
Ο Γιάννης Παπαδημητρίου δεν μένει πια εδώ. Και ο Γιάννης Αλαφούζος είχε επτά επιχειρήματα για αυτή του την απόφαση
Εδώ και μία δεκαετία ο Γιάννης Αλαφούζος τίθεται μόνιμα στο επίκεντρο της σφοδρής κριτικής των οπαδών του Παναθηναϊκού. Όχι άδικα, καθώς ο σύλλογος, δεν έχει στεφθεί πρωταθλητής για 15 χρόνια, έχοντας μείνει στη σκιά του Ολυμπιακού, αλλά και βλέποντας ΑΕΚ και ΠΑΟΚ να προσπερνούν. Λογικό το παράπονο στον ιδιοκτήτη. Λογικό από ένα σημείο και πέρα το παράπονο και για τον τεχνικό διευθυντή που θεωρητικά είναι εκεί για να πάρει όλες τις ποδοσφαιρικές αποφάσεις. Που ήταν εκεί πιο σωστά, μιας και ο Γιάννης Παπαδημητρίου δεν μένει πια εδώ. Απολύθηκε με εντολή Αλαφούζου.
Γενικά μιλώντας, ο Γιάννης Παπαδημητρίου ήταν εκ του ρόλου του βασικός υπαίτιος για την αποτυχία των δύο προηγούμενων ετών, καθώς και για την εφετινή αν… τριτώσει το κακό για το Τριφύλλι. Ο πρώην τεχνικός διευθυντής έχει την ευθύνη για το αγωνιστικό σχέδιο της ομάδας και για μία σειρά από άλλες λειτουργίες που δεν έχουν αναβαθμιστεί και διατηρούνται στάσιμες. Ας πάρουμε όμως την ιστορία από την αρχή.
Διαβάστε επίσης: «Τραυματίες BC»: Η… 21η ομάδα της Euroleague (pics)
Η ΠΑΕ Παναθηναϊκός ανακοίνωσε την πρόσληψη του Γιάννη Παπαδημητρίου στις 20 Μαΐου του 2023. Ήταν προσωπική απόφαση του Γιάννη Αλαφούζου να αλλάξει το συγκεντρωτικό μοντέλο που εφάρμοζε επί μία διετία ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς και που παρέπεμπε στο πρότυπο του Άγγλου μάνατζερ της δεκαετίας του 1990 και ο οποίος είχε τον τελικό λόγο σε όλα. Κατά γενική ομολογία, ήταν ένας αναχρονιστικός τρόπος λειτουργίας που δεν ταίριαζε στο σύγχρονο ποδόσφαιρο και ο Αλαφούζος έψαχνε έναν τεχνοκράτη. Επιπλέον, ο Αλαφούζος ήθελε έναν Έλληνα για το πόστο, αφού προερχόταν από το αποτυχημένο πείραμα με τον Ισπανό Τσάβι Ρόκα.
Ο ιδιοκτήτης του ποδοσφαιρικού Παναθηναϊκού αφού προχώρησε σε συνεντεύξεις, συγκέντρωσε πληροφορίες και εξέτασε βιογραφικά, έκρινε πως ο Γιάννης Παπαδημητρίου είναι ο κατάλληλος. Με προϋπηρεσία στην Ξάνθη και στην ΑΕΚ, ο Παπαδημητρίου ανέλαβε τεχνικός διευθυντής στον Παναθηναϊκό, σε ένα χαρτοφυλάκιο που έμενε κενό 2,5 χρόνια μετά την απόλυση του προκατόχου του.
Εκ του αποτελέσματος; Ο Έλληνας παράγοντας είτε δεν μπόρεσε να πείσει με την δουλειά του. Είτε δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τον ιδιοκτήτη από το να κάνει τα δικά του. Στην περίπτωση του Φατίχ Τερίμ για παράδειγμα είναι κοινό μυστικό, ότι ο Παπαδημητρίου έμαθε τα μαντάτα από τα sites. Ότι δεν είχε ιδέα καθώς ο ιδιοκτήτης συνεργάστηκε με τον τηλεοπτικό παραγωγό του survivor, Ατζούν, για τον αντικαταστάτη του Σέρβου προπονητή. Το αναφέρουμε αυτό το παράδειγμα για την υπενθύμιση ότι τα νομίσματα έχουν δύο όψεις. Είναι βολικό να τα φορτώνεις σε κάποιον συνεργάτη σου. Δεν είναι όμως πάντα και η αλήθεια.
