, τις νίκησε ο Ζέλσον Μαρτίνς και το πανέξυπνο και εξαιρετικά κρίσιμο γκολ που πέτυχε.

Ο Ολυμπιακός δεν πήρε αυτό που άξιζε από το παιχνίδι με την Καϊράτ. Αλλά από το σφύριγμα της λήξης και μετά, ήταν εμφανές ότι το κλίμα άλλαξε. Η ανακούφιση για το πρώτο τρίποντο της σεζόν στη League Phase του Champions League, ήταν έκδηλη. Όχι ενθουσιασμός. Όχι… πανηγυρισμοί. Αλλά ικανοποίηση. Καθώς ακόμη και όχι με το σκορ και που έπρεπε, το τρίποντο κατακτήθηκε. Το… ρόδι έσπασε. Η «γκίνια», έφυγε. Η έξτρα πίεση όλων, μειώθηκε. Διότι το «πρέπει» της παρθενικής φετινής νίκης, εξαλείφθηκε. Και πλέον, υπάρχει μόνο βαθμοθηρία και… μάχη για την πρόκριση.

Ο Μεντιλίμπαρ γνώριζε καλά ότι ο Ολυμπιακός είναι ανώτερη ομάδα από την Καϊράτ. Και ήταν βέβαιος πως η ομάδα του, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, θα έπαιρνε τη νίκη. Την πρώτη (και) δική του στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση. Δεν περίμενε, φυσικά, να ζήσει ξανά ένα τέτοιο δράμα. Αλλά ακόμη κι έτσι, ήταν χαρούμενος. Και πολύ πιο χαμογελαστός από ό,τι συνήθως.

Αυτό δεν ίσχυε στο ημίχρονο, φυσικά. Ο ίδιος είχε στο μυαλό του μόνο τη νίκη και το 0-0, μαζί με τις μεγάλες χαμένες ευκαιρίες, τον έκαναν να πιέσει τους παίκτες του. «Πρέπει να γίνουμε πιο επιθετικοί. Να τους απειλήσουμε. Μπείτε στην περιοχή τους, σουτάρετε περισσότερο, κάντε καλύτερες επιλογές στην τελική πάσα», οι οδηγίες του. Οι οποίες «εξηγούν» και την απόφασή του να ρίξει στο παιχνίδι Ταρέμι και Στρεφέτσα, όταν είδε ότι τα πράγματα δεν πήγαιναν όπως τα είχε σχεδιάσει. Απόφαση που δικαιώθηκε, καθώς και οι δύο, την έκαναν εξαιρετικά τη δουλειά τους.

MUST READ

Λίβερπουλ: Τι ανέφερε ο Τζέραρντ για την υπόθεση του Σαλάχ (vid)

Πλέον, ο Ολυμπιακός έχει ξεκάθαρο στόχο. Μια νίκη στην έδρα του, με την παραδοσιακά 2η, 3η καλύτερη γερμανική ομάδα. Και εάν προκύψει αποτέλεσμα θετικό με τη Λεβερκούζεν, υπέρ πάντων αγώνας με τον Αγιαξ στο Αμστερνταμ. Αλλά για τον Μεντιλίμπαρ, σημασία έχει ο Αρης. Και μετά ο Ηρακλής. Και μετά η Κηφισιά. Όλα, ένα ένα. Ποτέ με το βλέμμα στο επόμενο. Διότι αυτό κάνει Ολυμπιακός. Αυτό απαιτεί ο προπονητής του. Χωρίς να βλέπει… τελικούς. Παρά μόνο αγώνες. Τρεις βαθμούς. Και αυτό θα συνεχίσει να κάνει. Βγάζοντας την πίεση από την ομάδα του. Και ζητώντας… πίεση και καθαρό μυαλό.