Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός : Όλα έγιναν όπως ήθελε το ποδόσφαιρο να γίνουν

Όλα έγιναν «όπως έπρεπε» χθες το βράδυ στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Σε ένα ματς που έληξε με νικητή τον Παναθηναϊκό και ηττημένο τον Ολυμπιακό όλοι οι εμπλεκόμενοι «κάτι κέρδισαν».

Ο νικητής Παναθηναϊκός δικαιούται να πανηγυρίζει για τη νίκη του. Σε ένα ματς αυξημένης δυσκολίας απέναντι στην καλύτερη και σημαντικότερη (και από πλευράς τίτλων) ομάδα της χώρας, τον Ολυμπιακό, πέτυχε να αναβιώσει στιγμές από ένα ένδοξο παρελθόν, να επαναφέρει στο τραπέζι την ιστορική συνθήκη των «αιωνίων αντιπάλων» στο ελληνικό ποδόσφαιρο και να υπερασπιστεί αποτελεσματικά το αφήγημα της ομάδας που παλεύει να ξαναβρεί, μετά από μια υπερδεκαετή περίοδο απαξίας και γενικευμένης αποδιοργάνωσης, την οδό προς την επάνοδο στις κορυφαίες θέσεις της βαθμολογίας.

Για να καταστεί και πάλι ο αδιαφιλονίκητος «ένας από τους δύο μεγάλους» του ποδοσφαίρου μας και να μην πανηγυρίζει μια συγκυριακή νίκη έχει πολύ δρόμο, αλλά,, πλέον το παλεύει με καλύτερες προϋποθέσεις.

Μπορεί η αγωνιστική του εικόνα να μην ήταν ελκυστική, αυτό το «όλοι πίσω από τη μπάλα» περισσότερο για «αιχμαλωσία» έμοιαζε, αλλά στο ποδόσφαιρο κανένας δεν μπαίνει στο γήπεδο χαμένος από πριν, οι «κλέφτες» δεν είναι καθόλου σπάνιοι. Το άθλημα από τη γέννηση του έχει μια αυξημένη δημοκρατικότητα, φροντίζει να την επιβεβαιώνει κατά περιόδους, άρα επιτρέπει και στον αδύναμο να ελπίζει και (κάποιες φορές) να νικάει.

Ο Παναθηναϊκός υπηρέτησε σωστά το πλάνο του «γερά στην άμυνα και κάποιες καλές κόντρες μήπως και κλέψουμε το ματς», κλώτσησε εντός των ορίων λίγο περισσότερο, εκμεταλλεύτηκε άριστα τα λάθη του Ολυμπιακού, έβαλε με τον τρόπο αυτό δύο γκολ και έφτασε σε μια νίκη που τον έκανε τόσο χαρούμενο, ώστε να την πανηγυρίζει με όλη του την ψυχή, λες κι ήταν «οι μύριοι κι είδαν από μακριά τη θάλασσα».
Ο ηττημένος Ολυμπιακός έχασε ένα ματς στο οποίο οι αριθμοί ήταν με το μέρος του, αλλά οι αριθμοί δεν κερδίζουν πάντα στο ποδόσφαιρο. Οι αριθμοί κερδίζουν στα αθλήματα αμερικανικής έμπνευσης (μπάσκετ κ.λ.π.).

Λογικά, οι ερυθρόλευκοι έκαναν κάποιες επιλογές που δεν τους βγήκαν. Αναγκασμένοι από την διασπορά των βασικών τους στόχων ( είναι η μόνη ομάδα που παλεύει σε τρία μέτωπα) να προσαρμόζουν την αγωνιστική τους εικόνα στον κάθε αντίπαλο ανάλογα με τη σοβαρότητα που η στιγμή επιβάλλει επέλεξαν (έτσι φαίνεται) την αναμέτρηση με τον PSV ως πρωτεύουσα. Η επιλογή αυτή οδήγησε την ομάδα σε μια συγκεκριμένη αγωνιστική συμπεριφορά, διαμόρφωσε μια ορισμένη ψυχολογία και εν πολλοίς ενίσχυσε στην πράξη στον Παναθηναϊκό το στοιχείο που έκρινε το ματς. Την ψυχολογία του υπέρ πάντων αγώνα.

Δεν είναι εκτός πραγματικότητας να υποθέσει κανείς ότι ακόμη και αυτό το «υφάκι» με το οποίο ξεκίνησε το ματς ο Ολυμπιακός βοήθησε τον Παναθηναϊκό να πάρει κεφάλι στο σκορ και έτσι διευκόλυνε σημαντικά την διαχείριση του αγώνα εκ μέρους του.

Οι ερυθρόλευκοι δικαιούνται να φωνάζουν για ένα, τουλάχιστον, πέναλτι ( στη φάση με τον Χασάν) που ήταν ολοφάνερο, αλλά ο Σκωτσέζος διαιτητής σκωτσέζικα σφύριζε και θεώρησε ότι δεν συντρέχει λόγος να αλλάξει τη φιλοσοφία του. Καλό αυτό για τον ίδιο και τον Παναθηναϊκό, κακό για το άθλημα, τον Ολυμπιακό και την ισονομία, αλλά αυτά στο ποδόσφαιρο είναι ρόλοι που έχουν παιχτεί και ξαναπαιχτεί χιλιάδες φορές. Οι φιλοξενούμενοι δικαιούνται να επισημαίνουν την παράλειψη του διαιτητή, αλλά χωρίς κέρδος κέρατα, καθώς τίποτε ουσιαστικό δεν μπορούν να αποκομίσουν. Τι μπορούν να εισπράξουν από την ήττα; Συμπεράσματα που θα τους επιτρέψουν να αξιολογήσουν διαφορετικά, ίσως, τις επόμενες υποχρεώσεις τους και μια πιθανόν απαραίτητη προσγείωση, που θα τους βοηθήσει να αλλάξουν πίστα στην πορεία προς το τέλος των διοργανώσεων.