Τέλος πάντων. Αν η ερώτηση είναι που απέτυχε ο Παπαδημητρίου και γιατί τον «έφαγε» ο ιδιοκτήτης, η απάντηση περνά από διάφορα μονοπάτια. Σα να λέμε:
Νο1: Ο κύκλος των χαμένων προπονητών
Ερχόμενος στον Παναθηναϊκό ο Παπαδημητρίου συνάντησε τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Όταν τον Δεκέμβριο του 2023 ο Αλαφούζος αποφάσισε να αντικαταστήσει τον Σέρβο, συμφώνησε απ’ ευθείας ο ίδιος με τον Τούρκο Φατίχ Τερίμ (κατόπιν πρότασης του συνεταίρου του στα τηλεοπτικά, Ατζούν) και αγνόησε τον αρμόδιο ποδοσφαιρικό συνεργάτη του. Ο Παπαδημητρίου δεν ευθύνεται για την αποτυχία του Τούρκου, όμως αποδέχτηκε σιωπηρά τον παραγκωνισμό του. Το ίδιο συνέβη μερικούς μήνες αργότερα με τον Μαουρίσιο Σάρι.
Ο Αλαφούζος χειρίστηκε προσωπικά τις συζητήσεις και ο Παπαδημητρίου ανέλαβε δράση μόνο μετά το «όχι» του Ιταλού. Βέβαια, η επιλογή του τεχνικού διευθυντή ήταν η χειρότερη: ο Ντιέγκο Αλόνσο. Ο Ουρουγουανός έφυγε ως αποτυχημένος τον Οκτώβριο του 2024, ενώ και ο αντικαταστάτης του – επίσης της αρεσκείας του Παπαδημητρίου, αλλά όχι δικής του επιλογής – ο Πορτογάλος Ρουί Βιτόρια, δεν τα πήγε καλύτερα.
Τον τωρινό υπηρεσιακό Χρήστο Κόντη τον έφερε ο Αλαφούζος, σε άλλον έναν παραγκωνισμό του Παπαδημητρίου. Για έναν παράγοντα που πιστώνεται την ανακάλυψη του Ραζβάν Λουτσέσκου στην Ξάνθη και την άφιξη του Ματίας Αλμέιδα στην ΑΕΚ, οι επιλογές του στον Παναθηναϊκό δεν ήταν οι καλύτερες… Όπως και το γεγονός πως ο Αλαφούζος τον παρακάμπτει συστηματικά.
Νο2: Τα πέντε εκατ ευρώ της ομάδας Β΄
Ένα παταγωδώς αποτυχημένο εγχείρημα ήταν η ίδρυση του Παναθηναϊκού Β’. Το τμήμα είχε σκοπό να αποτελέσει το ενδιάμεσο στάδιο των Νέων με τους Άνδρες. Για να μην αναζητεί το Τριφύλλι ομάδες που θα παραχωρεί δανεικούς τους νεαρούς παίκτες του, αλλά αντιθέτως να τους διατηρεί στο «Γεώργιος Καλαφάτης», να τους εξελίσσει σε ένα ελεγχόμενο περιβάλλον με δικούς του όρους και να τους σκληραγωγεί στην απαιτητική δεύτερη εθνική κατηγορία της χώρας. Ούτως ώστε μετά από ένα ή δύο χρόνια συμμετοχής στον Παναθηναϊκό Β’, ο ποδοσφαιριστής να είναι έτοιμος να βοηθήσει ή εάν δεν ανταποκριθεί στις προσδοκίες, να ακολουθήσει τον δρόμο του.
Για παράδειγμα, εάν ο Παναθηναϊκός Β’ επιτελούσε τον λόγο της ίδρυσης του, ο Κάτρης και Κυριόπουλος δεν θα έπαιζαν δανεικοί σε Λεβαδειακό και Κηφισιά για να πάρουν χρόνο. Ωστόσο, για μία διετία, το τμήμα δεν είχε προσανατολισμό, υπήρξαν ατυχείς επιλογές προπονητών όπως ο Σωτήρης Αντωνίου, υπέγραψαν ποδοσφαιριστές με μικρά περιθώρια εξέλιξης που κόστισαν πανάκριβα και η ΠΑΕ ξόδεψε σχεδόν 5 εκατομμύρια ευρώ χωρίς αντίκρισμα.
