Ολυμπιακός : Αποδοχή ρόλων το κλειδί της επιτυχίας για τον Μπαρτζώκα

Ο αθλητισμός δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τα video games. Οι ομάδες στα ηλεκτρονικά παιχνίδια βασίζονται σε στατιστικά. Κάθε αθλητής έχει ένα rating και από εκεί γίνεται μία… σούμα για να μπορέσει ο χειριστής της ομάδας να έχει ένα σύνολο για να παίξει. Εάν γνωρίζει κάποιος το παιχνίδι, παίρνει και το… αβάντζο των καλών αριθμών που έχουν οι παίκτες του και εκτοξεύεται. Και ας μην το ξέρει όμως, αν πάρει μία σούπερ ομάδα, έχει την ικανότητα να κερδίσει κάποιον με υποδεέστερο σύνολο αφού και πάλι τα… νούμερα κάνουν τη δουλειά τους.

Στον αθλητισμό από την άλλη, και δη το μπάσκετ, αυτό δεν ισχύει 100%. Τα πάντα είναι θέμα χημείας. Μπορεί να διαθέτεις ένα εξαιρετικό ρόστερ, όμως ο ένας παίκτης να μην θέλει να βλέπει τον άλλον στα αποδυτήρια. Το αποτέλεσμα στο τέλος της χρονιάς είναι δεδομένο. Τζίφος…

Το πώς δένει ο κάθε παίκτης με τον άλλον, αποτελεί μελέτη του κάθε τεχνικού τιμ, που προσπαθεί εκτός από τα αθλητικά προσόντα, να αντλήσει πληροφορίες για τον χαρακτήρα του αθλητή που θέλει να αποκτήσει. Μεταγραφές έχουν χαλάσει ελέω άστατων παιδιών, με τον Ολυμπιακό να είναι από τις ομάδες που έχει ως πρωταρχικό κανόνα τόσα χρόνια να κοιτάζει και το συγκεκριμένο κομμάτι και να έχει… καεί από τον χυλό με περιπτώσεις «ημίτρελων» παικτών. Δεν γράφω συγκεκριμένα ονόματα, όμως πάρα πολλοί γνωρίζετε σε ποιους μπορεί να αναφέρομαι, την ώρα που υπάρχουν και άλλες ιστορίες που δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας.

Επιστρέφουμε στο θέμα μας. Τα πάντα σε ένα σύνολο είναι οι ρόλοι. Το τεράστιο στοίχημα για κάθε προπονητή, είναι πως θα καταφέρει να κρατήσει τα… χαλινάρια των αθλητών του και να τους βάλει σε ένα καλούπι. Είδαμε κατά το παρελθόν τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, να έχει μεγάλους αθλητές στα χέρια του, όμως να τους προσαρμόζει ακριβώς στα θέλω του και έτσι να έρχονται οι επιτυχίες.

Στα του Ολυμπιακού είδαμε τον Ντούσαν Ίβκοβιτς να έχει… παιδάκια στο ρόστερ του και δύο παικταράδες και να δημιουργεί ένα αξιοζήλευτο σύνολο που σήκωσε την Ευρωλίγκα. Γιατί; Επειδή ο καθένας γνώριζε ακριβώς τι θέλει από αυτόν ο «Ντούντα».

Στο τώρα, ο Γιώργος Μπαρτζώκας κλήθηκε να δημιουργήσει ένα ρόστερ βάσει των αθλητών που έχει στη διάθεσή του ήδη και αυτών που έφτανε η… τσέπη του. Αρχή όλων ο Κώστας Σλούκας.

Από την καραντίνα κι όλας, ο Έλληνας τεχνικός είχε εκφράσει τον θαυμασμό του για τον γκαρντ της Φενέρμπαχτσε και για το πόσο τον θέλει στον Ολυμπιακό που σχεδιάζει. Μιλώντας για ρόλους λοιπόν, ο Σλούκας θα επαναπατριστεί ως ο παίκτης που θα έχει την μπαγκέτα της ομάδας στην επίθεση. Οι εποχές που ένας αθλητής ήταν ικανός να διαλύσει κάθε αμυντικό σύστημα έχουν περάσει κατά πολύ ή απλά είναι για τις ομάδες που έχουν γερό πορτοφόλι και μπορούν να προσεγγίσουν τέτοιους παίκτες. Αν και στην Ευρωλίγκα πλέον, ελάχιστες είναι οι περιπτώσεις παικτών που διαθέτουν αυτήν την ικανότητα.

Ο Σλούκας θα είναι ο παίκτης στον οποίο θα βασιστεί ο Ολυμπιακός για να τον καθοδηγήσει μπροστά, όμως χωρίς τους υπόλοιπους δεν θα μπορέσει να κάνει απολύτως τίποτα.

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας έχει στήσει το ρόστερ του ώστε να μπορέσει να του προσφέρει το πεδίο δράσης και τις συνθήκες για τον κάνουν πρωταγωνιστεί. Έχει φέρει αθλητές που εάν κατανοήσουν απόλυτα τον ρόλο τους είναι ικανοί να του προσφέρουν όσα αναζητά για να είναι ο επόμενος ηγέτης των Ερυθρόλευκων.

