Δημήτρη, η «εξυγίανση» από μόνη της δε φτάνει

Οι δυο πόντιοι λοιπόν, που τυγχάνουν και ποδοσφαιρικοί παράγοντες συνδέονται από φιλία κάποιων χρόνων και βλέποντας ότι δεν έχουν τύχη στον ποδοσφαιρικό χάρτη αποφάσισαν να συμπράξουν και να χτυπήσουν το… κακό στη ρίζα του. «Θα τα φτιάξουμε τα πράγματα και θα το απολαμβάνουμε, μια εσύ, μια εγώ, θα προχωρήσουμε» ήταν το νόημα της κουβέντας.

Ο ένας ήξερε τον τρόπο, παλιός και έμπειρος στο ποδοσφαιρικό κουρμπέτι. Ο άλλος είχε το… κασέρι. Και έτσι προχώρησαν. Στην αρχή με τα… ψιλά, όπως είναι το Κύπελλο. Μια ο ένας, μια ο άλλος. Βέβαια όταν ήρθε η ώρα του «άλλου», ο «ένας» πόνεσε.

Τώρα αφού ολοκλήρωσαν το έργο, έφτασαν στη βρύση που λέγεται πρωτάθλημα. Στο ενδιάμεσο όμως, η φιλία τους «έσπασε». Οχι ολοκληρωτικά, αλλά στη βάση της. Και πλέον φτάνουμε στην ώρα του λογαριασμού.

Ο παλιός, ο έμπειρος και πολυταξιδεμένος στο ελληνικό ποδόσφαιρο, αυτός που έχει ζήσει στο πετσί του όλες τις σύγχρονες εποχές, τα καλοκαίρια και τους χειμώνες της μπάλας, φαίνεται ότι έκανε ένα λάθος.

Μόνο η «εξυγίανση» δεν αρκεί για να φτάσεις στη σημερινή Ελλάδα στη βρύση. Στη χώρα όπου έχει ριζώσει η οικονομική κρίση για περισσότερο από μια δεκαετία, βασιλιάς είναι ο… Χοσέ. Ο έχων και σπρώχνων.

Καλή η εξυγίανση ως «ιδέα», αλλά για να το γυρίσουμε στους Πολάκηδες αυτού του τόπου και την – επίσης ρημαγμένη – υγεία, μόνο με νοσοκόμους, κλητήρες, οδηγούς και άντε έναν διευθυντή, νοσοκομείο δε φτιάχνεις. Πρέπει να πληρώσεις γιατρούς, επιστήμονες, να πάρεις μηχανήματα, κρεβάτια, φάρμακα. Να επενδύσεις.

Νομίζω ότι δε χρειάζεται ιδιαίτερος κόπος να αποκρυπτογραφήσει κάποιος το παραπάνω κείμενο. Ο Ιβάν Σαββίδης φαίνεται ότι με το ζεστό χρήμα που σπρώχνει έχει πάρει προβάδισμα. Οχι μόνο στη μάχη για την κατάκτηση του πρωταθλήματος απέναντι στην ΑΕΚ, αλλά στην προοπτική που δίνουν οι κινήσεις του. Επενδύει στην ομάδα του, επενδύει και για καινούριο γήπεδο και εγκαταστάσεις, επενδύει στον έλεγχο των μέσων ενημέρωσης, ενώ επένδυσε και φανερά στην αλλαγή εξουσίας στην ΕΠΟ.

Από την άλλη πλευρά η προσέγγιση του Μελισσανίδη είναι πιο συντηρητική. Προσεχτικές στα όρια… παρεξήγησης με το απαιτητικό κοινό της ΑΕΚ μεταγραφές και βάρος στην σαφώς πιο δύσκολη υπόθεση απ’ ότι του ΠΑΟΚ κατασκευή του νέου γηπέδου. Παράλληλα στο κομμάτι της «εξυγίανσης», ο ισχυρός άντρας της Ενωσης έβαλε τη διάθεση, την εμπειρία και τις μικρές λεπτομέρειες. Σίγουρα παίζουν τον ρόλο τους, αλλά αποδεικνύεται ότι δεν μπορούν να κάνουν τη μεγάλη διαφορά.

Και αυτό δεν αποδεικνύεται μετά από μια ισοπαλία στη Λάρισα που αφήνει την ΑΕΚ πίσω στη μάχη της διεκδίκησης του πρωταθλήματος. Αυτό που εκθέτει την συγκεκριμένη προσέγγιση είναι ο Ατρόμητος. Μια ομάδα με προσεχτικές επιλογές ποδοσφαιριστών και αρκετά μεγάλο δείκτη τύχης σε αυτές τις επιλογές, ένα προπονητής που «κούμπωσε» με το συγκεκριμένο υλικό, με διαιτησίες που δεν είναι ιδιαίτερα «ενοχλητικές» κατάφερε ως τώρα να είναι μια ανάσα από τους πρωτοπόρους, μια ανάσα πίσω από την ΑΕΚ.

Στο δια ταύτα τώρα. Η ΑΕΚ χωρίς να ξοδέψει σε ποδοσφαιριστές αξίας, θα είχε ελπίδες αν δεν έχανε δύο κομβικούς παίκτες από σοβαρούς τραυματισμούς ή αν επέλεγε να συμπληρώσει το ρόστερ της με αντίστοιχης αξίας και ποιότητας άσους.

Η ΑΕΚ του Μελισσανίδη σήμερα δεν πείθει ότι αντέχει να πετύχει συνεχόμενες νίκες εντός – εκτός – σε ντέρμπι – στην επαρχία – στα κακοτράχαλα γήπεδα – σε πρωτάθλημα – σε Κύπελλο – σε Ευρώπη.

Από την άλλη πλευρά οι άμεσοι ανταγωνιστές των Κιτρινόμαυρων έχοντας ξοδέψει σημαντικά ποσά στη δημιουργία του ρόστερ τους, δείχνουν ότι θα κονταροχτυπηθούν μέχρι τέλους.

MUST READ

Μαρινάκης: «Μεγάλη βραδιά, θα συνοδεύει τις γενιές που έρχονται» (vid)

Με λίγα λόγια, η εξυγίανση από μόνη της δε φτάνει. Ενας Αλέξης, ένας Γιάννης, ακόμη κι ένας Θωμάς δεν είναι αρκετοί σήμερα αν δεν έχεις ομάδα.

Γράψτε το σχόλιο σας