Ο Γιάννης Παπαδημητρίου είχε την υψηλή εποπτεία και χρεώνεται το φιάσκο. Το τμήμα καταργήθηκε πριν ένα χρόνο γιατί κρίθηκε ότι τα… ασυμμάζευτα δεν μαζεύονται.
Νο3: Ακαδημία χωρίς επικεφαλής
Κάποτε ο Παναθηναϊκός ήταν πρωτοπόρος στην ανάδειξη ταλέντων, με αποκορύφωμα την κατάκτηση του Euro 2004, όταν ο «κορμός» του Ότο Ρεχάγκελ στηριζόταν σε προϊόντα της Παιανίας. Δυστυχώς, πλέον ο πρώτος έσσεται… έσχατος και υπολείπεται σημαντικά των εγχώριων ανταγωνιστών του. Παρότι υπήρξαν εξαιρέσεις όμως με τον Αλεξανδρόπουλο και τον Βαγιαννίδη, τα «πράσινα» φυτώρια δεν έχουν την ίδια παραγωγικότητα.
Αν πριν μία τριετία η ακαδημία ήταν υποχρηματοδοτούμενη, υποστελεχωμένη και με έλλειμα εγκαταστάσεων, τώρα αυτό δεν ισχύει αφού το «Γεώργιος Καλαφάτης» επεκτάθηκε και επαρκεί για όλους, έχει αγοραστεί ο πιο σύγχρονος εξοπλισμός και η ΠΑΕ έχει αυξήσει το μπάτζετ της. Παρόλα αυτά, ο Παπαδημητρίου φαίνεται πως δεν ασχολήθηκε πολύ με την ακαδημία, στο σημείο που ένα χρόνο την άφησε χωρίς επικεφαλής.
Από τον Ιούνιο του 2024, ο αρχιπροπονητής Βαγγέλης Σάμιος μετακόμισε στην Κύπρο και αντικαταστάθηκε έναν χρόνο μετά από τον Θόδωρο Ελευθεριάδη. Μία αντικατάσταση που διαχειρίστηκε ο Τάκης Φύσσας και ο Παπαδημητρίου. Ήταν πραγματικά ανεπίτρεπτο ένας σύλλογος όπως ο Παναθηναϊκός, να είναι ακέφαλος για ένα χρόνο σε μία τόσο σημαντική θέση.
Νο4: Σκάουτινγκ στα… λόγια
Τον Νοέμβριο του 2023 στην πρώτη σημαντική τομή του στον Παναθηναϊκό, ο Γιάννης Παπαδημητρίου αναβάθμισε το τμήμα σκάουτινγκ. Το οποίο απέκτησε το δικό του χώρο με υλικοτεχνική υποδομή, βάση δεδομένων και επανδρώθηκε με εξιδεικευμένο προσωπικό. Ο Γιάννης Αλαφούζος ενέκρινε τη μεγάλη δαπάνη, προσδοκώντας σε απόσβεση από πιο στοχευμένες και προσεγμένες μεταγραφές.
Δύο χρόνια μετά, η υπηρεσία με προϊστάμενο τον Μάκη Λιβαθηνό, έχει αποδώσει ελάχιστα ή καθόλου. Ο Παπαδημητρίου στηρίζεται κυρίως στις προτάσεις ατζέντηδων για μεταγραφές, άρα περιορίζεται το εύρος των επιλογών του. Ο Παπαδημητρίου χρεώνεται πως επιχείρησε μία αναβάθμιση που κόστισε, όμως δεν απέδωσε και εκείνος επιμένει να δουλεύει με τρόπο που θυμίζει παλιότερες εποχές.
Νο5: Τα αποδυτήρια
Πριν μερικές ημέρες ο Ρούμπεν Πέρεθ επιτέθηκε λεκτικά στον Γιάννη Παπαδημητρίου χωρίς να τον κατονομάσει, μιλώντας για άσχημες συμπεριφορές και για παραβίαση του ντουλαπιού του στο «Γεώργιος Καλαφάτης». Ανάλογες αιχμές άφησε ο Χουάνκαρ σε ανάρτηση του στο Instagram, καταδεικνύοντας τον ως υπεύθυνο για κακές σχέσεις με παίκτες. Κάτι αντίστοιχο έχει αναφέρει ο Μπαρτ Σένκεφελντ, ο Αϊτόρ και άλλοι παίκτες που έφυγαν από τον Παναθηναϊκό στις τελευταίες μεταγραφικές περιόδους. Ως αντεπιχείρημα κάποιος θα ισχυριστεί πως όσοι έφυγαν, κατηγορούν τον Παπαδημητρίου από μνησικακία και αυτό είναι ανθρώπινο.
