Οι «Love to Hate» μεταγραφές του ελληνικού ποδοσφαίρου (pics, vids)

Βαριές κουβέντες περί «προδοσίας», που θα ζήλευαν και οι αρχαίοι Έλληνες εξιστορώντας τα επιτεύγματά τους. Πρωτότυπα συνθήματα με ευφάνταστα πανό, έτσι για dessert που λένε και οι Άγγλοι. Ο «κατηγορούμενος» που πήρε μεταγραφή για τον «ορκισμένο» αντίπαλο είναι πλέον το αγαπημένο «γκαμπί» της εξέδρας. Οι αγώνες πραγματοποιούνται χωρίς πρόβλημα, μέχρι που έρχεται η στιγμή «η νυν με την πρώην» να διασταυρώσουν τα ξίφη τους. Αποτέλεσμα; «Μπουρλότο»..που ελεγε και η Σαπφώ Νοταρά.

Το μεσογειακό ταπεραμέντο είναι γεγονός πως στην χώρα μας είναι αρκετά ενισχυμένο. Έτσι, όταν ο αγαπημένος ποδοσφαιριστής της ομάδας μας, πάει στους «άλλους», παύει να είναι υπό την εύνοιά μας, και μετατρέπεται σε αντικείμενο «μίσους». Φυσικά, το μίσος όχι με την κυριολεκτική έννοια, απλά αυτή η πίκρα, είναι γεγονός πως δεν μπορεί να χωνευτεί εύκολα.

Από Ολυμπιακό σε Παναθηναϊκό και τούμπαλιν, από ΑΕΚ σε ΠΑΟΚ· όλοι οι δυνατοί συνδυασμοί «στο τραπέζι», εφημερίδες σε «σύγχυση» και επιθετικοί στο «μάτι του κυκλώνα».

Γιώργος Δεληκάρης- «Η μεταγραφή της δεκαετίας»

Αν πιστεύατε ότι το σύγχρονο ποδόσφαιρο έχει επιβάλει νέους κανόνες, και αυτού του είδους οι μεταγραφές είναι «παιχνιδάκι», κάνετε λάθος. Η ιστορία ξεκινά από το μακρινό 1978, που ο  «Πειραιώτης» Γιώργος Δεληκάρης αποφασίζει να πάει στον Παναθηναϊκό μετά από μία ζωή αγωνιζόμενος για λογαριασμό του Ολυμπιακού.

Ο παλαίμαχος επιθετικός των δύο «αιωνίων» ήταν ο πρώτος ποδοσφαιριστής που άνοιξε τον «χορό» με την περίπτωσή του να χαρακτηρίζεται ως «η μεταγραφή της δεκαετίας». Το αναπόσπαστο κομμάτι της ομάδας του Νίκου Γουλανδρή, ήταν ένας βιρτουόζος της μπάλας, με καλή ντρίπλα και αριστερό πόδι – «φωτιά». Αγωνίστηκε στον Ολυμπιακό στην περίοδο 1969-1978 και στον Παναθηναϊκό από το 1978 έως το 1982 που κρέμασε και τα παπούτσια του.

Αντώνης Αντωνιάδης:  Το «aller– retour» του «ψηλού»

Το 1978 αποδείχτηκε «δύσκολη» χρονιά για τους δύο «αιωνίους». Ο Αντώνης Αντωνιάδης, ένας εκ των κορυφαίων Ελλήνων επιθετικών, που συμμετείχε στην ευρωπαϊκή πορεία του Παναθηναϊκού, με αποκορύφωμα την συμμετοχή τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, αποκτήθηκε από τον Ολυμπιακό ως ελεύθερος. Στον Πειραιά έκατσε μόλις έναν χρόνο, και έπειτα επέστρεψε στους «πράσινους», ωστόσο η μετάβασή του είχε ήδη ταράξει τα λιμνάζοντα νερά του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Με τον Παναθηναϊκό αναδείχθηκε πέντε φορές πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα (1970, 1972, 1973, 1974, 1975), με το ρεκόρ των 39 γκολ σε μία σεζόν (1971-1972) να παραμένει ακατάρριπτο έως και σήμερα. Στον Ολυμπιακό, στη μία και μοναδική σεζόν του, έπαιξε σε 13 αγώνες σημειώνοντας 7 γκολ.

Αλέξης Αλεξανδρής- Ο  σταρ των 90’s

Ο παλαίμαχος επιθετικός, σε μία περίοδο εξαιρετικά δύσκολη για τον Ολυμπιακό, αποφάσισε να «δέσει» στο λιμάνι, ενώ αγωνιζόταν μέχρι πρότινος στην ΑΕΚ. Ο Αλέξης Αλεξανδρής αγωνίστηκε με τη φανέλα της ΑΕΚ την περίοδο 1991-1994, με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς να «απαιτεί» την μεταγραφή του στην «Ένωση». Με την ΑΕΚ έπαιξε σε 89 αγώνες και πέτυχε 49 γκολ, ενώ στην τελευταία του χρονιά με τους «κιτρινόμαυρους» πέτυχε 24 γκολ.