Οι υπόλοιποι, πλην Παναθηναϊκού, διεκδικητές των θέσεων που οδηγούν στην υπερήφανη διοργάνωση του UEFA Conference Cup δεν πρέπει να αισθάνονται καθόλου καλά. Νέος «σερίφης» εμφανίστηκε στην πόλη ( ο Παναθηναϊκός), με καλή δυναμική να σπάσει το δίπολο ΑΕΚ και ΠΑΟΚ ή τουλάχιστον, να δυσκολέψει τη ζωή τους και να διεκδικήσει με ίσους όρους μια θέση στον ήλιο. Η ζωηράδα του και η δυναμική που του προσφέρει η καλή ψυχολογία του, ειδικά μετά τη νίκη επί του Ολυμπιακού, δεν παλεύεται αυτή την περίοδο από δύο οργανισμούς (ΠΑΟΚ –ΑΕΚ) γερασμένους και σε αποδρομή, στην οποία τους καταδίκασε με την ηγεμονική συμπεριφορά του στα γήπεδα την τελευταία διετία ο Ολυμπιακός. Τα play off που θα ξεκινήσουν σε λίγο προβλέπονται πολύ ενδιαφέροντα, θα κάψουν μανούλες με τα αποτελέσματα.

Σε τελευταία ανάλυση (που έλεγε κι ο Μαρξ και τον έκαναν άγαλμα) οι πιο «ικανοποιημένοι» από όλους είναι οι επαγγελματίες της δημοσιοκαφρικής υπαλληλίας του δεκάρικου. Χαράς ευαγγέλια ακολούθησαν τη νίκη του Παναθηναϊκού στο πεδίο της επικοινωνίας, οι πασίγνωστοι εργολάβοι βρήκαν μπόλικο υλικό για να «θάψουν» τον Ολυμπιακό ή να απαξιώσουν την πορεία του προβιβάζοντας σε πολύ σημαντικά μερικά απλά στατιστικά μεγέθη, όπως το «αήττητο». Λες και το πρωτάθλημα έχει διαφορετική αξία να το κατακτήσει «αήττητος» ή εγγράφεται σε διαφορετική λίστα στην προκριματική φάση του UEFA Champions League ο «αήττητος» πρωταθλητής.

Ειδική κατηγορία και ο γίγαντας Κάκος, που έχει καταστήσει τον εαυτό του συνώνυμο της τηλεοπτικής δουλοπαροικίας. Κανένας δεν περίμενε να πει τίποτε διαφορετικό, όλοι γνώριζαν τι ακριβώς θα καταθέσει ως άποψη για τις επίμαχες φάσεις, αλλά οι εκδηλώσεις της δουλικής διαστροφής του είναι σαν τον αναμενόμενο βέβαιο θάνατο: όλοι έχουν αποδεχθεί πως θα έρθει, αλλά όταν έρχεται δυσκολεύεσαι να τον κατανοήσεις στην αρχή. Λες « κι ήταν τόσο καλό παιδί», πριν τελικά συνηθίσεις την εικόνα. Το μεροκάματο πάντως του «εθνικού αμισθί κριτικού» βγήκε

Κι οι οπαδοί; Με τα κριτήρια συναισθηματικής προσέγγισης που έχουν δεν είναι εύκολο να βρεις άκρη ( για τους Ολυμπιακούς ο λόγος, οι «πράσινοι» πολύ καλά κάνουν και πανηγυρίζουν). Κι η γκρίνια μέσα στο παιχνίδι είναι, μόνο και μόνο επειδή αντίπαλος ήταν ο Παναθηναϊκός. Οι απανταχού γαύροι παραμένουν ακόμη και σήμερα σταθερά πιστοί στην ιστορική ποδοσφαιρική αντιπαλότητα με τον Παναθηναϊκό, αυτόν αναγνωρίζουν ως μόνο αντίπαλο, όλοι οι άλλοι είναι ως μη γενόμενοι κατά βάση, άρα θύμωσαν, στεναχωρήθηκαν, πόνεσαν, έβρισαν, αγανάκτησαν και στο τέλος δικαιολόγησαν (όπως πάντα κάνουν οι οπαδοί) την ομάδα και ετοιμάστηκαν για όσα έρχονται.

Γι’ αυτό σας λέω «όλα έγιναν όπως έπρεπε» χθες το βράδυ στη Λεωφόρο!! Το ποδοσφαιράκι έχει ένα μαγικό ραβδί να λύνει τις απορίες και να δημιουργεί νέα, συναρπαστικά δεδομένα όταν όλα μοιάζουν βαλτωμένα και ακίνητα. Δεν χρειάζεται καν την άδεια μας για να αλλάξει σε μια βραδιά την δημόσια εικόνα και να διαμορφώσει μια διαφορετική επόμενη μέρα.

Ο Ολυμπιακός εξακολουθεί να κρατάει την τύχη του στα χέρια του. Αυτό δεν αλλάζει ούτε με μια ήττα, ούτε με ένα κακό ή όχι τόσο καλό βράδυ. Επόμενος στόχος η PSV.

MUST READ

Η Μεγάλη Πέμπτη του Ολυμπιακού: Οι σπουδαίες «μάχες» με Μπαρτσελόνα και Άστον Βίλα

Υ.Γ. Έχει κανείς απορία για το τι ακριβώς προσφέρει ο Γιαν Εμβιλά σε αυτή την ερυθρόλευκη ομάδα;

Γράψτε το σχόλιο σας