Ο γιαλός είναι «στραβός» αλλά κι ο Δώνης «αρμενίζει» ανάποδα…

Μια λαμπάδα στο μπόι του Παμλίδη πρέπει να ανάψει ο Παναθηναϊκός. Αν σημάδευε σωστά και έκανε το 2-0 στη λήξη του αγώνα η πρόκριση στην επόμενη φάση του κυπέλλου θα γινόταν εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση. Όχι ότι τώρα δεν είναι. Οι πράσινοι αγανακτούν για να πετύχουν ένα γκολ και για να περάσουν στα προημιτελικά του κυπέλλου τους χρειάζονται δυο χωρίς να δεχτούν κανένα. Μετά το τέλος του ματς, ο Γιώργος Δώνης τα έβαλε με τον κακό αγωνιστικό χώρο. Οk,  αλλά πριν ξεκινήσει η αναμέτρηση τον είχε δει και τον ήξερε.

Σε τέτοια χωράφι βάζεις τον Μπεκ που τραυματίζεται ακόμα και… περπατώντας. Πολύ θα ήθελα να ήξερα γιατί ο κόουτς έκανε αυτή την επιλογή αφού ήξερε περί τίνος επρόκειτο. Όταν λες (και καλά κάνεις και λες) πως η κατάκτηση του κυπέλλου αποτελεί στόχο σου τότε συμπεριφέρεσαι και ανάλογα ως προπονητής. Ο ΠΑΣ είναι μια καλή ομάδα που προηγείται στη Σούπερ Λιγκ 2 και είναι γνωστό ότι ειδικά στου «Ζωσιμάδες» ανεβάζει την απόδοσή της.

Κατά συνέπεια προσέχεις κι εσύ τις επιλογές σου και δεν τον υποτιμάς. Αυτή είναι η μια όψη του νομίσματος. Η άλλη είναι ότι ο κόουτς φοβάται τον κίνδυνο να κάψει ορισμένους ποδοσφαιριστές τους που παίζουν χωρίς σταματημό. Από τότε που ήρθε στην ομάδα ο Τσάβι Ρόκα  (περίπου δυο μήνες) ακούμε τα περί προγραμματισμού για μεταγραφές ώστε να ανέβει η ποιότητα αλλά και το βάθος του ρόστερ. Για μεταγραφές ακούμε και μεταγραφές δεν βλέπουμε.

Πότε θα γίνουν Στο τέλος του μήνα όταν η ομάδα θα έχει δώσει τέσσερα-πέντε κρίσιμα παιχνίδια για το πρωτάθλημα στο σύνολο των εννέα που απομένουν; Μα μέχρι τότε που θα έρθουν, θα ετοιμαστούν και θα παίξουν οι όποιες μεταγραφές μπορεί να έχει πετάξει το πουλάκι; Η καθυστέρηση στην ενίσχυση του ρόστερ είναι μεγάλη κι η μισή και πλέον ευθύνη βαραίνει το νέο τεχνικό διευθυντή.

Η μισή γιατί η άλλη μισή αφορά το μπάτζετ που έχει να διαχειριστεί και τα περιθώρια που υπάρχουν να ανεβάσει μια προσφορά για να δελεάσει τον μεταγραφικό στόχο. Όταν δεν υπάρχει τέτοιο περιθώριο όλα γίνονται πιο δύσκολα. Σε κάθε περίπτωση ο Παναθηναϊκός έμοιαζε στα Γιάννενα σαν μια ομάδα που δεν μπορούσε.

Το πλέον δυσάρεστο είναι ότι έμοιαζε και με ομάδα που δεν (πολυ)ήθελε. Η δυσκολία της να μπει στην περιοχή του Γαννίκογλου και να δημιουργήσει καλές ευκαιρίες για γκολ ήταν χαρακτηριστική. Ετς δεν πας μακριά. Μέσα σε τρεις-τέσσερεις εβδομάδες ο Παναθηναϊκός κινδυνεύει μα τα χάσει όλα. Ο χρόνος δεν είναι υπέρ του.

MUST READ

Η σιγουριά από το πρώτο λεπτό, η ομιλία στα πέναλτι, η αγωνία του Μαρινάκη και η Μίλαν που προτιμούσαν οι ερυθρόλευκοι

Οι δεκατρείς-δεκατέσσερις παίκτες που μόνιμα τραβάνε το κάρο κουράζονται και βοήθεια από τις μεταγραφές δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Το ματς στα Γιάννενα ήταν ένα ηχηρό καμπανάκι. Πέραν του Δώνη υπάρχει κάποιος που να «ακούει» στον Παναθηναϊκό;

Γράψτε το σχόλιο σας