Ανιγκό για Youth League: «Στην αρχή θέλαμε να φτάσουμε τουλάχιστον στους 16 – Στον τελικό δεν είχαμε τίποτα να χάσουμε»

Ο Ζοσέ Ανιγκό, επικεφαλής της ακαδημίας του Ολυμπιακού, εξιστορεί από τη δική του οπτική στο ντοκιμαντέρ που δημιούργησε η ΠΑΕ , σε συνεργασία με την βραβευμένη εταιρεία παραγωγής ταινιών «Red Mountain Films» με τίτλο «Ολυμπιακός, ο Θρύλος», την ανεπανάληπτη πορεία μέχρι την κατάκτηση του Youth League.

Τον αρχικό στόχο που είχε τεθεί στην ομάδα δεδομένου του τεράστιου ανταγωνισμού στη διοργάνωση, την όρεξη που… άνοιξε στη συνέχεια αλλά και τη μεγάλη πρόκληση του τελικού που όπως χαρακτηριστικά τονίζει «είπαμε στους εαυτούς μας ότι δεν είχαμε τίποτα να χάσουμε».

Διαβάστε επίσης: Στη Μαδρίτη η τελική φάση του Eurobasket 2029 – Στην Αθήνα ο όμιλος της Εθνικής μας ομάδας! (pics)

Όσα είπε ο Ανιγκό:

«Η ανάπτυξη κάποιου νέου είναι μια ανάπτυξη που λαμβάνει χώρα σε αθλητικό επίπεδο αλλά και σε ανθρώπινο επίπεδο επειδή πρέπει να προσαρμοστεί, εξαρτάται από τον σύλλογο στον οποίο βρίσκεται και η προσωπικότητα του παίκτη πρέπει να ταιριάζει με τον σύλλογο στον οποίο παίζει.

Για να είμαι ειλικρινής στην αρχή θέλαμε τουλάχιστον να φτάσουμε στους «16» του Youth League. Γιατί ξέρουμε ότι μετά από αυτό ο ανταγωνισμός γίνεται τεράστιος με μεγάλους συλλόγους οι οποίοι είναι πυλώνες στην Ευρώπη. Θέλαμε να φτάσουμε σε αυτό το σημείο, αλλά μετά σταδιακά συνειδητοποιήσαμε ότι ίσως έχουμε κάποιες πιθανότητες να εκπροσωπήσουμε καλύτερα τον Ολυμπιακό.

(σ.σ. για ματς με Ίντερ) Ειλικρινά έχουμε πολύ ώριμους παίκτες σε αυτή την ομάδα. Εντυπωσιάζομαι όταν βλέπω παιδιά σαν και αυτούς γιατί είναι ακόμη παιδιά με αρκετή ωριμότητα να προετοιμάζονται για τους αγώνες τους, να αντιμετωπίζουν τον ανταγωνισμό, και ειδικά την αλληλουχία των πέναλτι ενώ είναι συγκροτημένοι και συγκεντρωμένοι σε αυτό που πρόκειται να κάνουν. Ήταν πραγματικά μια έκπληξη για μένα να δω αυτό το επίπεδο συγκέντρωσης.

Λοιπόν, εκείνη την στιγμή (σ.σ. τα πέναλτι) αρπάζεις όποιον είναι δίπλα σου. Συνήθως δεν μου αρέσει να παρακολουθώ τα πέναλτι, όχι μόνο αυτά που συμβαίνουν μετά την παράταση αλλά ακόμη και κατά την διάρκεια του αγώνα. Και τότε λοιπόν δεν είμαι σίγουρος αν πρόκειται για κορώνα ή γράμματα, για τύχη, αν πρόκειται για ικανότητα γιατί στο τέλος της ημέρας δεν μπορούν όλα να οφείλονται στην τύχη.

MUST READ

Βαγγέλης Μαρινάκης: «Πίστεψα πολύ στο όνειρο της Ευρώπης» (vids)

Ο τελικός είναι κάτι που προετοιμάζουμε, αλλά πρακτικά προσκληθήκαμε σχεδόν τυχαία. Επειδή όταν κοιτάζετε το γκρουπ στην αρχή, υπάρχουν τόσες πολλές μεγάλες ομάδες. Έτσι είπαμε στους εαυτούς μας ότι δεν είχαμε τίποτα να χάσουμε».