Μια 81χρονη οπαδός της Άρσεναλ έκανε τατουάζ για την αγαπημένη της ομάδα! (vid)

Πίστη, αφοσίωση, άνευ όρων παράδοση. Μια αγάπη ανεξήγητη. Ανιδιοτελής και αιώνια. Ένα σήμα. Ένα χρώμα. Μια Ιστορία και μια ζωή που χαράσσεται δίπλα τους. Η ζωή τους. Η πορεία της ομάδας τους. Δυο κύκλοι που εφάπτονται. Συχνά ο ένας σχηματίζεται ακριβώς πάνω στον άλλον. Για λόγους που αν μπουν στη διαδικασία να εξηγήσουν, πιθανόν να μην γίνουν κατανοητοί.  Για τ’ όνομα του συλλόγου. Για τα μεσημέρια με τον ήλιο που σου κόβει την ανάσα, για τα βράδια που το μπουφάν δεν σε προστάτευε το τιμημένο κι όμως έπρεπε να είναι εκεί. Για τα παιδικά τους χρόνια, την καζούρα, τις ιστορίες των μεγάλων, τα κασκόλ στα θρανία, τα εισιτήρια που βρίσκουν παντού κομμένα στα πράγματά τους. Για τις βραδιές της υπέρμετρης χαράς που δεν έκλεισαν μάτι, για τις βραδιές της ντροπής που το κεφάλι ήταν βαρύ και τα μάτια υγρά. Για τις ατέλειωτες θάλασσες τρέλας. Οπαδοί.

Αυτή είναι η ιστορία της Μέρι Χάναν όπως την παρουσίασε η ίδια, στη σειρά του Optus Sport «Dedicated» δηλαδή «Αφοσιωμένοι»…

«Το όνομά μου είναι Μέρι Χάναν και είμαι παθιασμένη οπαδός της Άρσεναλ. Το πρώτο πράγμα που κάνω όταν ξυπνάω το πρωί, είναι να σκεφτώ την Άρσεναλ. Λατρεύω το κόκκινο, ευτυχώς. Είναι το αγαπημένο μου χρώμα. Λατρεύω να μαθαίνω τα πάντα για τους ποδοσφαιριστές: τι τους κάνει ξεχωριστούς. Ζω, τρώω και κοιμάμαι Άρσεναλ. Γεννήθηκα στο Μπάρνετ, στην Αγγλία. Και τριών χρονών, όταν ξεκίνησε ο πόλεμος, με έστειλαν στη Σκωτία, να ζήσω με τους Σκωτσέζους παππούδες μου. Ο παππούς μου συνήθιζε να με πηγαίνει πολλές βόλτες και κάθε Κυριακή απόγευμα, πηγαίναμε στο τοπικό πάρκο εκεί που όλοι οι παίκτες των ομάδων της περιοχής έπαιζαν. Αγάπησα το ποδόσφαιρο από τότε.

Κι έπειτα όταν βρήκα τον πατέρα μου, που επέστρεψε από τον πόλεμο και ανακάλυψα ότι ήταν υποστηρικτής της Άρσεναλ τότε ήταν που σκέφτηκα ΟΚ, αυτή θα είναι η ομάδα που θα παρακολουθώ. Δεν μπορούσα να καταλάβω πως μπορούσε κάποιος να παθιάζεται τόσο με μια ποδοσφαιρική ομάδα. Κι έπειτα, έπειτα συνέβη σε μένα. Μετακομίσαμε στο Σίδνεϊ, και σηκωνόμουν τη νύχτα κι έμενα ξύπνια αν αυτό έπρεπε να γίνει σηκωνόμουν 3 ή 4 το πρωί για να τους δω να αγωνίζονται και μετά πήρα μία κάμερα για να μπορώ να τους μαγνητοσκοπώ, ώστε να μπορώ να κοιμάμαι και να τους βλέπω την επόμενη ημέρα. Αλλά αν ξυπνούσα το βράδυ, σηκωνόμουν από το κρεβάτι γιατί δεν μπορούσα να ξανακοιμηθώ σκεπτόμενη ότι παίζουν και ήλπιζα να νικήσουν.

Είναι κάτι που απλώς αγαπάς και ποτέ δεν μπορείς να πάρεις αρκετό από αυτό, και οι απογοητεύσεις μπορούν να γίνουν ανυπόφορες. Δεν καταστρέφουν απλώς τη μέρα σου, αλλά ολόκληρη τη βδομάδα. Ποτέ δεν έκανα τατουάζ στη ζωή μου κάποια στιγμή όμως, ξαφνικά αυτή η σκέψη ξεφύτρωσε στο κεφάλι μου, ήταν απίστευτο. Αποφάσισα ότι θέλω την Άρσεναλ, ήθελα το σήμα και σκέφτηκα πως θέλω και μια μικρή καρδιά πάνω από αυτό. Αγαπώ την Άρσεναλ. Νομίζω όλοι ενθουσιάστηκαν, μια μεγάλη γυναίκα όπως εγώ να κάνει τατουάζ. Ελπίζω, όταν πεθάνω να με θάψουν με τα ρούχα της Άρσεναλ, δεν έχει σημασία τι θα συμβεί στην ομάδα, δεν θα σταματήσω ποτέ να την υποστηρίζω. Νιώθω κομμάτι της οικογένειάς της!»

Εδώ το βίντεο:

MUST READ

Η Μεγάλη Πέμπτη του Ολυμπιακού: Οι σπουδαίες «μάχες» με Μπαρτσελόνα και Άστον Βίλα

Γράψτε το σχόλιο σας