Αλέξης Χαρίτσης: «Εγχειρίδιο πολιτικού θράσους η μεθόδευση να θαφτεί το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ»

Σφοδρή ήταν η αντίδραση του προέδρου της Νέας Αριστεράς στη συνέντευξη του πρωθυπουργού, όπου προσπάθησε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα σχετικά με το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. Ο Αλέξης Χαρίτσης στην τακτική κυριακάτικη ανάρτησή του, είπε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης το μόνο πράγμα για το οποίο έπεισε είναι ότι έχει καταστήσει τη χώρα «τσίρκο».

Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Νέας Αριστεράς, και με αφορμή όσα έγιναν στη συζήτηση για την προανακριτική για το σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ, κατηγόρησε τον πρωθυπουργό ότι ο πρωθυπουργός με τις μεθοδεύσεις «προσέβαλε και απαξίωσε τον κοινοβουλευτισμό, αλλά ταυτόχρονα εξευτέλισε τους ίδιους τους βουλευτές της ΝΔ».

«Κι αν δεν μπορείς να κάνεις τη χώρα Ελβετία όπως την θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς, μην την εξευτελίζεις»

Επίσης, με αφορμή το Ταμείο Ανάκαμψης, είπε ότι δεν πρόκειται απλώς «για ένα ακόμη σκάνδαλο με δημόσιο χρήμα». Αλλά για «τρόπο διακυβέρνησης», αλλά και για «μια εξουσία που βλέπει το κράτος ως λάφυρο».

Επίσης, όσον αφορά τις εξελίξεις στη Γάζα και τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης, ο Αλέξης Χαρίτσης επισημαίνει ότι «οι εγχώριοι “Νετανιάχου” θα μείνουν μόνοι τους να υπερασπίζονται μια υπόθεση που έχει καταδικαστεί στα μάτια όλης της πολιτισμένης ανθρωπότητας».

Η δήλωση του προέδρου της Νέας Αριστεράς
Ο Αλέξης Χαρίτσης γράφει στην ανάρτησή του:

«Καλημέρα σε όλες και όλους.

Αυτές είναι οι σημειώσεις μου για την εβδομάδα που πέρασε.

1.⁠ ⁠Χάρτινο τσίρκο (Τρύπες).

Την πρώτη φορά ίσως να ήταν και πρωτότυπο.

Τώρα πια είναι μόνο προσβλητικό και εξοργιστικό.

Μετά από κάθε κρίση, ο κ. Μητσοτάκης δίνει τη γνωστή του “συνέντευξη-εξομολόγηση” για να μας πείσει πόσο ανθρώπινος είναι.

Σήμερα μας αποκαλύπτει ότι δεν μπορεί να κάνει την Ελλάδα Ελβετία. Στο μεταξύ βέβαια την έχει κάνει τσίρκο.

Η μεθόδευση για να θαφτεί το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ είναι για εγχειρίδιο πολιτικού θράσους. Ο Πρωθυπουργός προσέβαλε και απαξίωσε τον κοινοβουλευτισμό, αλλά ταυτόχρονα εξευτέλισε τους ίδιους τους βουλευτές της ΝΔ.

Τόση εμπιστοσύνη τούς έχει – όση έχει πλέον και η κοινωνία στον ίδιο: καμία.

Αλλά γιατί να τον εμπιστευτεί κανείς; Εν μέσω σκανδάλου – ή μάλλον σκανδάλων -ο ίδιος θεωρεί χρήσιμο να μοιραστεί μαζί μας ότι αγαπά το ΕΣΥ επειδή μικρός ήθελε να γίνει χειρουργός. Ή ότι είναι ανορθόγραφος.

Κατά τ’ άλλα, μάθαμε:

Ότι η κυβέρνηση “παρεμβαίνει” για τα υπερκέρδη των εταιρειών ενέργειας – αλλά όχι για να μην πληρώνουμε το ρεύμα πανάκριβο.

Ότι η ασφάλεια των τρένων θα ενισχυθεί μέσω app που θα δείχνει στο κινητό μας πού βρίσκεται η αμαξοστοιχία – ομολογώ ότι αυτό με ξεπερνά.

Ότι οι “τιμές θα ανεβοκατεβαίνουν, αλλά τελικά… η πορεία τους θα είναι πτωτική” – ο πληθωρισμός πάντως τον Ιούλιο ήταν 3.7%.

Και άλλα ανάλογης πειστικότητας.

Θα μου επιτρέψετε μια μικρή παράφραση:

Κι αν δεν μπορείς να κάνεις τη χώρα Ελβετία όπως την θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς, μην την εξευτελίζεις.

2.⁠ ⁠A Hard Rain’s a-Gonna Fall (Bob Dylan).

Παρά τις φιλότιμες – μάλλον πανικόβλητες – προσπάθειες της κυβέρνησης, η υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ δεν κλείνει. Δεν κλείνει, γιατί κάθε μέρα σκάνε καινούριες αποκαλύψεις (και καταδίκες), και γιατί η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έχει ακόμη δρόμο μπροστά της.

Επόμενη στάση: Ταμείο Ανάκαμψης.

Πλέον δεν μιλάμε για ένα ακόμα σκάνδαλο με δημόσιο χρήμα.

Μιλάμε για τρόπο διακυβέρνησης. Και για μια εξουσία που βλέπει το κράτος ως λάφυρο.

Που κόβει πόρους από αυτούς που τους έχουν ανάγκη – και τους σπρώχνει στην εκλογική πελατεία. Όχι στο κοινωνικό, κράτος, όχι στις υποδομές, όχι στην παραγωγή.

