Λείπει μόνο η ντίσκο-μπάλα

Ο Παναθηναϊκός έχει τεχνικό διευθυντή, αλλά καιρό τώρα παρκαρισμένο: «Μην με ρωτάτε, δεν ξέρω» έλεγε σε ατζέντηδες όλο αυτό το διάστημα, ο πολύπειρος Πιέρ Ντρεοσί. Προφανώς γνωρίζει καλά, πότε πλάι στην βαλίτσα του κλείνουν και κάποιοι «κύκλοι» επαγγελματικοί. Απλά περιμένει το πλήρωμα του χρόνου. Σημασία δεν έχει αν θα μείνει ή θα φύγει. Σημασία έχει το «μην με ρωτάτε, δεν ξέρω».

Η ΑΕΚ έχει τεχνικό διευθυντή από τις αρχές του χρόνου τον Παναγιώτη Κονέ που προφανώς μπήκε με φιλοδοξία και όρεξη σε αυτή τη δεύτερη αφετηρία του στο ποδόσφαιρο. Εσχάτως ο ιδιοκτήτης όμως έκανε γνωστό πως το «Α και το Ω» του κλαμπ είναι ο –επί σειρά ετών τεχνικός διευθυντής της Ξάνθης- Γιάννης Παπαδημητρίου. Και αυτό δεν είναι πρόβλημα γιατί και εκείνος έχει γράψει τα χιλιόμετρα του. Το πρόβλημα είναι ότι σύμφωνα με το ρεπορτάζ για το περίφημο ραντεβού του Σαββάτου που κλείδωσε το θέμα προπονητή δεν ήταν εκεί, ούτε ο ένας, ούτε ο άλλος.

Ο ΠΑΟΚ από την πλευρά του, τεχνικό διευθυντή δεν έχει γενικώς. Θα πάρει. Εδώ και χρόνια προσλαμβάνει (και απολύει) έναν κάθε σεζόν. Φάνηκε όμως ότι πρώτα θέλει να κλείσει το θέμα του προπονητή και έπειτα να καλύψει το κενό στο οργανόγραμμα. Αυτό δεν έκανε άλλωστε πριν λίγους μήνες και ο Παναθηναϊκός; Πρώτα έφερε τον Μπόλονι και έπειτα τον Ντρεοσί. Δεν πρόκειται λοιπόν για κάποιο νεοτερισμό.

Κατόπιν τούτου: Καθόλου παράξενο το αποτέλεσμα. Έφυγαν τρεις προπονητές με παρελθόν ελληνικό (Μπόλονι, Χιμένεθ, Πάμπλο Γκαρσία). Ήρθαν τρεις προπονητές με παρελθόν ελληνικό (Γιοβάνοβιτς, Μιλόγεβιτς, Λουτσέσκου).

Γιατί: Διότι και οι τρεις επιλογές έγιναν επί της ουσίας από τους ιδιοκτήτες. Απευθείας. Παραδοσιακά. Λες και είμαστε ακόμη στα 80s. Τότε που τα night club είχαν πίστα και ντίσκο-μπάλα!

Κάποιοι λογικά σκέφτονται και εκτιμούν ότι όλοι τους βάδισαν στο ασφαλέστερο πιθανό μονοπάτι. Σε σίγουρες λύσεις. Και ότι τέλος πάντων πολύ καλά έπραξαν (καθώς δεν θα μας ρωτήσουν και όλας). Ίσως έχουν δίκιο. Την τελευταία φορά που η ΑΕΚ βγήκε καλοκαίρι στην μεγάλη αγορά βρέθηκε με τον Καρντόσο και ο Παναθηναϊκός με τον Πογιάτος. Χίλιες φορές λοιπόν σε πρόσωπα που εγγυώνται ένα μίνιμουμ.

Ο Ραζβάν Λουτσέσκου κατέκτησε το μοναδικό double στην ιστορία του ΠΑΟΚ. Είναι πολύ λογικό η διοίκηση να τον σκέφτηκε πρώτο-πρώτο θέλοντας να επαναλάβει κάτι ανάλογο.

Ο Βλάνταν Μιλόγεβιτς δοκιμάστηκε σε ένα κλαμπ επιπέδου Ερυθρού Αστέρα και πέρα από τίτλους σχημάτισε και ένα άξιο παρατήρησης 100% σε καλοκαιρινές προκρίσεις. Τα πέτυχε όλα αυτά με μικρότερο μπάτζετ από αυτό που θα βρει στην Ένωση.

Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς με τη σειρά του έκανε πολύ καλό όνομα στην Κύπρο (έστω πριν από χρόνια) και έχει τόσα «ένσημα» στην Ελλάδα που προφανώς όλα θα του φανούν ευκολότερα σε αυτό το ξεκίνημα.

Αυτούς ξέρουν, λοιπόν. Αυτούς εμπιστεύτηκαν.

Κάποιοι άλλοι πάλι που έχουν την ψυχραιμία και ίσως την ικανότητα να βλέπουν τα πράγματα από μια απόσταση; Μόλις απέκτησαν ένα νέο επιχείρημα στην κουβέντα «γιατί ποτέ το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν θα σηκώσει κεφάλι».

