Η αγνή αγάπη και το συγκλονιστικό «πονάω» του Φερέρο (vids+pics)

Σε μια ουτοπική εποχή, που οι διαπροσωπικές σχέσεις έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα και κυρίαρχο ρόλο παίζει πλέον η εικόνα και ο τρόπος που πλασάρεται μέσω των social media και των δημόσιων τοποθετήσεων, ο σπουδαίος Χουάν Κάρλος Φερέρο τολμάει να «τσαλακωθεί». Τολμάει να εκφράσει ανοιχτά τα συναισθήματά του: Την απογοήτευσή του για το διαζύγιο με τον Κάρλος Αλκαράθ, μετά από επτά χρόνια μιας πολύ επιτυχημένης συνεργασίας, αλλά και την εκτίμηση και την αγάπη που τρέφει για τον Ισπανό.

Τόσο ως τενίστα όσο και ως άνθρωπο, αφού οι δύο τους όλα αυτά τα χρόνια έζησαν μοναδικές στιγμές, εντός και εκτός γηπέδου. Στιγμές που έμειναν στην ιστορία, όπως η άνοδος για πρώτη φορά του Αλκαράθ στο Νο.1 της παγκόσμιας κατάταξης της ATP, αλλά και η κατάκτηση του φετινού Ρολάν Γκαρός με μια επική ανατροπή απέναντι στον Γιάνικ Σίνερ: 3-2 από 0-2 σε έναν συγκλονιστικό τελικό.

Στιγμές, όμως, που έζησαν και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, όπως η αγκαλιά στο λόμπι του ξενοδοχείου στο Μαϊάμι τον Απρίλιο του 2022, όταν ο Φερέρο, παρά το γεγονός ότι πριν από λίγες ημέρες είχε πεθάνει ο πατέρας του, ταξίδεψε από την Ισπανία στις ΗΠΑ για να σταθεί στο πλευρό του Αλκαράθ στον τελικό του αμερικάνικου Masters.

Η παρουσία του Χουάν έδωσε δύναμη στον Κάρλος και ο Ισπανός κατέκτησε τον τίτλο, κερδίζοντας τον Ρουντ με 2-0 σετ. Αυτός ήταν ο πρώτος τίτλος Masters στην καριέρα του Κάρλος Αλκαράθ, ο οποίος μάλιστα έγραψε ιστορία, καθώς έγινε ο νεότερος νικητής του τουρνουά, αλλά και ο νεότερος που κατέκτησε τίτλο επιπέδου Masters, μετά τον Ράφαελ Ναδάλ.

Στιγμές χαρούμενες, αλλά και δύσκολες, που «σφυριλάτησαν» τη σχέση τους, με τους δύο άνδρες να είναι πρώτα από όλα φίλοι και μετά συνεργάτες. Στιγμές που επαναφέρει στη μνήμη του ο Χουάν Κάρλος Φερέρο, μετά τον αποχωρισμό τους, με τον 45χρονο να τις ζει ξανά έντονα και να παλεύει με τα συναισθήματά του.

«Οι αγαπημένες μου στιγμές ήταν όταν ο Κάρλος ήταν μικρός, 15 έως 18 ετών. Ζήσαμε τα πάντα μαζί: προπονήσεις, τουρνουά, ξενοδοχεία. Πηγαίναμε παντού μαζί. Εκείνη η περίοδος της ανάπτυξης, των Challengers, της συνεχούς ανόδου, ήταν μαγική. Τότε η μάθηση είναι πιο γρήγορη, πιο γενναιόδωρη. Αργότερα, στην κορυφή, τα πράγματα αλλάζουν. Παρ’ όλα αυτά, κάθε Grand Slam που κερδίσαμε είναι αξέχαστο, ειδικά το τελευταίο Roland Garros, που ήταν το πιο δύσκολο», ανέφερε ο Χουάν Κάρλος Φερέρο, σε συνέντευξή του.

Ο νεαρός προπονητής, μάλιστα, τόνισε ότι ήταν τυχερός, που συνεργάστηκε με τον Κάρλος και δήλωσε ευγνώμων για όσα έζησε μαζί του. «Η εμπειρία μου ως προπονητής του Κάρλος ήταν εξαιρετική. Και οι δύο ήμασταν τυχεροί. Εκείνος βρήκε κάποιον να τον καθοδηγήσει και εγώ έναν παίκτη που μάθαινε με απίστευτη ταχύτητα. Ό,τι του δείχναμε, το αφομοίωνε αμέσως. Είχε ήδη τρομερά τεχνικά, σωματικά και πνευματικά χαρακτηριστικά. Μαζί τα βελτιώσαμε. Νομίζω ότι είμαστε και οι δύο ευγνώμονες που βρεθήκαμε».

«Πονάω»

Ο Χουάν Κάρλος Φερέρο δεν κρύβεται πίσω από ωραία λόγια και δεν κρύβει τα συναισθήματά του. Δεν τον ενδιαφέρει να φανεί άτρωτος. Λυγίζει. Πονάει. Λέει όσα νιώθει και αυτά που αισθάνεται είναι συγκλονιστικά: Αγνή αγάπη. Πατρική.

«Είναι πολύ δύσκολη αυτή η περίοδος για μένα. Είναι μια σχέση πολλών ετών, με έντονο συναισθηματικό δέσιμο. Ζήσαμε μαζί όλες τις σημαντικές στιγμές. Τώρα όλα έχουν ανατραπεί. Ειλικρινά, πονάω. Αυτές οι σχέσεις δεν τελειώνουν από τη μια μέρα στην άλλη. Χρειάζεται χρόνος, ένα είδος πένθους. Και σίγουρα θα πονέσει όταν τον δω να παίζει σε τουρνουά», ανέφερε στη συνέντευξή του.

Ο 45χρονος προπονητής εκφράζει ανοιχτά και σε απόλυτο βαθμό τη στεναχώρια του. Στεναχωριέται και πενθεί για την απουσία του Αλκαράθ από τη ζωή του. Από την καθημερινότητά του. Όμως, όπως κάθε πραγματικός φίλος, ο Χουάν θέλει τα καλύτερα για τον νεαρό τενίστα. Θέλει να τον δει να γίνεται GOAT του τένις.

«Διαφωνήσαμε σε κάποια σημεία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είμαστε φίλοι. Του εύχομαι τα καλύτερα. Πιστεύω πραγματικά ότι έχει τη δυνατότητα να γίνει ο καλύτερος παίκτης στην ιστορία του τένις», ανέφερε ο Φερέρο και πρόσθεσε: «Το μυαλό μου είναι ακόμα εκεί. Στον Κάρλος». Τον δικό του Κάρλος.

Τον άνθρωπο που έζησε ως προπονητής, ως φίλος και πλέον θα τον θαυμάζει ως φίλαθλος. «Το παιχνίδι του με είχε μαγέψει. Έχει τρομερό χάρισμα. Ελπίζω να μπορέσω να τον βλέπω απλώς σαν ένας ακόμα φίλαθλος», κατέληξε ο Χουάν.

MUST READ

Αυτός είναι ο λόγος που η ΕΠΟ «έκοψε» τα βίντεο του Λανουά

Μια συγκλονιστική συνέντευξη, που αποδεικνύει ότι η σχέση που είχε με τον Κάρλος ήταν παραπάνω μια απλή σχέση προπονητή – παίκτη. Ηταν μια σχέση ζωής και για τους δύο και όσα πέτυχαν μαζί θα μνημονεύονται για πάντα.