The Process in Reverse

Το καλοκαιρινό σίριαλ του Jimmy Butler έλαβε επιτέλους τέλος πριν λίγες μέρες, καθώς οι Sixers ανακοίνωσαν πλέον με κάθε επισημότητα την απόκτηση του από τους Timberwolves. Στα ανταλλάγματα περιλαμβάνεται το δίδυμο Saric/Covington και ένα μελλοντικό pick δεύτερου γύρου (2022).

Οι αναλυτές παρέα με τους φιλάθλους κάθε απόχρωσης κυριολεκτικά εκστασιάστηκαν. Η κοινή συνισταμένη των κρίσεων από τους ειδικούς του αθλήματος, περιγράφει τον Butler ως εκείνο το κομμάτι του πάζλ, το οποίο θα επιτρέψει στην καινούρια του ομάδα να διεκδικήσει με αξιώσεις την συμμετοχή της στους τελικούς του ΝΒΑ. Μου έκανε πραγματικά μεγάλη εντύπωση πόσο γρήγορα συμφώνησαν άπαντες στην συγκεκριμένη άποψη. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, η εν λόγω κίνηση είναι τουλάχιστον αμφισβητήσιμη και σίγουρα σηκώνει πολύ κουβέντα.

Προφανώς δεν έχετε τρόπο να το γνωρίζετε, αλλά ενδεχομένως είμαι ο πιο φανατικός – μη Αμερικανός – οπαδός των Sixers στον πλανήτη εδώ και πολλά χρόνια. Κανείς δεν είναι τέλειος.

Για τον άνθρωπο Jimmy Butler

Στην πόλη της Αδελφικής Αγάπης φυσικά, πλέουν σε πελάγη ευτυχίας. Ο Brett Brown έφτασε μάλιστα στο σημείο να παρομοιάσει τον ανταγωνιστικό χαρακτήρα του παίκτη, με το πνεύμα της Φιλαδέλφεια. Μισό λεπτό coach.

Αναφερόμαστε σε έναν τύπο που έχει δημιουργήσει συστηματικά προβλήματα σε οποιαδήποτε σύλλογο έχει αγωνιστεί. Στους Bulls ήρθε σε ρήξη με τους νεαρούς συμπαίκτες και τον προπονητή του, ωθώντας ουσιαστικά την διοίκηση στην απομάκρυνση του. Στους Wolves το σενάριο επαναλήφθηκε αυτούσιο και πιθανότατα σε χειρότερο βαθμό. Αν εδώ αποκρυσταλλώνεται το πνεύμα της Φιλαδέλφεια, τότε συγνώμη αλλά κάτι πηγαίνει εντελώς στραβά.

Ο Jimmy αποτελεί όντως έναν μαχητή της ζωής – η μάνα του τον έδιωξε από το σπίτι όταν ήταν ακόμα παιδί – όμως ο διαρκής αγώνας του για επιβίωση κατά την εφηβική του ηλικία, έχει προκαλέσει βαθιές πληγές στην ψυχοσύνθεση του. Είναι πολύ βολικό coach, να απομονώνουμε κάθε φορά μονάχα τα στοιχεία που βολεύουν την αφήγηση μας.

Πολύ βολικό και αδιαπραγμάτευτα λάθος.

Στην τελευταία ταινία Star Wars ο γνωστός και μη εξαιρετέος Master Yoda δήλωσε (αναφερόμενος στον Kylo Ren – τον κακό της ιστορίας) πως τα σφάλματα των μαθητών, αντανακλούν τις αδυναμίες και τις παραλείψεις των δασκάλων. Ο Butler απέτυχε δις να ενσαρκώσει τον ρόλο του δασκάλου.

Τα προβλήματα της Minnesota (ή των Bulls) φέρουν αναγκαστικά και την δική του σφραγίδα. Αυτή την στιγμή, ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι θα εναρμονιστεί με την ξεχωριστή προσωπικότητα του Joel Embiid ή με τους υπόλοιπους πιτσιρικάδες των Sixers (Fultz/Simmons/McConnel κτλ); Σε κάθε περίπτωση οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος του ευτυχισμένου γάμου.

Για την μεροληψία του παρόντος

Γιατί λοιπόν ο οργανισμός της Φιλαδέλφεια προχώρησε στην ανταλλαγή; Κατά την άποψη μου, η απάντηση κρύβεται σε δύο σημαντικά διδάγματα της συμπεριφορικής οικονομικής: την κατάρα του νικητή και την μεροληψία του παρόντος.

• Η κατάρα του νικητή. Όταν πολλά άτομα ανταγωνίζονται για το ίδιο αντικείμενο σε μια δημοπρασία, νικητής αναδεικνύεται συχνά εκείνος που έχει υπερτιμήσει περισσότερο το δημοπρατούμενο αντικείμενο. Το ίδιο ισχύει και για τους αθλητές, ιδιαίτερα τους πολυδιαφημισμένους. Οι αθλητές αυτοί θα είναι καλοί, αλλά όχι τόσο καλοί όσο θεωρούσαν οι ομάδες που τους απέκτησαν.
• Η μεροληψία του παρόντος. Οι ιδιοκτήτες των συλλόγων, οι μάνατζερ και οι προπονητές, όλοι τους θέλουν τη νίκη σήμερα – είναι μάλιστα διατεθειμένοι να θυσιάσουν ή να υποθηκεύσουν το αύριο, στο βωμό της επιτυχίας στο σήμερα.