Αν είναι να διαλέγουν προπονητές το 2021 ο Μελισσανίδης, ο Σαββίδης και ο Αλαφούζος γιατί να υπάρχουν οργανογράμματα και «ποδοσφαιρικές» θέσεις στη στελέχωση των εταιριών; Ποιος ο λόγος να υπάρχουν τεχνικοί διευθυντές στο ποδόσφαιρο; Και αν τέλος πάντων οι τεχνικοί διευθυντές δεν έχουν την κατάρτιση, το ανάστημα, την «ατζέντα» ή έστω την εμπιστοσύνη για να πάρουν πάνω τους το θέμα της επιλογής ενός προπονητή, τότε γιατί το «κασέ» τους να μην διατίθεται σε κάποια φιλανθρωπία από τις ΠΑΕ; Να πιάνουν και τα λεφτά… τόπο.

Ίσως υπερβάλλουν. Ίσως όχι. Πραγματικά πόσο μεγάλη διαφορά φάνηκε στην προσέγγιση των συγκεκριμένων ομάδων του υψηλότερου ανταγωνισμού από τον τρόπο που άλλαξε προ ημερών προπονητή ο Ατρόμητος ή από τον τρόπο που ψάχνει αυτές τις ημέρες να αλλάξει προπονητή ο Απόλλωνας; Και εκεί ένας ιδιοκτήτης απομάκρυνε κάποιον της δικής μας αγοράς, και τον αντικαθιστά με έναν ανάλογο.

Και οι τρεις ομάδες (προφανώς ο ΠΑΟΚ λιγότερο) θέλουν να πατήσουν κουμπί επανεκκίνησης. Θυμίζουν λιγάκι τον Ολυμπιακό της άνοιξης του ΄18. Τότε που ο Βαγγέλης Μαρινάκης πήγε μια ωραία μέρα στον Ρέντη και είπε «κύριοι θα σας αλλάξω όλους». Και το έκανε, ίσως στο πιο σαρωτικό rebuilding που έγινε ποτέ στο κλαμπ. Με αλλαγές που δεν εξαντλήθηκαν αποκλειστικά στο ρόστερ, όπως οι περισσότεροι νομίζουν.

Ο Ολυμπιακός έφτιαξε την πολύ καλή ομάδα που έχει σήμερα, φέρνοντας από την Πορτογαλία έναν προπονητή που δεν είχε δουλέψει ποτέ στον πρωταθλητισμό.

Πήρε συστατική επιστολή για εκείνον από τον ίδιο τον Φερνάντο Σάντος. Έβαλε τον Κριστιάν Καρεμπέ και τον Φρανσουά Μοντέστο να ψάχνουν μήνες και να μιλούν για εκείνον (με ανθρώπους σαν τον Ντέκο που σήμερα είναι στην επικαιρότητα ως ατζέντης του Τικίνιο).

Τον έφερε πριν τελειώσει το πρωτάθλημα. Του έδωσε το δικαίωμα να δει και να αξιολογήσει τα πάντα πολύ πριν μπει στο αθλητικό κέντρο να δουλέψει.

Και βέβαια τον θωράκισε με ποδοσφαιριστές επιπέδου Ποντένσε, Σα Γκιγιέρμε, Χριστοδουλόπουλου (ο mvp του πρωταθλήματος του ΄18), Χασάν, Τοροσίδη, Νάτχο κλπ. Τον στήριξε έπειτα από μια χρονιά δίχως τίτλους και του έδωσε και άλλους ποδοσφαιριστές σαν τον Βαλμπουενά και τον Ελ Αραμπί. Το πράγμα πήρε τον δρόμο του με μια λογική σειρά.

Παρότι ο Βαγγέλης Μαρινάκης είναι ο μοναδικός Έλληνας ιδιοκτήτης που μπορεί να σηκώσει το τηλέφωνο του και να μιλήσει απευθείας με τον Ζόρζε Μέντες, τον Μίνο Ραϊόλα και άλλους πολλούς όλη αυτή την ιστορία με τον Πέδρο Μαρτίνς την «έτρεξε» επενδύοντας στα στελέχη του. Δικαιώθηκε. Θα μπορούσε να έχει αποτύχει, αλλά σημασία έχει ότι η προσέγγιση του ήταν ανάλογη της εποχής που ζούμε.

Είναι ο ΠΑΟΚ 2021 η ομάδα που πήρε στα χέρια του ο Λουτσέσκου το 2017; Είναι οι ανάγκες ίδιες; Είναι ο ανταγωνισμός ίδιος με τότε; Παραμένουν ίδια τα ζητούμενα για την γωνιά του πάγκου;

Έχει δει ποτέ κανείς στα αλήθεια πρωτάθλημα Σερβίας και αν «ναι» πιστεύει ότι πέρα από τον Ερυθρό Αστέρα και την Παρτιζάν υπάρχουν εκεί άλλες ομάδες που θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν μια θέση στην πρώτη 8άδα της δικής μας ταπεινής Super League;

Ξέρει κάποιος πότε ακριβώς κύλησαν τα «χρυσά χρόνια» του Γιοβάνοβιτς στην Κύπρο; Πότε κατέκτησε εκεί τα 4 πρωταθλήματα και έκανε την σπουδαία πορεία με τον ΑΠΟΕΛ στο Champions League;

Απλοϊκές ερωτήσεις που δεν αφορούν ιδιοκτήτες, αλλά επαγγελματίες του ποδοσφαίρου.

MUST READ

Η Μεγάλη Πέμπτη του Ολυμπιακού: Οι σπουδαίες «μάχες» με Μπαρτσελόνα και Άστον Βίλα

Άραγε μπήκε κανείς στον κόπο να τις απαντήσει;

Γράψτε το σχόλιο σας