Ολυμπιακός: Ο κύκλος της εμπιστοσύνης…

Το βράδυ της Κυριακής στη Θεσσαλονίκη ένιωσε για τα καλά στο πετσί του εκείνο το παιχνίδι της τύχης που υπενθυμίζει πως και στο ποδόσφαιρο δεν είναι όλα τα λάθη ίδια. Έμεινε όπως πάντα «τελευταίος» στην εκτέλεση ενός κόρνερ. Κάλυψε γρήγορα και σωστά στον δεξιό διάδρομο το transition του ΠΑΟΚ. Έβαλε στην πλάτη του τον ελέγχοντας την μπάλα στο 100%. Ένα κοντρόλ και μια πάσα στον Κωνσταντή Τζολάκη όμως γλίστρησε. Και η πτώση του σε μια στιγμή άλλαξε την ιστορία ενός ντέρμπι…

Ναι, δεν θα διαφωνήσουμε. Τυπικός εφιάλτης αμυντικού αυτός που έζησε ο –περί ου ο λόγος- Φρανσίσκο Ορτέγκα στη Θεσσαλονίκη. Αργά ή γρήγορα συμβαίνει στον καθένα. Το ζητούμενο είναι να μην στο τύχει το λάθος βράδυ. Στο λάθος παιχνίδια. Αυτά όμως δεν τα διαλέγεις. Και είναι αλήθεια πως ο 26χρονος από τη Σάντα Φε έχεις πλέον τόσες παραστάσεις στην καριέρα του που αν μη τι άλλο μπορεί να καταλάβει αυτή την λεπτομέρεια. Και να την ξεπεράσει με τον μοναδικό τρόπο που ενδείκνυται. Δεν κοιτάζεις πίσω. Σκέφτεσαι μόνο το επόμενο παιχνίδι. Ακόμη και αν το λάθος στο τελευταίο βράδυ πριν από μια 15ημερη διακοπή.

Διαβάστε επίσης: Ο «κομβικός» Τσικίνιο, οι… βιονικοί Ελ Κααμπί – Ορτέγκα και το εντυπωσιακό με Πιρόλα και Ταρέμι (pic, vids)

Έπαιξε τον ρόλο της στην πρώτη ήττα του Ολυμπιακού στη Super League έπειτα από έξι ολόκληρους μήνες. Αναπόφευκτα λοιπόν η κουβέντα θα κρατήσει λίγο παραπάνω. Και θα ανοίξει συναντήσει την επόμενη. Εκείνη που αφορά στην χρήση του rotation. Έχει ξεκινήσει πολύ καλά στη σεζόν ο αριστεροπόδαρος Αργεντινός μπακ. Και ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ που ούτως ή άλλως τον εμπιστεύεται απόλυτα στους 20 μήνες συνεργασίας τους, του έχει δώσει τη φανέλα του βασικού στο σπίτι του: 6Χ6 στη Super League και 575 λεπτά συμμετοχής- όσα κανείς άλλος Ερυθρόλευκος στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος, 2Χ2 στο Champions League στο απόλυτο των 200 λεπτών που κράτησαν οι μάχες με την Πάφο στο Φάληρο και την Άρσεναλ στο Λονδίνο.

Στο μοναδικό που δεν χρησιμοποιήθηκε ήταν στην Τρίπολη με τον Αστέρα για το κύπελλο. Η μια φορά του Μπρούνο Ονιεμαέτσι που αποκτήθηκε τον περασμένο Γενάρη για το απαραίτητο rotation στα ίδια τετραγωνικά. Ο Νιγηριανός έφυγε τη Δευτέρα για την εθνική του ομάδα -είναι βασικός-. Θα περίμενε κάποιος πως έπειτα από το απαραίτητο διάστημα προσαρμογής και μια ολόκληρη προετοιμασία το καλοκαίρι ίσως να είχε μεγαλύτερο ρόλο. Ως εδώ όμως δεν προκύπτει: το ματς κυπέλλου και εννέα λεπτά όλα και όλα στο πρωτάθλημα.

Η «σχέση» Ορτέγκα-Μπρούνο στο αριστερό άκρο και ο τρόπος που ο προπονητής επιλέγει να την ορίζει έχει πραγματικά πολύ ενδιαφέρον. Όχι, για να ρίξει νερό στο μύλο της συζήτησης για το rotation και αν θα πρέπει σύντομα να ανοίξει ο κύκλος, όσο γιατί επιβεβαιώνει πως ο προπονητής του Ολυμπιακού εδώ και ενάμιση χρόνο έχει φτιάξει ένα σύνολο τόσο απαιτητικό που είναι πολύ δύσκολο να μπεις σε αυτό. Στην ομοιογένεια, την φιλοσοφία, τον τρόπο παιχνιδιού κλπ. Επί της ουσίας από τον Φλεβάρη του 2024 είναι δομημένος ένας τόσο ισχυρός «κορμός» που φέρνει νίκες, καλό ποδόσφαιρο κλπ αλλά που αυτομάτως κάνει δύσκολη και την εναρμόνιση μαζί του. Ο Κωνσταντής Τζολάκης, ο Ροντινέι, ο Παναγιώτης Ρέτσος, ο Φρανσίσκο Ορτέγκα, ο Σαντιάγκο Έσε και ο Τσικίνιο, ο Αγιούμπ Ελ Κααμπί και ο Ζέλσον Μαρτίνς. Προφανώς και ο Ντανιέλ Ποντένσε που επέστρεψε στην ομάδα και σε αυτή την κλειστή «κάστα».

