Το συλλαλητήριο της Μακεδονίας και ο διασυρμός της δημοσιογραφίας

Μετά το ογκώδες συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης που συζητήθηκε περισσότερο για την απόκρυψη του από τους τηλεοπτικούς σταθμούς πανελλήνιας εμβέλειας, ήρθε η σειρά της Αθήνας. Χρησιμοποιώ επίτηδες τη λέξη απόκρυψη και όχι κάτι σε απαξίωση, γιατί ας μην κοροιδευόμαστε, αυτή είναι η πραγματικότητα.

Δεν είναι δηλαδή ότι δεν προβλήθηκε όσο έπρεπε, αλλά κυριολεκτικά θάφτηκε και μόνο κάποιος αφελής μπορεί να πιστέψει πως πρόκειται για σύμπτωση. Συγκυριακό θα ήταν αν το έκαναν ορισμένα κανάλια, στην περίπτωση μας μιλάμε για το σύνολο των σταθμών, με ελάχιστες εξαιρέσεις.

Όλα σχεδόν σφύριξαν αδιάφορα, η ΕΡΤ έφτασε στο σημείο να το προβοκάρει κι εκ των υστέρων, κάνοντας αναφορά σε δεκάδες (!!!!!) συγκεντρωμένους!

Μετά το καθολικό κράξιμο αναγκάστηκαν να απολογηθούν, ξεφτυλίζοντας όμως ακόμα περισσότερο τους εαυτούς τους αλλά και το κατ΄ευφημισμό «λειτούργημά», ρίχνοντας το βάρος της λανθασμένης ενημέρωσης στις πηγές τους!

Πρώτη φορά ακούω πως για ένα τόσο σημαντικό γεγονός που διεξάγεται σε δημόσιο χώρο κι έχουν πρόσβαση οι πάντες, πρέπει να καταφύγεις σε πηγή προκειμένου να πληροφορηθείς πόσο κόσμο είχε, το βασικό δηλαδή.

Δεν έγινε σε υπόνομο η συγκέντρωση, τα γραφεία της ΕΤ3 απέχουν 10 βήματα από το Λευκό Πύργο, εκτός αν η μονάδα μέτρησης της απόστασης για τους ΕΡΤατζήδες είναι παρόμοια με αυτή που μετέτρεψε τους εκατοντάδες χιλιάδες, σε μερικές δεκάδες..

Μου έδωσαν καλή ιδέα πάντως, αντί να ξοδεύω τα Κυριακάτικα μεσημέρια μου για να παρακολουθώ ΠΑΟΚ γράφοντας στο to10, θα πηγαίνω για ούζο με την παρέα μου κι επιστρέφοντας θα περνάω από το καφενείο της γειτονιάς καταγράφοντας με προσοχή τις απόψεις των θαμώνων. Ακούγοντας τον κυρ Θόδωρο που κατά δήλωση του έχει δει Λέανδρο live, πως «φταίει ο Λουτσέσκου που προτίμησε το Τζάλμα αντί του Λημνιού», θα ξεκινώ την ανάλυση γράφοντας για τα εγκλήματα του Ρουμάνου.

Όσο για το σκορ θα απευθύνομαι στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Θεσσαλονίκης, είμαι σίγουρος πως θα μου το μεταφέρουν με ακρίβεια…

Δεν έχει σημασία αν εσύ που διαβάζεις συμφωνείς με τη διοργάνωση συλλαλητηρίου, ούτε αν εγκρίνεις το λόγο για τον οποίο πραγματοποιήθηκε, το ζητούμενο είναι πως έγινε συγκέντρωση εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων κάτι που από μόνο του καθιστά το γεγονός σημαντικό -εκτός αν είναι τόσο σύνηθες να μαζεύεται τόσος κόσμος- κι όμως το γεγονός θάφτηκε και με τον πιο προκλητικό τρόπο μάλιστα, μιλάμε για ωμή καταστρατήγηση κάθε έννοιας δημοκρατίας.

