Η «δύσκολη» Εφές του Ergin Ataman

Μετά την ήττα από την Zalgiris, ο Ολυμπιακός επιστρέφει στο φιλόξενο Σ.Ε.Φ. για να αντιμετωπίσει την πολύ επικίνδυνη φετινή εκδοχή της Εφές. Οι Τούρκοι αποτελούν δίχως αμφιβολία την ευχάριστη έκπληξη της φετινής διοργάνωσης  – μετά από 11 αγωνιστικές βρίσκονται στην 4η θέση της κατάταξης με ρεκόρ 8-3, δύο δηλαδή ολόκληρες νίκες μπροστά από τους πέμπτους Ερυθρόλευκους. Στην Κωνσταντινούπολη μοιάζουν να διασκεδάζουν αφάνταστα με την μέχρι τώρα πορεία της ομάδας τους – αυτό άλλωστε υποδηλώνουν και οι πρόσφατες δηλώσεις του Αταμάν, περί κατάκτησης της Ευρωλίγκας τον Μάιο. Κανείς μας φυσικά δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον – σε κάθε όμως περίπτωση οι Πειραιώτες έχουν μπροστά τους ένα εξαιρετικά δύσκολο παιχνίδι και παράλληλα, μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να πλησιάσουν ακόμα περισσότερο το πολυπόθητο πλεονέκτημα έδρας στα playoffs.

Μετά από αρκετές αποτυχημένες προσπάθειες και κάμποσα σπαταλημένα εκατομμύρια, η Εφές μπορεί επιτέλους να περηφανεύεται ότι πρεσβεύει το περίφημο μπάσκετ ισορροπίας. Διαθέτει την 7η καλύτερη άμυνα της λίγκας (DefRtg=98,9) και την δεύτερη παρακαλώ πιο αποτελεσματική επίθεση (OffRtg= 109,1), πίσω μόνο από την συμπολίτισσα Φενέρ. Βέβαια από την στιγμή που ο Αταμάν επιλέχθηκε για τον πάγκο του οργανισμού, ήταν περίπου αναμενόμενη μια σχετική βελτίωση στα μετόπισθεν. Κάτι τέτοιο τουλάχιστον υποδεικνύει το πλούσιο βιογραφικό του. Οι τεράστιες αλλαγές συντελέστηκαν μπροστά.

Οι Τούρκοι κατατάσσονται δεύτεροι στις κατηγορίες του efg% (σταθμισμένη ευστοχία) και TS% – δύο στατιστικά που υπολογίζουν με διαφορετικούς τρόπους την ευστοχία ενός συλλόγου. Οι τρομερές τους επιδόσεις προκύπτουν από την αξιοθαύμαστη επιμονή με την οποία αναζητούν το ελεύθερο σουτ, σε κάθε κυριολεκτικά επίθεση. Το front office αποφάσισε φέτος να ακολουθήσει μια καινούρια – για τα δεδομένα του – συνταγή και να επενδύσει στο μπάσκετ της συνεργασίας και της καλής κυκλοφορίας της μπάλας. Τα αποτελέσματα μέχρι στιγμής δικαιώνουν την εν λόγω επιλογή.

Σύμφωνα με το Overbasket, στις δύο καλύτερες πεντάδες της από την σκοπιά του plus/minus συμμετέχει η τετράδα Moerman (38,7%)/Micic (47,5%)/Simon (38,5%)/Beaubois (42,6%), η οποία πλαισιώνει τον εκάστοτε Center (Dunston/Pleiss). Στις παρενθέσεις απεικονίζονται τα αντίστοιχα ποσοστά των παικτών, στα σουτ τριών πόντων. Η διαρκής περιφερειακή απειλή της συγκεκριμένης τετράδας, τεντώνει τις αποστάσεις και διευκολύνει την εκτέλεση του pick n roll. Ειδικά ο Micic αντιπροσωπεύει τον αστάθμητο παράγοντα της τουρκικής επιθετικότητας – σκοράρει 11,4 πόντους ανά αγώνα, νούμερο που αποτελεί το υψηλότερο της σύντομης καριέρας του. Επιπλέον παίζει και φοβερή άμυνα – είναι σίγουρο ότι θα αναλάβει για μεγάλο διάστημα της αναμέτρησης, το μαρκάρισμα του Σπανούλη. Η τακτική μάχη του pick n roll θα κρίνει πολλά – ο Ολυμπιακός πρέπει οπωσδήποτε να βρει κάποια μέθοδο για να το αναχαιτίσει.

Η πλάκα είναι πως η Efes δεν βασίζεται και τόσο πολύ στο τρίποντο – βρίσκεται μόλις στην ένατη θέση στις προσπάθειες για τρεις, με 22 ανά παιχνίδι. Θα λέγαμε ότι το χρησιμοποιεί περισσότερο ως δόλωμα, για την δημιουργία δηλαδή των κατάλληλων χώρων. Βέβαια πετυχαίνει το 34% των πόντων της από την περίμετρο και το 52,7% με την βοήθεια σουτ δύο πόντων – ακόμα ένα δείγμα της εκπληκτικής της ευστοχίας πίσω από το τόξο (44,4% συνολικά).

Τέλος ας δούμε μαζί ένα ενδεικτική δράση από το playbook του Αταμάν, ώστε να έχουμε μια ολοκληρωμένη άποψη για τους κινδύνους που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι Ερυθρόλευκοι. Το βίντεο προέρχεται από το κανάλι του coach Καλογερόπουλου.

MUST READ

Μαρινάκης: «Μεγάλη βραδιά, θα συνοδεύει τις γενιές που έρχονται» (vid)

Παρατηρείστε την αρμονία των διαφορετικών κινήσεων. Ξεκινάμε με το Iverson cut του Simon, ο οποίος χρησιμοποιεί το screen του Moerman για να μετακινηθεί στην άλλη πλευρά του γηπέδου. Έπειτα συμβαίνουν ένα σωρό ταυτόχρονες δράσεις. Ο Simon επιστρέφει την μπάλα με hand off στον Beaubois, ο Moerman δέχεται ένα screen από τον Micic καθώς βυθίζεται προς το καλάθι και στην συνέχεια, αλλάζει άμεσα κατεύθυνση και ανεβαίνει στην περιφέρεια, περνώντας από το screen του Dunston. Ο Μήτογλου μπλέκεται στα σώματα και καθυστερεί να τον ακολουθήσει – ο Γάλλος διαβάζει σωστά την κατάσταση και επιτίθεται κάθετα στην close out άμυνα. Προσέξτε επίσης πως οι Simon/Micic ανοίγουν αυτόματα στις γωνίες του τριπόντου, ώστε να διασφαλιστούν οι απαραίτητοι χώροι. Πραγματικά εντυπωσιακή αλληλουχία.

Γράψτε το σχόλιο σας