
Ο Αουρέλιο Μπούτα «κόπηκε» στα ιατρικά πριν ολοκληρώσει τη μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό και to10.gr αναλύει τι συμβαίνει όταν μια μεταγραφή «ναυαγεί» λόγω των ιατρικών εξετάσεων.
Ο Αουρέλιο Μπούτα «κόπηκε» στις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις και έτσι δεν ολοκληρώθηκε η μετακίνησή του στον Παναθηναϊκό, από την Άιντραχτ.
Ο λόγος έχει να κάνει με την κατάσταση του Μπούτα, ο οποίος δεν κατάφερε να περάσει με επιτυχία από τις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις, αφού το επιτελείο των γιατρών του συλλόγου εξέφρασε κάποιους προβληματισμούς, και έτσι η μεταγραφή ακυρώθηκε. Τι σημαίνει όμως η φράση «κόπηκε στα ιατρικά» που ακούγεται συχνά τα καλοκαίρια, όταν «ναυαγεί» κάποια μεταγραφή;
Οι Γκάρι και Κόλιν Λιούιν, που εργάστηκαν στο ιατρικό επιτελείο της Άρσεναλ για πάνω από δύο δεκαετίες είχαν αναλύσει τη διαδικασία, αναφέροντας λεπτομέρειες, άγνωστες μέχρι τότε στο φίλαθλο κοινό, σε συνεντεύξεις τους σε Μέσα του εξωτερικού.
Τι σημαίνει το «κόπηκε στα ιατρικά» και τι μπορεί να προκάλεσε το «ναυάγιο» στη μεταγραφή του Μπούτα
Μιλώντας στο «Fozcast», ο Γκάρι αναφέρει αρχικά: «Δεν περνάς ή αποτυγχάνεις σε ιατρικές εξετάσεις», με τον Κόλιν να προσθέτει: «Οι άνθρωποι πρέπει να αλλάξουν την αντίληψή τους για το τι είναι οι ιατρικές εξετάσεις των αθλητών. Σίγουρα δεν είναι μία ερώτηση του στυλ «Είναι σε καλή φυσική κατάσταση; Δεν είναι σε καλή φυσική κατάσταση; Μπορείτε να τους υπογράψετε; Δεν μπορείτε να τους υπογράψετε;». Οι ιατρικές εξετάσεις είναι μια εκτίμηση κινδύνου. Αν έχετε έναν παίκτη που αξίζει Χ ποσό χρημάτων κατανεμημένο σε ένα συμβόλαιο τεσσάρων ή πέντε ετών, αυτό μπορεί να κοστίσει στον σύλλογο 20 έως 100 εκατομμύρια λίρες. Στις εξετάσεις γίνεται μια εκτίμηση κινδύνου για την αξία που θα αποκομίσει ο σύλλογος από τον παίκτη. Ένας παίκτης μπορεί να υπογράψει με τραυματισμούς, αλλά αν είστε σίγουροι ότι μόλις επανέλθει θα συνεχίσει να παίζει σε κάθε αγώνα και μπορείτε να διαχειριστείτε τους τραυματισμούς του, τότε ο κίνδυνος είναι χαμηλός».
Παράλληλα, σε συνέντευξή τους στους New York Times είχαν αναφέρει το πώς μια ομάδα αποφασίζει το αν θα ολοκληρώσει μία μεταγραφή: «Ορισμένοι σύλλογοι χρησιμοποιούν ένα “σύστημα σημαίας”: κόκκινο, πορτοκαλί, πράσινο. Το κόκκινο θα ήταν ένας παίκτης που δεν πιστεύουμε ότι θα παίξει πολλούς περισσότερους από 10 έως 15 αγώνες το χρόνο. Το πορτοκαλί σημαίνει ότι ο παίκτης θα παίξει περίπου 25 έως 30 παιχνίδια το χρόνο. Το πράσινο σημαίνει ότι ο παίκτης πιθανότατα θα παίξει σε κάθε παιχνίδι. Δεν είναι τόσο “μαύρο ή άσπρο” όσο φαίνεται».
Στη συνέχεια αναφέρθηκαν στο τι μπορεί να κάνει μια μεταγραφή να «χαλάσει» για ιατρικούς λόγους: «Αρχικά γίνονται καρδιολογικές εξετάσεις, αναζητώντας τυχόν ανωμαλίες που μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο καρδιακών προβλημάτων, κάτι που είναι προφανώς πολύ σημαντικό» τονίζει ο Κόλιν.
«Αν αποτύχουν σε αυτό, θα είναι κόκκινη σημαία. Στη συνέχεια, γίνονται αξιολογήσεις των αρθρώσεων, των μυών, της δύναμης και του κορμού. Δημιουργείται μια βάση δεδομένων για τον παίκτη σχετικά με τον κίνδυνο που διατρέχει ο σύλλογος αν τον υπογράψει. Αν τα θεωρήσετε ως αξιολογήσεις κινδύνου και όχι ως ιατρικές εξετάσεις, θα καταλάβετε καλύτερα γιατί ορισμένοι σύλλογοι αγοράζουν συγκεκριμένους παίκτες», συμπληρώνει.
Για το αν παίζουν ρόλο τα οικονομικά δεδομένα της συμφωνίας στην «αξιολόγηση κινδύνου»: «Αν δεν πληρώνεις τίποτα για έναν παίκτη που είναι 21 ετών και δεν έχει υποστεί ποτέ τραυματισμό, η εκτίμηση του κινδύνου είναι πολύ εύκολη. Αντίστοιχα, αν υπογράφεις συμβόλαιο τετραετούς διάρκειας με έναν παίκτη 30 ετών, με ετήσιο μισθό 25 εκατομμύρια λίρες, η εκτίμηση του κινδύνου γίνεται πιο δύσκολη».