Το στοίχημα για τον Έλληνα τεχνικό είναι οι παίκτες που θα έρθουν στην προπόνηση, να αποδεχτούν απόλυτα τον ρόλο τους και να είναι έτοιμοι να δώσουν ακριβώς αυτά που θέλει ο προπονητής τους. Αυτό το καλούπι που γράψαμε νωρίτερα.

Η κατανόηση των όσων χρειάζεται από αυτούς ο κόουτς του Ολυμπιακού είναι και ο μοναδικός τρόπος για να μπορέσει η ομάδα να μπει στον ίσιο δρόμο, στηριζόμενη στην ομοιογένειά και τη χημεία της και εννοείται στο ταλέντο της.

«Δεν έρχομαι ως σούπερ σταρ, αλλά ως μέρος ενός «παζλ», ώστε παίκτες όπως ο Παπανικολάου και ο Σπανούλης να έχουν περισσότερο χρόνο να ξεκουραστούν.

Επιπλέον, απενεργοποίησα τα social media μου, για να μην σπαταλήσω χρόνο διαβάζοντας διάφορα σχόλια. Το μόνο που εστιάζω είναι το γήπεδο και η δουλειά μου. Η Ελλάδα είναι μια υπέροχη χώρα, θέλω να αποδείξω πράγματα και να μείνω εκεί λίγο περισσότερο.» Τάδε έφη Τσαρλς Τζένκινς για το νέο κεφάλαιο της καριέρας του. Αυτό είναι και το πλαίσιο στο οποίο θέλει να κινούνται οι παίκτες του ο Μπαρτζώκας.

Εννοείται να είναι ελεύθεροι στο παρκέ, όμως παράλληλα να γνωρίζουν πως η ομάδα είναι πάνω από όλους και όλα. Να αφήσουν τον εγωισμό τους λοιπόν στην άκρη και να δουλέψουν για το καλό του συνόλου. Από τις προπονήσεις στα επίσημα παιχνίδια.

Το παράδειγμα του Τζένκινς είναι ευχής έργο για κάθε κόουτς. Εάν διαθέτει 12 στρατιώτες τότε είναι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του κόσμου, εφόσον βέβαια και ο ίδιος έχει την γνώση και την εμπειρία να τους διαχειριστεί.

Εν κατακλείδι, ο Ολυμπιακός κινείται στον σωστό δρόμο. Ο Έλληνας τεχνικός έχει προσθέσει στοιχεία που χρειαζόταν η ομάδα (αθλητικότητα, αμυντικοί προσανατολισμοί, ταλέντο) και το ζητούμενο πλέον είναι πως με αυτά τα υλικά θα μπορέσει να δημιουργήσει ένα εύγεστο φαγητό.

ΥΓ1 Ρε τον Γιώργο. Από Μάρτιο μήνα τα έλεγε. Εδώ μέσα, στο «Μιλάμε για μπάσκετ». Αλλά πολλοί τον λοιδόρησαν. Τελικά δικαιώνεται απόλυτα και κοντοζυγώνει η ώρα της ανακοίνωσης. Σπίτι βρήκε, το επιπλώνει, πρόγραμμα έχει ήδη στα χέρια του, λεφτά… άφησε πίσω και ετοιμάζεται για το επόμενο βήμα της καριέρας του.

ΥΓ2 Περιμένουμε και τις νέες φανέλες. Όσα έχουμε ακούσει μιλούν για εξαιρετική δουλειά. Ειδικά η τρίτη. Ας μην βιαζόμαστε όμως.

ΥΓ3 Επιμένω πως τόσο ο Ολυμπιακός όσο και ο Παναθηναϊκός μπαίνουν στην Ευρωλίγκα της επόμενης σεζόν ως τα αουτσάιντερ και γενικά θα παλέψουν για μία θέση στην οχτάδα. Θα είναι μία πάρα πολύ δύσκολη χρονιά και για τους δύο. Τα έγραψα και δεν καταλαβαίνω αυτήν υπεραισιοδοξία των φίλων του Ολυμπιακού για είσοδο στα πλέι οφ. Και το λέω γιατί ο αριθμός είναι τεράστιος.

MUST READ

Live η αναμέτρηση του Άρη με τον Ολυμπιακό

ΥΓ4 Όπως έχει κινηθεί ο Παναθηναϊκός, δείχνει ότι θα έχει πιο ισορροπημένο ρόστερ από πέρσι και τις προηγούμενες σεζόν. Έχω την απορία για το… φάντασμα του Καλάθη. Γιατί η απώλειά του είναι τεράστια. Πιστεύω απίστευτα στον Σαντ Ρος, ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω γιατί ο Μπλατ δεν τον έφερε από την Νταρού στον Ολυμπιακό, ενώ θεωρώ ορθότατο ρίσκο τον Νέντοβιτς. Για τον Φόστερ τα διαβάσατε πρώτοι από εδώ μέσα, ενώ διατηρώ τις αμφιβολίες μου για τον Ζακ Όγκαστ. Πιστεύω ότι ήθελε ένα πιο αμυντικό… τοίχος και περιπτώσεις όπως ο Τέρι ας πούμε του ταίριαζαν καλύτερα.

Γράψτε το σχόλιο σας