Πέρσι το καλοκαίρι οι Ερυθρόλευκοι απέκτησαν στις μεταγραφές έμπειρους σαν τον Γουίλιαν (Φούλαμ) και τον Σέρχιο Ολιβέιρα (Γαλατά Σαράι), έτοιμους για το παραπάνω βήμα σαν τον Κρίστοφερ Βέλντε (Λεχ Πόζναν) και τον Μάρκο Στάμενιτς (Ερυθρός Αστέρας). Τελικά στο σύνολο εντάχθηκαν και έγιναν σημαντικοί ο 23χρονος Λορέντσο Πιρόλα και ο 24χρονος Κοστίνια μπαίνοντας στην εξίσωση από τον… πάγκο. Ένας παίκτης προπονητή 100% όπως ο Ντάνι Γκαρθία που ο Μεντιλίμπαρ τον έφερε στην Ελλάδα έχοντας ακριβώς στο μυαλό του τον ρόλο που έψαχνε να καλύψει. Και φυσικά ο Ρομάν Γιάρεμτσουκ που χρειάστηκε όμως ένα ολόκληρο εξάμηνο για να πάρει μπρος. Έγιναν πιο γρήγορα μέρος του συνόλου ο Χρήστος Μουζακίτης και ο Μπάμπης Κωστούλας ερχόμενοι από την U-19 του συλλόγου παρά όλοι οι άλλοι. Και αυτό κάτι λέει. Και για πέρσι. Και για φέτος…

Διότι και σε αυτή την αφετηρία οι νεοφερμένοι μοιάζει να περνούν ακριβώς από την ίδια διαδικασία. Της υπομονής. Έχει μεγάλη εμπιστοσύνη ο Μεντιλίμπαρ στον «κορμό» του. Και αυτό εξηγεί με τον πιο απλοϊκό τρόπο γιατί ο Βάσκος άφησε κατά νου τις απαραίτητες μαθηματικές πράξεις -αναφορικά με τον χρόνο συμμετοχής- επιλέγοντας την 11άδα του την Κυριακή στην Τούμπα. Τους ίδιους (10/11 εκτός του τραυματία Ρέτσου) που έπαιξαν λίγα 24ωρα πριν στο Λονδίνο κόντρα στην Άρσεναλ. Ουσιαστικά τους ίδιους που αγωνίστηκαν πιο πριν και κόντρα στον Λεβαδειακό (8/11 εκτός των τραυματιών Ρέτσου και Ροντινέι με τον περσινό Μουζακίτη να συμπληρώνει τις επιλογές).

Δεν είναι απλό να προστεθείς σε ένα τέτοιο σύνολο. Ακόμη και αν είσαι ο Ρεμί Καμπελά με τις 500 συμμετοχές καριέρας στο υψηλότερο επίπεδο, ο Γκαμπριέλ Στρεφέτσα με την μεγάλη διαδρομή στην Serie A της Ιταλίας ακόμη και ο ίδιος ο Μεντί Ταρέμι που σαφώς και έχει μπει βαθύτερα από τους άλλους αλλά που θα μπορούσε κάποιος να υποθέσει ότι αυτό δεν θα ήταν το ίδιο εύκολο αν δεν ήταν τραυματίας εδώ και δύο μήνες ο Γιάρεμτσουκ. Και όταν συμβαίνει με παίκτες αυτής της εμπειρίας καταλαβαίνει πόσο δύσκολο είναι και για τους υπόλοιπους: Τον Λορέντσο Σιπιόνι και τον Γκουστάβο Μάντσα που ήρθαν από την άλλη άκρη του κόσμου, τον Ντιόγκο Νασιμέντο που ως το καλοκαίρι αγωνίζονταν στην Β΄ Πορτογαλίας.

MUST READ

Όλα όσα θες να ξέρεις για τον Ρίτσαρντ Σιάο που προκάλεσε… τρέλα στο «Αλεξάνδρειο» (pics)

Όχι το timing δεν είναι καλό. Διότι αυτή η διαδικασία θα μπορούσε κάποιος να πει ότι στοίχισε την πρώτη ήττα στο πρωτάθλημα. Η ουσία όμως είναι εντελώς διαφορετική. Γιατί ο τρόπος του Μεντιλίμπαρ επιβεβαιώνει το επίπεδο του γκρουπ που κρατά στα χέρια του. Την δουλειά που προηγήθηκε. Το πως αυτή η ομάδα ξεκλείδωσε ένα σωρό πίστες κατακτώντας το Conference League, το εγχώριο νταμπλ. Επαναφέροντας έπειτα από μια 5ετία το ελληνικό ποδόσφαιρο στο Champions League. Και ο Βάσκος αν μη τι άλλο έχει αποδείξει ότι δεν βιάζεται με τις μεταγραφές. Ότι ξέρει να περιμένει. Θα τις δώσει τις ευκαιρίες του, σε όλους. Όχι νωρίτερα όμως από την στιγμή που ο ίδιος θα κρίνει