Μίλαν: Ο γίγαντας επιστρέφει…

Ο Ολυμπιακός έχει ραντεβού με την ιστορία του αύριο, καθώς θα κληθεί να αντιμετωπίσει τη Μίλαν στο Σαν Σίρο. Έναν κολοσσό του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, μια από τις σπουδαιότερες ομάδες στην Ευρώπη που μετρά τεράστιες διακρίσεις και είναι μια από τις πιο παραδοσιακές δυνάμεις του Ιταλικού ποδοσφαίρου. Από την ημέρα που έγινε η κλήρωση των ομίλων του Europa League οι ερυθρόλευκοι γνώριζαν πως το παιχνίδι στο Μιλάνο θα είναι το δυσκολότερο στη φετινή ευρωπαϊκή τους πορεία. Η Μίλαν των 7 Τσάμπιονς Λιγκ (Κυπέλλου Πρωταθλητριών), των 2 Κυπελλούχων, των 5 Ευρωπαϊκών Σούπερ Καπ και 4 Διηπειρωτικών που θα βρεθεί στον δρόμο της ομάδας του Πέδρο Μαρτίνς μπορεί να μην έχει την αίγλη των προηγούμενων χρόνων όμως παραμένει ένας από τους σημαντικότερους συλλόγους παγκοσμίως.

Οι ροσονέρι όπως είναι το παρατσούκλι της ομάδας του Μιλάνου ιδρύθηκαν το μακρινό 1899 και μετρούν αισίως 119 χρόνια ζωής. Μέσα σε αυτές τις δεκαετίες η Μίλαν καθιερώθηκε στην ελίτ τόσο του ιταλικού αλλά κυρίως του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Συνολικά η ομάδα του Ιταλικού βορρά έχει κατακτήσει 18 πρωταθλήματα Ιταλίας, 5 Coppa Italia αλλά και 7 Σούπερ Καπ, ενώ από διεθνείς τίτλους αναμφίβολα ξεχωρίζουν τα 7 Champions League (Κύπελλα Πρωταθλητριών). Θα μπορούσε να πει κανείς πως τα τελευταία χρόνια η ιταλική ομάδα έχει πέσει σε λήθαργο όμως φαίνεται πως είναι έτοιμη να επιστρέψει ξανά ανάμεσα στις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης.

Το περασμένο καλοκαίρι ήταν δύσκολο για τη Μίλαν, καθώς οι Κινέζοι επιχειρηματίες που ανέλαβαν πέρσι την ομάδα πτώχευσαν και έθεσαν σε κίνδυνο την παρουσία της ομάδας στο Europa League. Τελικά όμως  η βρετανική Elliot Advisors Ltd απέκτησε τις μετοχές του συλλόγου και όλα σιγά σιγά επιστρέφουν στην κανονικότητα τους στο Μιλάνο. Πρόεδρος του συλλόγου είναι ο Πάολο Σκαρόνι, ενώ στον πάγκο έμεινε εντέλει ο Τζενάρο Γκατούζο παρά τα διάφορα σενάρια που τον ήθελαν να αποχωρήσει. Ο Ιταλός τεχνικός σε συνεργασία με τη διοίκηση προχώρησαν σε κάποιες πολύ δυνατές μεταγραφές, όπως του Γκονζάλο Ιγκουαϊν με σκοπό να την άμεση επιστροφή της ομάδας στο Champions League. Η Μίλαν σκοπεύει να δώσει βάση στο Europa όπου στοχεύει να το κατακτήσει προκειμένου να εξασφαλίσει τη νέα σεζόν την παρουσία της στους ομίλους της κορυφαίας ευρωπαϊκής διοργάνωσης.

Η περσινή σεζόν στο Μιλανέλο θέλει να ξεχαστεί γρήγορα διότι η ομάδα τερμάτισε στην έκτη θέση παίζοντας μέτριο ποδόσφαιρο και δεν απέδωσε καθόλου καλά παρά τον πακτωλό χρημάτων που ξοδεύτηκε για ενίσχυση. Και την περασμένη σεζόν η ομάδα του Γκατούζο συμμετείχε στο Europa League όπου έφτασε έως τους «16» και αποκλείστηκε, όμως φέτος θα δοθεί βάση στη συγκεκριμένη διοργάνωση. Ο Γκατούζο είχε τη δικαιολογία πως πέρσι είχε πάρει έτοιμη ομάδα με πολλά προβλήματα φέτος όμως δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Οι ιθύνοντες του συλλόγου έχτισαν την ομάδα όπως επιθυμούσε ο ίδιος, ο οποίος ζήτησε την απόκτηση του Ιγκουαϊν και την είχε. Ο Αργεντινός φόρ θα αποτελέσει σημείο αναφοράς τη φετινή σεζόν στο Μιλάνο όντας ο μεγάλος σταρ, ενώ γύρω του υπάρχουν πολλοί καλοί ποδοσφαιριστές, όπως ο Καλντάρα (και οι δύο αποκτήθηκαν απο τη Γιουβέντους, ενώ το αντίθετο δρομολόγιο ακολούθησε ο Μπονούτσι). Η Μίλαν έχει ξεκινήσει άλλη μια φορά μέτρια τη σεζόν με 9 βαθμούς σε 6 παιχνίδια στο πρωτάθλημα, όμως υπάρχει ένας αέρας αλλαγής στον σύλλογο και σιγά σιγά μια από τις μεγαλύτερες ομάδες όλων των εποχών στον κόσμο βρίσκει τον δρόμο της.