Στον Ολυμπιακό αγωνίστηκε στην περίοδο 1994-2003 πετυχαίνοντας 127 τέρματα σε 242 παιχνίδια. Σε ατομικό επίπεδο, έλαβε τον τίτλο του «πρώτου σκόρερ» τρεις φορές, τις σεζόν 1996-97 (με 23 γκολ), 2000-01 (με 20 γκολ), 2001-02 (με 21 γκολ). Η μετάβασή του στους «ερυθρόλευκους» ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων μεταξύ των οπαδών με την μεταγραφή του να είναι η πλέον «θορυβώδης» των 90’s.

Τάσος Μητρόπουλος- Ο «Ράμπο» στην Παιανία

Η περίπτωση του Τάσου Μητρόπουλου αποτελεί το πιο μεγάλο ποδοσφαιρικό «μυστήριο». Ο «ερυθρόλευκος Ράμπο» είχε αναδειχθεί ως persona non grata για τους οπαδούς του Παναθηναϊκού, καθώς ζούσε και ανέπνεε για τα «ντέρμπι αιωνίων». Αγωνίστηκε στον Ολυμπιακό την περίοδο 1981-1992, πετυχαίνοντας 51 γκολ σε 242 εμφανίσεις στο πρωτάθλημα. Κατέκτησε τέσσερις φορές το πρωτάθλημα Α’ Εθνικής ( 1981/82, 1982/83, 1986/87 και 1997/98), δύο Κύπελλα Ελλάδας (1989/90 και 1991/92) και ένα Σούπερ Καπ Ελλάδας (1987).

Με μία ενδιάμεση στάση στην ΑΕΚ (1992-1994), το 1994 αποφάσισε να «μοιράσει εγκεφαλικά» υπογράφοντας στον Παναθηναϊκό και με την απόφαση αυτή να μην έχει βρεθεί κάποιο επιστημονικό εγχειρίδιο να τήν εξηγήσει. Το 1997 επέστρεψε στον Ολυμπιακό για να κλείσει την καριέρα του σε ηλικία 40 ετών.

Γιώργος Κωστίκος- Ο τελευταίος «ρομαντικός» της Τούμπας

Ο πρώην διεθνής Έλληνας επιθετικός αγωνιζόταν για λογαριασμό του ΠΑΟΚ την περίοδο 1977 – 1986. Μάλιστα το 1985 κατέκτησε και το πρωτάθλημα με τον «Δικέφαλο του Βορρά», κλείνονας την συγκεκριμένη χρονιά με απολογισμό 8 γκολ σε 17 αγώνες. Τα εννέα χρόνια όπου και παρέμεινε στον ΠΑΟΚ, πέτυχε συνολικά 78 τέρματα στο πρωτάθλημα, 15 γκολ σε 44 συμμετοχές στο Κύπελλο και τέσσερα τέρματα σε συμμετοχές σε ευρωπαϊκά ματς.

Στον ΠΑΟΚ παρέμεινε μέχρι το 1986, με τον Ολυμπιακό να «φλερτάρει» τον πρώην διεθνή, προκειμένου να τόν φέρει στον Πειραιά. Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς έμεινε ελεύθερος από τον «Δικέφαλο του Βορρά» και οι «Πειραιώτες» δεν δίστασαν να τόν αποκτήσουν. Με τον Ολυμπιακό κατέκτησε το πρωτάθλημα της σεζόν 1986/87.

Δημήτρης Σαραβάκος- Η ποδοσφαιρική ευφυία του μεγαλύτερου «μικρού»

Ο μεγαλύτερος «μικρός» της Ελλάδας κατάφερε να αλλάξει τον ρου της ποδοσφαιρικής ιστορίας της Ελλάδας. Ο Δημήτρης Σαραβάκος, αγαπήθηκε ιδιαίτερα από τον κόσμο του Παναθηναϊκού, ενώ υπήρξε ένας εκ των χαρισματικότερων επιθετικών · δεινός σκόρερ με μοναδική τεχνική κατάρτιση και ικανότητα στην ανάπτυξη του παιχνιδιού. Στον Παναθηναϊκό παρέμεινε την περίοδο 1984-1994) και πέτυχε 152 γκολ σε 300 εμφανίσεις, ενώ αναδείχθηκε τρεις φορές σερί δεύτερος σκόρερ στο πρωτάθλημα (1984/85, 1985/86, 1986/87).

Από το «τριφύλλι» έμεινε ελεύθερος το καλοκαίρι του 1994, σε ηλικία 33 ετών, υπογράφοντας ύστερα  στην ΑΕΚ. Στους «κιτρινόμαυρους» παρέμεινε για δύο χρόνια, κατακτώντας ένα Κύπελλο Ελλάδας (1996) και ένα Σούπερ Καπ (1996). Επέστρεψε στον Παναθηναϊκό για να κλείσει την καριέρα του το 1998.

