Για την Γιουνάιτεντ special one είναι άλλος!

Όταν ο σερ Άλεξ Φέργκιουσον ανακοίνωνε την (οριστική) απόφαση του ν’ αποχωρήσει από τον πάγκο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ένα πράγμα ήταν σίγουρο. Πως τα χρόνια που θ’ ακολουθούσαν θα ήταν δύσκολα για τους «διαδόχους» του Φέργκι. Κι έτσι έγινε. Δεν χρειάζονταν φυσικά μαντικές ικανότητες για να προβλέψει κάποιος ότι η εμβληματική μορφή του σερ Άλεξ θα κυριαρχούσε για πολλά ακόμα χρόνια στο Ολντ Τράφορντ.

Όταν πάντως η διοίκηση του αγγλικού συλλόγου αποφάσισε την πρόσληψη του Ζοσέ Μουρίνιο στον πάγκο της Γιουνάιτεντ (τον Μάιο του 2016), υπήρξαν πολλοί που πίστεψαν ότι ο Πορτογάλος θα μπορούσε να οδηγήσει την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στη νέα εποχή ή καλύτερα για ν’ ακριβολογούμε στην μετά – Φέργκιουσον εποχή. Είχαν προηγηθεί Μόγιες και Λουίς Φαν Γκάαλ.

Δυόμιση χρόνια μετά έπεσαν οι «τίτλοι τέλους» σε μια συνεργασία που ξεκίνησε με όνειρα, προσδοκίες και το κυριότερο με έναν πολύ μεγάλο στόχο. Την δημιουργία μιας ομάδας που θα μπορούσε να χτίσει ένα νέο σερί τίτλων. Τίποτε απ’ όλα αυτά δεν έγινε. Τζίφος που θα έλεγαν και στο Μάντσεστερ.

Ο Ζοσέ Μουρίνιο έλυσε σήμερα την συνεργασία του με την διοίκηση του αγγλικού συλλόγου και όποιος πει ότι δεν το περίμενε, μάλλον λέει ψέματα. Επί της ουσίας όλοι ανέμεναν την τυπική ανακοίνωση από πλευράς του αγγλικού συλλόγου. Την ανακοίνωση που θα επιβεβαίωνε αυτό που όλοι έβλεπαν εδώ και πολύ καιρό, ότι ο special one ήταν «εκτός» Ολντ Τράφορντ για πολλούς λόγους.

Το «θέατρο των ονείρων» δεν ήταν τελικά η γη της (νέας) Επαγγελίας για τον Πορτογάλο προπονητή, ο οποίος ήθελε να κάνει ένα δυναμικό comeback στο πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα του κόσμου. Κόντρα στην πρώην ομάδα του, την Τσέλσι, απέναντι στον «παλιόφιλο» απ΄ την Ισπανία (Γκουαρντιόλα) κι εναντίον του μεγάλου αντιπάλου της Γιουνάιτεντ (Λίβερπουλ).

Η ανακοίνωση της συνεργασίας των δύο πλευρών δεν είχε δημιουργήσει και ιδιαίτερο ενθουσιασμό στις τάξεις των οπαδών της Γιουνάιτεντ. Αντιθέτως, μια άλλη ανακοίνωση (αυτή της διακοπής της συνεργασίας των δύο πλευρών) έκανε πολλούς οπαδούς της Γιουνάιτεντ ν’ αναφωνήσουν «επιτέλους»!

Ο Πορτογάλος προπονητής δεν μπόρεσε να «κολλήσει» με την Γιουνάιτεντ. Τίποτε δεν δούλεψε σωστά στο πλάνο που είχε εκπονήσει ο Πορτογάλος προπονητής για την αναγέννηση της αγγλικής ομάδας. Θαρρείς και ο σερ Άλεξ θέλει να…ξαναγυρίσει! Ακούστηκε κι αυτό βεβαίως βεβαίως από πολλούς φίλους της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Να γυρίσει τώρα ο Φέργκι. Μα αυτά δεν γίνονται ούτε στο «θέατρο των ονείρων».

Τι έφταιξε λοιπόν και ο Ζοσέ Μουρίνιο δεν μπόρεσε να κάνει την διαφορά στον πάγκο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ; Στο συγκεκριμένο «φιλοσοφικό» ερώτημα μπορεί να παραθέσει κάποιος δέκα απαντήσεις. Λάθη έγιναν πολλά και «φορτώθηκαν» στην… καμπούρα της ομάδας. Κι έφτασε η στιγμή που η ομάδα δεν άντεξε. Θα πρέπει πρώτα απ’ όλα πάντως να ξεκινήσει κάποιος από τις σχέσεις του Πορτογάλου με την διοίκηση του συλλόγου.

Αυτές λοιπόν τις σχέσεις δεν μπορείς να τις χαρακτηρίσεις αγαστές. Και γκρίνια υπήρχε και παράπονα. Και να από την μία τα «καρφάκια» του Ζοσέ για τις μεταγραφές που δεν κάνει η Μάντσεστερ και από την άλλη οι «μπηχτές» της διοίκησης για τα αποτελέσματα της ομάδας που σίγουρα δεν ήταν ικανοποιητικά.

Η Γιουνάιτεντ είχε ανάγκη από «φρέσκες» ιδέες για να κάνει το βήμα στο μέλλον, για να ξεκολλήσει από το παρελθόν. Ωστόσο η επιλογή του Πορτογάλου αποδείχθηκε τελικά ατυχής. Νέες ιδέες δεν υπήρχαν. Η φιλοσοφία του Ζοσέ απείχε «έτη φωτός» από αυτό που ήθελαν να βλέπουν οι οπαδοί της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Κι όταν όλα αυτά έγιναν ένα… κουβάρι, τότε δεν υπήρχε δυνατότητα για να ξεμπερδέψει το νήμα.

Οι σχέσεις του Μουρίνιο με την διοίκηση του συλλόγου δεν ήταν καλές. Κοινό μυστικό. Πως ήταν οι σχέσεις του με τους παίκτες; Εδώ κι αν πρέπει να γράψει κάποιος βιβλίο για να περιγράψει την επεισοδιακή συμβίωση του Πορτογάλου με τους περισσότερους από τους παίκτες της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Ίσως ο Πορτογάλος, που η αλήθεια είναι συνεργάστηκε με μεγαλύτερα ονόματα στην Ρεάλ Μαδρίτης, να υπερεκτίμησε τις δυνατότητες του σε ότι είχε να κάνει με τον έλεγχο των αποδυτηρίων. Η κατάσταση ήταν μονίμως εκτός ελέγχου στις σχέσεις του Μουρίνιο με τους παίκτες του κι αυτό μπορούσε να το διαπιστώσει εύκολα κάποιος από τα συνεχόμενα ρεπορτάζ του αγγλικού Τύπου.

MUST READ

Του χρωστούσε και του χρωστάει…

Μ’ αυτά και μ’ αυτά ο special one κατάφερε να μείνει 2,5 χρόνια στον πάγκο του αγγλικού συλλόγου και η ευθύνη που τον βαραίνει για την αποτυχία της Γιουνάιτεντ είναι μεγάλη. Οι μεταγραφικές του επιλογές δεν βοήθησαν την Μάντσεστερ. Η αγωνιστική του φιλοσοφία μάλλον έκανε την Γιουνάιτεντ πιο «βαρετή» και από την εποχή του Άτκινσον κι έτσι η διοίκηση της Γιουνάιτεντ αποφάσισε να προχωρήσει στην λύση της συνεργασίας τους. Ήταν αναμενόμενο…

Γράψτε το σχόλιο σας