Γεράσιμος Μιχελής: Η αγάπη του για την υποκριτική, το Παρά Πέντε και η μέρα που απείλησαν τη ζωή του

Ήταν λίγο πριν το μεσημέρι της Τρίτης 15 Ιουλίου όταν έγινε ο γνωστό ότι ο Γεράσιμος Μιχελής «έφυγε» από τη ζωή. Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή η οικογένειά του με μια ανακοίνωση: «Σήμερα το πρωι, ο αγαπημένος μας Γεράσιμος έφυγε ‘για ένα άλλο φως’… Θα ειδοποιήσουμε όλους τους φίλους για τον αποχαιρετισμο του».

Λιτή, που όμως τα έλεγε όλα μέσα σε 21 λέξεις. Μια ανακοίνωση που θα έλεγε κανείς ότι είχε την ιδιοσυγκρασία του αγαπημένου ηθοποιού – άλλωστε σε όλη του την καριέρα είχε κρατήσει ένα χαμηλών τόνων προφίλ, κρατώντας την προσωπική του ζωή μακριά από τη δημοσιότητα,  δίνοντας λίγες συνεντεύξεις, κι αυτές to the point, αφήνοντας τη δουλειά του να μιλήσει για εκείνον.

Μια δουλειά που ήταν πολλά περισσότερα από το Παρά Πέντε. Μπορεί όλοι να τον γνωρίσαμε μέσα από την επιτυχημένη σειρά, αλλά σε αυτές τις τρεις δεκαετίες, ο Γεράσιμος Μιχελής είχε δείξει τα διαπιστευτήριά του στο σανίδι, παίζοντας σε μεγάλα έργα – ανάμεσά τους τα  Πεντάμορφη και το Τέρας, Φεγγαρόφωτο, Μικρός Ήρως, Υπηρέτης δύο αφεντάδων, Το Κατερινάκι, Ιεφθάε, Πλατόνοφ κι Αρχοντοχωριάτης.

Η αγάπη του για την υποκριτική

Ο γεννημένος στην Αθήνα Γεράσιμος Μιχελής, αποφοίτησε το 1990 από την δραματική σχολή Βεάκη. Ωστόσο, η αγάπη του για την υποκριτική και το σανίδι είχε γεννηθεί από τα παιδικά του χρόνια.

«Οι αυτοσχέδιες παιδικές παραστάσεις που δίναμε στις αυλές των σπιτιών μας, όταν ήμασταν μικροί ήταν που με έκαναν να αγαπήσω την ηθοποιία. Κατασκευάζαμε σκηνικά και κοστούμια με το τίποτα» είχε πει πριν από μερικά χρόνια σε συνέντευξή του στο polismagazino.

«Γράφαμε δυο λόγια στο χαρτί για να έχουμε έναν μπούσουλα και αφήναμε τη φαντασία να μας ταξιδέψει. Γινόμασταν θεοί, η χαρά της δημιουργίας μάς έδινε φτερά, πετούσαμε ψηλά. Δυνατές εικόνες, αλησμόνητες» θα συμπληρώσει τότε.

Για τα παιδικά του χρόνια και τη φαντασία

«Μεγάλωσα στις αλάνες του Κορυδαλλού παίζοντας ποδόσφαιρο και ξύλο με τους άλλους γαβριάδες. Τα καλοκαίρια μου ξέγνοιαστα, με κολύμπι, ψάρεμα, ποδηλασία στην παραλία στα νησιά των γονιών μου και πότε-πότε ήμουν συντροφιά με ένα βιβλίο κάτω από κάποιο πεύκο ή αρμυρίκι».

«Από μικρός αγαπούσα τα ταξίδια. Όποτε δεν κατεβαίναμε στην Αστυπάλαια, εγώ έκανα το ταξίδι με τον νου μου. Αλλά και στα ζόρια μου ξέφευγα με τον νου και διακτινιζόμουν σε τόπους μαγικούς, ανεξερεύνητους».

«Μου άρεσε επίσης  να φτιάχνω ιστορίες που με ταξίδευαν στον χρόνο, για να τις βλέπω μετά και να συνειδητοποιώ πόσο κοντά ή μακριά είμαι από την ωραιότητα της ζωής».

«Δεν ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στα Οικονομικά, οι αριθμοί  μού ζάλιζαν τον νου, γίνονταν βαρίδια που με κρατούσαν σταθερά στη γη».

Η γνωριμία με τον Γιώργο Καπουτζίδη και το Παρά Πέντε

«Είχα δει της Σαββατογεννημένες του Γιώργου Καπουτζίδη, μου άρεσαν πολύ και λέω στη φίλη και κουμπάρα μου, Ράνια Σχίζα πως θέλω να γνωριστώ μαζί του» είχε πει πριν από δύο χρόνια στη Ναταλία Γερμανού και στην εκπομπή «Καλυτερα δεν γίνεται» – σε αυτή που έμελλε να είναι η τελευταία του τηλεοπτική συνέντευξη.

«Την επόμενη εβδομάδα σε ένα καφέ έγινε η συμφωνία για το Παρά Πέντε» θα συμπληρώσει. Μετά την επιτυχία της σειράς «από τότε μου πρότειναν συνεχώς τέτοιους ρόλους. Ο σκοτεινός, ο βλοσυρός, ο πολλά υποσχόμενος. Οι παραγωγοί μας θέλουν να κάνουμε ένα πράγμα. Εγώ κακός; Θα μου δίνουν λοιπόν όλους τους ρόλους των κακών. Μας χαρακτηρίζουν με ένα χαρακτηριστικό και το κουβαλάμε δια βίου».

Όταν απείλησαν να τον σκοτώσουν

Στην ίδια συνέντευξη είχε αποκαλύψει και ένα τρομακτικό περιστατικό που είχε βιώσει στο κέντρο της Αθήνας, όταν ένας άνδρας με μηχανή απείλησε να τον σκοτώσει επειδή τον… έβλεπε σαν τον «κακό» του Παρά Πέντε.

«Περπατώ στην Αθηνά και έρχεται κατά πάνω μου ένας με μια μηχανή! Τα χάνω! Και μου λέει, ‘εγώ θα σε σκοτώσω πρώτος πριν προλάβεις να σκοτώσεις αυτούς’. ‘Είσαι καλά ρε άνθρωπε;΄’ του λέω» είχε πει. Όπως τόνισε, κοντά τους βρισκόταν ένας αστυνομικός που σταμάτησε και ηρέμησαν τα πνεύματα.

«Ήταν πολύ τρομακτικό όλο αυτό για μένα» θα πει ο Γεράσιμος Μιχελής.

Αναζητώντας φως και χαρά

Εκτός από την υποκριτική, ο Γεράσιμος Μιχελής είχε κυκλοφορήσει το βιβλίο «Υπόσχεση», καθώς και την ποιητική συλλογή «Δρόμος ευθύς».

«Το γράψιμο προέκυψε αναπάντεχα. Οι καθημερινοί, μοναχικοί περίπατοι, την περίοδο του εγκλεισμού, μου έδωσαν την ευκαιρία να παρατηρώ τον κόσμο γύρω μου» είχε δηλώσει για την απόφασή του να ασχοληθεί με τη συγγραφή.

MUST READ

Πρόβλημα για τον Ολυμπιακό ο Αθανασόπουλος, όχι ο Ζελιάσκοφ

«Αναζητώντας φως και χαρά, ανακάλυπτα την ομορφιά της ζωής. Η συγκομιδή των εντυπώσεων από τους περιπάτους μου αποτυπωνόταν στις λευκές σελίδες του τετραδίου μου καθημερινά».