Μιχάλης Κωνσταντίνου- Το απόλυτο μεταγραφικό «Love to Hate» «ντέρμπι αιωνίων»

Η περίπτωση του Μιχάλη Κωνσταντίνου είναι από αυτές που ακόμα μνημονεύονται στις παρεΐστικες συζητήσεις. Ο «Μιχαλάκης» των οπαδών του Παναθηναϊκού αποκτήθηκε από το «τριφύλλι» το 2001 και παρέμεινε ως το 2005. Μάλιστα, η συνεισφορά του ήταν μέγιστη πετυχαίνοντας 49 γκολ σε 151 εμφανίσεις, ενισχύοντας κατά πολύ τον Παναθηναϊκό στην Ευρώπη.

Ωστόσο, «όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν». Κάπως έτσι θα χαρακτηριζόταν το καλοκαίρι του 2005 για τον Μιχάλη Κωνσταντίνου και τον Παναθηναϊκό, με τον πρώτο να  υπογράφει στον «αιώνιο αντίπαλο» Ολυμπιακό για 3 χρονια. Το γυαλί «ράγισε» οριστικά, όταν στο ντέρμπι απέναντι στους «πράσινους»(3-2) στις 15/1/2006 σκόραρε το νικητήριο γκολ των «ερυθρολεύκων», και τό πανηγύρισε έξαλλα.

Γιάννης Οκκάς- Επόμενη στάση: Πειραιάς, ανταπόκριση με τη γραμμή Θεσσαλονίκη- Αθήνα

Το 2000 και σε ηλικία 23 ετών, ο Γιάννης Οκκάς  μετακόμισε από την Ανόρθωση στην Ελλάδα και τη Θεσσαλονίκη, για λογαριασμό του ΠΑΟΚ. Για 3 χρόνια παραμένει στον «Δικέφαλο του Βορρά» πραγματοποιώντας 120 εμφανίσεις, βάζοντας 38 γκολ, καθώς και 8 ασίστ. Το 2003 κάνει ένα  «διάλειμμα», πηγαίνοντας στον «άλλο» Δικέφαλο, την ΑΕΚ, στην οποία έκατσε ένα χρόνο, βάζοντας 9 γκολ σε 39 εμφανίσεις.

Τον επόμενο χρόνο, ο Γιάννης Οκκάς υπογράφει τριετές συμβόλαιο με τον Ολυμπιακό (2004-2007), έχοντας την ευκαιρία να αγωνιστεί με τον Ριβάλντο που τότε αγωνιζόταν στους «ερυθρόλευκους». Μάλιστα, πέτυχε το πρώτο γκολ του Ολυμπιακού στο νεότευκτο γήπεδο «Γ. Καραϊσκάκης» απέναντι στην ΑΕΚ (2-1) στις 27 Απριλίου του 2005.

Σεμπαστιάν Λέτο- Το τελευταίο «κόκκινο πανί» των «αιωνίων»

Ο Αργεντίνος επιθετικός αποτέλεσε την τελευταία «μεταγραφική βόμβα» σε επίπεδο «αιωνίων». Με μία ιστορία παρόμοια με αυτή του Μιχάλη Κωνσταντίνου, ο Λέτο αποτελεί άλλο ένα παράδειγμα σύγχρονου «love to hate». Ήρθε στον Ολυμπιακό το 2008 ως δανεικός από τη Λίβερπουλ, χωρίς ωστόσο να εντυπωσιάσει ιδιαίτερα. Στον Πειραιά, δεν κατάφερε να δείξει την αξία του, καθώς δεν έπεισε με τις εμφανίσεις του. Κατέκτησε με τους ερυθρόλευκους το νταμπλ το 2009.

Τον Ιούνιο του 2009 ο Παναθηναϊκός κινήθηκε για την απόκτησή του Αργεντίνου, καταθέτοντας πρόταση στη Λίβερπουλ. Τον επόμενο μήνα (Ιούλιος του 2009) ο Λέτο υπογράφει με τον «αντίπαλο» πενταετή συμφωνία. Σε αυτό το διάστημα, μέχρι και την αναγκαστική λύση του συμβολαίου του με τον Παναθηναϊκό, έπειτα από μεγάλο διάστημα αποχής από την αγωνιστική δράση λόγω τραυματισμού στο γόνατο, ο Λέτο, «μεταλλάσσεται». Διαπρέπει με την φανέλα των πρασίνων και κατακτά ακόμη ένα νταμπλ στην καριέρα του (2010). Στα ντέρμπι αιωνίων δε, γίνεται το «κόκκινο πανί» μεταξύ των  οπαδών, καθώς πανηγυρίζει έξαλλα τα γκολ με τον Παναθηναϊκό, και  ταυτόχρονα, δείχνοντας την ικανοποίησή του για την εξέλιξη της καριέρας του.

MUST READ

Ο Βαγγέλης Μαρινάκης στην Πόλη για το Φενέρ – Ολυμπιακός

Οι περιπτώσεις παικτών που πήραν το ρίσκο της μεταγραφής στον αιώνιο αντίπαλο, είναι αρκετές και η κάθε μία, έχει τη δική της ξεχωριστή και σίγουρα μοναδική ιστορία. Η αλήθεια; Κάπου ανάμεσα στην λογική και τον παραλογισμό και υπό τη σκέπη της πραγματικότητας.

Γράψτε το σχόλιο σας