Η έδρα: Το ιστορικό Σαν Σίρο

Η επίσημη ονομασία του γηπέδου που θα αγωνιστεί ως φιλοξενούμενος ο Ολυμπιακός είναι «Τζιουζέπε Μεάτσα», ωστόσο είναι ευρέως γνωστό ως στάδιο «Σαν Σίρο» και αποτελεί την έδρα τόσο της Μίλαν όσο και της συμπολίτισσας Ίντερ. Ιδρύθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου του 1926 και έκτοτε έχει ανακαινιστεί 4 φορές, το 1935, το 1955, το 1990 και το 2015-16.

Η χωρητικότητα Σαν Σίρο είναι 80.018, γεγονός που το καθιστά το μεγαλύτερο γήπεδο της Ιταλίας και ένα από τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη. Πήρε την ονομασία «Τζιουζέπε Μεάτσα» στις 3 Μαρτίου του 1980, προς τιμή του μεγάλου άσου του παρελθόντος Τζιουζέπε Μεάτσα, ο οποίος αγωνίστηκε αρχικά στην Ίντερ και ακολούθως και στη Μίλαν.

Το παλμαρέ των ροσονέρι

7 Κύπελλα πρωταθλητριών Ευρώπης: 1963, 1969, 1989, 1990, 1994, 2003, 2007.
2 Κύπελλα Κυπελλούχων: 1968, 1973.
4 Διηπειρωτικά Κύπελλα: 1969, 1989, 1990, 2007.
18 πρωταθλήματα Ιταλίας: 1901, 1906, 1907, 1951, 1955, 1957, 1959, 1962, 1968, 1979, 1988, 1992, 1993, 1994, 1996, 1999, 2004, 2011.
5 Κύπελλα Ιταλίας: 1967, 1972, 1973, 1977, 2003.

To πάρε-δώσε

Ήρθαν: Καλντάρα, Καστιγιέχο, Ιγκουαΐν, Λασάλτ, Μπορίνι, Μπακαγιόκο, Χαλίλοβιτς, Στρίνιτς, Ρέινα, Καβανιέρα

Έφυγαν: Μπονούτσι, Κάλινιτς, Νιάνγκ, Λαπάντουλα, Μπάκα, Λοκατέλι, Γκόμεζ, Ζιγκόνι, Ζανελάτο, Γκάμπριελ, Αντονέλι

Το ρόστερ
Τερματοφύλακες

Πέπε Ρέινα
Αλεσάντρο Πλιτσάρι
Αντόνιο Ντοναρούμα
Τζιανλουίτζι Ντοναρούμα

Αμυντικοί

Ντάβιντε Καλάμπρια
Αντρέα Κόντι
Αλέσιο Ρομανιόλι (C)
Κρίστιαν Ζαπάτα
Ιγκνάτσιο Αμπάτε
Ματέο Μουσάκιο
Ιβάν Στρίνιτς
Ματία Καλντάρα
Στέφαν Σίμιτς
Ρικάρντο Ροντρίγκεζ
Ντιέγκο Λαξάλτ

Μέσοι

Χοσέ Μάουρι
Τζιάκομο Μποναβεντούρα
Τιεμουέ Μπακαγιόκο
Αντρέα Μπερτολάτσι
Ρικάρντο Μοντολίβο
Λούκας Μπίλια
Φρανκ Κεσιέ

Επιθετικοί

MUST READ

Λίγη ντροπή τουλάχιστον, Μποντιρόγκα…

Σάμου Καστιγιέχο
Σούσο
Γκονζάλο Ιγκουαΐν
Χακάν Τσαλχάνογλου
Φάμπιο Μπορίνι
Πάτρικ Κουτρόνε
Άλεν Χαλίλοβιτς

Γράψτε το σχόλιο σας