Για να μην παρεξηγηθώ, δεν υποστηρίζω ότι ο Butler είναι κακός μπασκετμπολίστας. Αντίθετα θεωρώ πως είναι παικταράς και φαντάζει ως ο κορυφαίος αμυντικός της λίγκας στην θέση 2. Παράλληλα βέβαια οφείλουμε να σκεφτούμε αν αποτελεί το κατάλληλο fit δίπλα στην τριάδα Embiid/Simmons/Fultz .

Το ζήτημα του μακρινού σουτ είναι υπαρκτό – το επισήμανε σχεδόν το σύνολο των ειδικών –  και προφανώς επηρεάζει αρνητικά την λειτουργικότητα της βασικής πεντάδας. Αν περιοριστούμε όμως μόνο εκεί, η ανάλυση μας θα παραμείνει επιφανειακή.

Αφενός, ο Αμερικανός wing αντιπροσωπεύει μια μετοχή ανάπτυξης – η αγωνιστική του τιμή (όχι σε επίπεδο χρημάτων αλλά αγωνιστικής αξίας) βρίσκεται ήδη ψηλά και πιθανώς θα ανέβει ακόμα ψηλότερα. Αφετέρου ο Dario Saric μοιάζει με μια μετοχή αξίας – αρκετά χαμηλή τιμή η οποία ενδέχεται να αυξηθεί στο μέλλον.

Η μετοχή του Covington προσεγγίζει την πραγματική, εσωτερική της αξία – στα 28 του, δύσκολα θα βελτιωθεί περισσότερο. Με απλά λόγια: ο 24χρονος Κροάτης έχει πολύ μεγαλύτερα περιθώρια εξέλιξης συγκριτικά με τον 29ρη Butler, κατά βάση λόγω της ηλικίας του. Συνήθως μετά τα 30-31 αρχίζει η αντίστροφη πορεία για τους μπασκετμπολίστες. Προσέξτε, μπορεί ο συμπαθής Dario να μην γίνει ποτέ το ίδιο καλός παίκτης με τον Jimmy (το πιθανότερο). Ταυτόχρονα είμαστε υποχρεωμένοι να συνυπολογίσουμε το εξής ενδεχόμενο: η τετράδα Embiid/Simmons/Saric/Covington να οδηγήσει μελλοντικά το franchise σε σημαντικότερες επιτυχίες από την τριάδα Embiid/Simmons/Butler.

Αν ένα τέτοιο ενδεχόμενο σας φαίνεται απίθανο, απλώς θυμηθείτε πως ο Antony Bennet αποτέλεσε την πρώτη επιλογή στο draft του 2013, ενώ ο Hasheem Thabeet επιλέχθηκε πριν τον James Harden λίγα χρόνια νωρίτερα – η λίστα παρόμοιων σφαλμάτων είναι κυριολεκτικά ατελείωτη. Ρεαλιστικά είναι πρακτικά αδύνατο να προβλέψουμε με ασφάλεια την εξέλιξη της καριέρας ενός αθλητή. Αν είχαμε αυτήν την δυνατότητα τα παραπάνω λάθη δεν θα είχαν εμφανιστεί ποτέ. Το συγκεκριμένο ενδεχόμενο είναι περισσότερο πιθανό από όσο νομίζετε –  αλλά δυστυχώς έχει αποκλειστεί δια παντός από την μεροληψία του παρόντος.

Το μόνο που χρειάζονται οι πιτσιρικάδες των Sixers είναι χρόνος – για να βελτιώσουν το παιχνίδι τους, να αποκτήσουν εμπειρίες και να μάθουν να παίζουν μαζί. Δεν είναι σε καμία περίπτωση έτοιμοι για να αντιμετωπίσουν τις απαιτήσεις του πρωταθλητισμού. Μην ξεχνάτε επίσης πως όλοι τους έχουν χάσει ολόκληρες σεζόν, εξαιτίας σοβαρών τραυματισμών.

MUST READ

Λίγη ντροπή τουλάχιστον, Μποντιρόγκα…

Ο χρόνος βέβαια είναι μια πολυτέλεια που εχθρεύεται ανοιχτά η μεροληψία του παρόντος. Σαν οπαδός της ομάδας εύχομαι ειλικρινά να κάνω λάθος. Έχω όμως την αίσθηση ότι στην πόλη της Αδελφικής Αγάπης έδρασαν παρορμητικά και υποθήκευσαν σε σημαντικό βαθμό το μέλλον του οργανισμού. Η Φιλαδέλφεια θα παρουσιαστεί αναμφίβολα ενισχυμένη σήμερα, χάνοντας πιθανώς την ευκαιρία για ένα ακόμα σπουδαιότερο αύριο. Η κατάληξη του Fultz, απλώς θα επιβεβαιώσει τους φόβους μου.

Γράψτε το σχόλιο σας