Αύριο, τα ΜΜΕ θα κάνουν το ίδιο με κάτι που στα δικά σου μάτια θα είναι σοβαρό. αλλά θα είναι αργά για δάκρυα.

Θα σου κατασχέσουν το σπίτι κι αν θελήσεις να διαμαρτυρηθείς διεκδικώντας το δίκιο σου, θα σου απαντήσουν από το κανάλι «ποιο σπίτι κύριε δεν είχατε ποτέ σπίτι ούτε γίνονται κατασχέσεις, δεν είναι δυνατόν να διακόψουμε το ντοκιμαντέρ για την αναπαραγωγή της πορτοκαλί νυχτερίδας του Αμαζονίου».

Θα κάνουν μπούκα οι Τούρκοι στο Καστελόριζο και τα τσάνελς θα λένε «ανυπόστατες οι φήμες περί εισβολής στο ακριτικό νησί, οι σχέσεις μας με τους γείτονες είναι εξαιρετικές σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, απλώς έγινε σεισμός και το νησί βούλιαξε. Ας ασχοληθούμε με κάτι πιο σοβαρό όπως το νέο καρφί του Λιάγκα για τον Αρναούτογλου».

Μην το γελάς, εδώ εξαφάνισαν μισό εκατομμύριο κόσμο από το κέντρο της Θεσσαλονίκης, δε θα μπορέσουν να εξαφανίσουν το σπίτι σου ή ένα βράχο στη θάλασσα;

Αύριο λοιπόν, έτσι και σηκωθεί πανό σε γήπεδο, σε συγκέντρωση, ή ακουστεί σύνθημα περί ΑΡΔ, ο κλάδος θα επαναστατήσει θεωρώντας εαυτόν θιγμένο «μα εμείς δίνουμε μάχες για την αλήθεια, παλεύουμε για την ενημέρωση του πολίτη με κίνδυνο της σωματική μας ακεραιότητα ρισκάρουμε και τη ζωή μας ακόμα», είναι οξύμωρο ωστόσο εμείς που υποτίθεται ότι παίζουμε κορώνα γράμματα μέχρι και τη ζωή μας, να διασυρόμαστε τόσο απροκάλυπτα για το μηνιάτικο.

Θα τρίζουν το κόκκαλα του Ιάκωβου Μάγιερ ή όποιου άλλου είπε πως «η δημοσίευσις είναι η ψυχή της δικαιοσύνης», ρήση που κοσμεί τα γραφεία της ΕΣΗΕΑ κι έχει πλέον την ίδια αξία με διαφήμιση χασαποταβέρνας σε vegan life festival.

Και μετά το αύριο θα έρθει το μεθαύριο, όταν οι δημοσιογράφοι θα κάνουμε πάλι απεργία ζητώντας αυξήσεις ή περιφρούρηση των κεκτημένων μας, για ποιον λόγο άραγε να μας σεβαστούν οι εργοδότες, όταν δε σεβόμαστε τον εαυτό μας, την αξιοπρέπεια μας, ούτε έστω το αντικείμενο της εργασίας μας και γινόμαστε τσιράκια ;

Έχετε δει ποτέ, αφέντη να σέβεται το δούλο του;

Ποιος να μας πάρει σοβαρά όταν οι ίδιοι καθιστούμε εαυτούς αναλώσιμους όχι μόνο με αυτά που λέμε ή γράφουμε αλλά και με όσα αποσιωπούμε;

MUST READ

Του χρωστούσε και του χρωστάει…

Με ποιο ηθικό ανάστημα να ζητήσουμε σεβασμό και καλύτερες συνθήκες εργασίας, όταν μια απλή αναζήτηση στη google δίνει τις απαραίτητες πληροφορίες για το περιβάλλον που ζει και τη διατροφή που αρμόζει, στους παπαγάλους….

Γράψτε το σχόλιο σας