Επίσης, επειδή στην καθημερινότητα μιας ομάδας συμβαίνουν πολλά και τα περισσότερα δεν «διαρρέουν», δεν έχουμε ολοκληρωμένη γνώμη. Πάντως, φαίνεται πως η προσέγγιση με τους παίκτες δεν είναι το ατού του. Ο τεχνικός διευθυντής είχε έρθει σε ρήξη με την πλευρά Βαγιαννίδη για την ανανέωση του συμβολαίου του και χρειάστηκε η παρέμβαση του Αλαφούζου για τη συμφωνία. Αντίστοιχα, καθυστέρησε υπερβολικά να μιλήσει με τον Μπρινιόλι και ο Παναθηναϊκός έχασε τζάμπα τον βασικό γκολκίπερ του, ενώ προκλήθηκε αναταραχή στα αποδυτήρια από την ένταξη του Ιταλού στην ΑΕΚ.
Νο 6: Μεταγραφές για κλάματα
Το πιο φανταχτερό κομμάτι της δουλειάς ενός τεχνικού διευθυντή σχετίζεται με τις μεταγραφές. Γιατί αυτό συγκεντρώνει την προσοχή του κόσμου και του Τύπου. Οι επιτυχημένες επιλογές εκτινάσσουν την εκτίμηση σε ένα πρόσωπο, ενώ τα «παλτά» προκαλούν αγανάκτηση. Με τη σημερινή μορφή του αθλήματος, εάν ο Παπαδημητρίου είχε να παρουσιάσει εξαιρετικά αποτελέσματα στους υπόλοιπους τομείς, οι μεταγραφές θα ήταν το λιγότερο. Ωστόσο, στην Ελλάδα η γνώση για το πιο σημαντικό έργο ενός διευθυντή σε έναν ποδοσφαιρικό οργανισμό είναι περιορισμένη.
O Παπαδημητρίου διαχειρίστηκε το μεγαλύτερο μπάτζετ στην εποχή του Γιάννη Αλαφούζου. Συγκριτικά, όταν ο Νίκος Νταμπίζας συγκροτούσε ένα ρόστερ που κόστιζε συνολικά 4 εκατομμύρια ευρώ, ο Παπαδημητρίου έκλεινε μεταγραφές όπως ο Τετέ και ο Πελίστρι, με κόστος η καθεμία άνω των 6 εκατομμυρίων ευρώ. Ο Νταβίντε Καλάμπρια ήρθε φέτος με αποδοχές μεγαλύτερες των 2 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως. Άρα, ο Παπαδημητρίου είχε τις πιο ευνοϊκές προϋποθέσεις για να δημιουργήσει την πιο ισχυρή ομάδα. Αλλά στην πράξη δεν τα κατάφερε από τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός δεν κατέκτησε τίτλους. Γιατί αυτός ήταν ο υπέρτατος στόχος που έθεσε ο ιδιοκτήτης.
Νο7: Άλλες… αμαρτίες
Άλλα πράγματα που χρεώνονται στον Παπαδημητρίου είναι η καθυστέρηση στην ενίσχυση του Τριφυλλιού το καλοκαίρι, η ανεπαρκής προεργασία για να αντικαταστήσει όσους φεύγουν και η αδυναμία να κλείσει έγκαιρα ελεύθερους παίκτες σε τιμές ευκαιρίας. Όλα αυτά ισχύουν σε ένα βαθμό, αν και πρέπει να συνεκτιμήσουμε πως ένας παίκτης με καλό προφίλ, δεν πείθεται εύκολα να έρθει στην Ελλάδα νωρίς στο καλοκαίρι.
Επιπροσθέτως, στον Παπαδημητρίου καταλογίζεται πως έχει μικρό δίκτυο επαφών και δεν μπορεί να απαλλάξει το δυναμικό από τους παίκτες που δεν υπολογίζονται. Βιλένα και Μαξ βρίσκονται ακόμα στο Κορωπί και όσοι αποδεσμεύτηκαν, εισέπραξαν παχυλές αποζημιώσεις. Μόνο το φετινό καλοκαίρι ο Παναθηναϊκός έκανε επικερδείς πωλήσεις, αλλά κανένας δεν πιστεύει πως αυτό οφείλεται στον τεχνικό διευθυντή του και όχι στα μανατζερικά γραφεία των Ιωαννίδη, Βαγιαννίδη και Μαξίμοβιτς.