Όταν πήγα στην Καρδίτσα τον Φεβρουάριο (ναι, για εκείνη την επίσκεψη κατέληξα να διώκομαι για “παρακώλυση συγκοινωνιών”), το ερώτημα που μου έθεταν ξανά και ξανά οι αγρότες ήταν: “Εμείς τι θα γίνουμε;”

Αναρωτιέμαι, τι απαντά στους ανθρώπους αυτούς ο κ. Μητσοτάκης;

Ίσως “Ας είχατε φροντίσει να μιλήσετε με τον σωστό κομματάρχη”.

Ή μήπως “Δεν φτάνουν για όλους, προέχουν οι δικοί μας”;

Get Up, Stand Up (Bob Marley).
Το τελευταίο διάστημα η Νέα Αριστερά έδειξε ότι μπορεί να υπάρξει μαχητική, ουσιαστική αντιπολίτευση απέναντι στο καθεστώς της Δεξιάς:

Στη μάχη για την κατάργηση των τραπεζικών χρεώσεων και των προμηθειών στα ΑΤΜ.

Στην πρόταση για την επαναφορά της 13ης σύνταξης.

Στη διερεύνηση των ευθυνών των δύο υπουργών της ΝΔ σχετικά με τον ΟΠΕΚΕΠΕ.

Στην αντιπαράθεση με τον Υπουργό Οικονομικών κ. Πιερρακάκη για το πώς μοιράζεται το Ταμείο Ανάκαμψης.

Στο μεγάλο μέτωπο της αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό.

Χρειαζόμαστε όμως -δανείζομαι την έκφραση από μια πρόσφατη παρέμβαση του Βασίλη Παπαστεργίου- “ένα μέτωπο δυνάμεων που θα υπερασπιστούν τη δημοκρατία, αλλά και το κοινωνικό περιεχόμενό της”.

Εκεί, στην εμφάνιση αυτού του μετώπου, θα κριθεί το μεγάλο ερώτημα: άλλα τέσσερα χρόνια καθεστώτος Μητσοτάκη ή πολιτική αλλαγή για την Κοινωνία και τη Δημοκρατία;

Αυτό το μέτωπο απαιτεί κάτι κρίσιμο: τη συμμετοχή ανθρώπων και δυνάμεων που συμμερίζονται αυτήν την αναγκαιότητα. Το “κάντε κάτι να φύγει η Δεξιά” απαιτεί και τη δική τους ενεργοποίηση.

4.⁠ ⁠Η Νταλίκα (Σωτηρία Μπέλλου).

Η στάση του εγχώριου “ακραίου κέντρου” έναντι της γενοκτονίας στη Γάζα έχει περάσει σε νέα φάση: στην κατασκευή του “εσωτερικού εχθρού”.

Κορυφαία ένδειξη η κατάπτυστη ομιλία του υπουργού Δικαιοσύνης κ. Φλωρίδη στη Βουλή που μας κατηγόρησε ως μειοδότες, επειδή δεν κλείνουμε τα μάτια μας μπροστά στο έγκλημα.

Πήρε την απάντηση που του αξίζει.

Κάθε μέρα μια ευρωπαϊκή χώρα δηλώνει την πρόθεσή της να αναγνωρίσει το κράτος της Παλαιστίνης. Οι εγχώριοι “Νετανιάχου” θα μείνουν μόνοι τους να υπερασπίζονται μια υπόθεση που έχει καταδικαστεί στα μάτια όλης της πολιτισμένης ανθρωπότητας.

Τελευταίο τους κατόρθωμα η προσαγωγή μελών της νεολαίας της Νέας Αριστεράς και αλληλέγγυων στον λαό της Γάζας για το πρωτοφανές “έγκλημα” να ανοίξουν μια παλαιστινιακή σημαία. Ελέγχουν τα πάντα. Όχι όμως τις συνειδήσεις των ανθρώπων. Κι αυτό δεν το αντέχουν.

5.⁠ ⁠Another Brick in the Wall (Pink Floyd).

Θυμάστε τον κύριο Πιερρακάκη να μας λέει περήφανα για τα μεγάλα ξένα πανεπιστήμια που θα έρχονταν στην Ελλάδα;

Χτες μάθαμε που κατέληξε όλο αυτό. Έξι ιδιωτικά κολλέγια που πλέον θα λέγονται “πανεπιστήμια”.

Η εμμονή της κυβέρνησης με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια είναι προϊόν ιδεοληψίας και διαπλοκής με ιδιωτικά συμφέροντα.

Δεν δίστασε να καταπατήσει το Σύνταγμα, να αλλάξει τους κανόνες πιστοποίησης, να φέρει μια διαδικασία fast-track που πιο δύσκολα ανοίγεις καφετέρια παρά “πανεπιστήμιο”.

Η κυβέρνηση όμως… ασχολήθηκε και με το δημόσιο πανεπιστήμιο.

Ψήφισε έναν νόμο με αποκλειστικό αντικείμενο την τιμωρία των φοιτητών και φοιτητριών που συμμετέχουν σε κινητοποιήσεις.

MUST READ

Όσο έχει εσένα…

Την ίδια ώρα οι εργαζόμενοι φοιτητές και φοιτήτριες λιώνουν στην τουριστική σεζόν και δεν βρίσκουν σπίτι να νοικιάσουν τον Σεπτέμβριο. Λεπτομέρειες. Έχουν την “ελευθερία” να γραφτούν σε ένα ιδιωτικό “πανεπιστήμιο”…»