Χτενίζεται με βελούδο

Μ’ ΑΥΤΑ και μ’ αυτά, αφήσαμε πίσω το συλλαλητήριο. Τον αχταρμά, θρησκευόμενων πατριωτών και αργόσχολων καβλαντιστών που μαζεύτηκαν στην πλατεία Συντάγματος με αφορμή, τη Μακεδονία. Να το πούμε λοιπόν με τη μία: Ιδιοι είναι. Κι αυτοί που πήγανε κι αυτοί που δεν πήγανε. Η Ντόρα που δεν πήγε με τον Σαμαρά που πήγε έχουνε καμία διαφορά; Είναι κάτι άλλο; Εκφράζουν κάτι διαφορετικό; Οι Καμμένοι που πήγανε και οι Τσιπραίοι, που δεν πήγανε, έχουνε καμιά διαφορά; Μαζί δεν είναι στην κυβέρνηση. Ποια είναι η διαφορά του Σταύρου Θεοδωράκη, που δεν πήγε, από τον Λεβέντη που πήγε; Της Άννας Καραμανλή, που δεν πήγε, από τη Βούλτεψη που πήγε; Κι όλοι ανεξαιρέτως την ίδια πολιτική δεν εφαρμόζουνε; Έχει πει κανένας, «όχι» στα μεγάλα αφεντικά, της Αμερικής και της Ευρώπης; Αυτοί που παριστάνουν τους πατριώτες, είναι που έχουν σφάξει τον κοσμάκη στο γόνατο με τα Μνημόνια. Όλοι μαζί προσκυνάνε το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Απλά είναι οι ανάγκες του επαγγέλματος, που επιβάλλουν να παίζουν, να υποδύονται διαφορετικούς ρόλους. Αν εμφανίζονται όλοι ίδιοι, όπως είναι στην πραγματικότητα, δεν θα μπορούσε να γίνει παιχνίδι. Δήθεν ότι έχουνε διαφορές για να τσιμπάνε τα κορόιδα.

ΑΠΟ κει και πέρα μιλάμε για το θέατρο του παραλόγου. Επί σκηνής ένας ετερόκλητος θίασος. Ένα τουρλουμπούκι. Ο Θεοδωράκης στην κατάσταση που βρίσκεται, πλαισιωμένος από παπάδες. Ο περιφερόμενος μία ζωή σε ιδεολογίες και κόμματα Θεοδωράκης.
Ο καθηγητής Κασιμάτης του βαθέως Παπανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ. Ο κομψευόμενος ιατρός, Γεώργιος Πατούλης. Άνευ λαιμοδέτη, για να είναι οικείος με τον λαουτζίκο. Κι από κάτω ο Κασιδιάρης με τα τάγματα εφόδου, της Χρυσής Αυγής. Ο Ψωμιάδης με την Καϊλή. Ο Βασίλης Τσάρτας τοποθετήθηκε μέσω tweet. Τι να κάνει το παλικάρι στη κατάσταση που βρίσκεται; Το μεροκάματο στο ποδόσφαιρο είναι δύσκολο. Έτσι και κατέβει για βουλευτής με τη Χρυσή Αυγή, θα κάνει περίπατο. Το παίζει εθνικόφρων για μασήσουνε τα ψιμάρια. Κι από και πέρα ορμήσανε όλοι ποιος θα προλάβει πρώτος. Ο ακόμα καλύτερα κομψευόμενος από τον Πατούλη, Βαρουφάκης, να υπερασπιστεί τον Μίκη: «Η επίθεση κατά του Μίκη Θεοδωράκη είναι επίθεση κατά των δημοκρατικών Ελλήνων». Επειδή γράψανε συνθήματα με μπογιές στον τοίχο του σπιτιού του. Σπουδαία τα λάχανα. Κι από πού κι ως πού ο Θεοδωράκης ταυτίζεται με τη Δημοκρατία; Χιλιάδες ήταν οι Ελληνες που βγήκανε στην Αντίσταση επί Κατοχής. Δεν γίνανε Υπουργοί στην κυβέρνηση του Μητσοτάκη. Το να είσαι μία φορά Αριστερός δεν σε αθωώνει για το υπόλοιπο του βίου σου. Και η Δαμανάκη με τον Ανδρουλάκη κάνανε αντίσταση επί χούντας. Και που καταντήσανε.

ΜΕΧΡΙ και ο Γιάννης Δαραβίγκας, ο πανελίστας του Στέφανου Χίου, ο επιφανής Κολωνακιώτης που χτενίζεται με βελούδο, ύψωσε φωνή αγωνίας: «Ελληνες σταματήστε τώρα τη χρηματοδότηση των Σκοπίων». Κι από κοντά η υπερήφανη Ζωή Κωνσταντοπούλου. Η σύγχρονη Μπουμπουλίνα: «Ας είναι η Μακεδονία, η αφορμή που θα ξεσηκωθεί ο κόσμος». Ένας Ξυδάκης του Σύριζα, εξέφρασε την ανησυχία του και τον προβληματισμό του: «Να μην αφήσουμε τους πολίτες έρμαιο των δημαγωγών».
Αντιθέτως, μία Μαρία Κόλλια Τσαρουχά, που υποδύεται την Υφυπουργό Μακεδονίας Θράκης, άστραψε και βρόντηξε: «Το να είσαι παρών για την πατρίδα σου, την ταυτότητά σου και την Ειρήνη δεν είναι εθνικισμός». Η μοναδική που επέδειξε σοβαρότητα και έλαμψε διά της απουσίας της, ήταν η Ελένη Λουκά. Τι δουλειά σου λέει έχω εγώ με όλα αυτά τα νούμερα; Κι έχει απόλυτο δίκιο. Όταν διαδηλώνουν ένας Άδωνις και μία Σοφία Βούλτεψη, η Λουκά, περισσεύει.

ΝΑ μιλήσουμε όμως σοβαρά: Μία, που έγινε το συλλαλητήριο και μία που ξεχάστηκε. Δεν έχουν κανένα απολύτως αποτέλεσμα τέτοιου είδους, νταβαντούρια. Μιας χρήσεως είναι. Περί μίας τρύπας στο ύδωρ πρόκειται. Τα ίδια ακριβώς πανηγύρια γινόντουσαν με τους αγανακτισμένους. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Βαρουφάκης, Τσακαλώτος και Κατρούγκαλος, που βγάζανε κάθε μέρα πύρινους λόγους να γίνουνε Υπουργοί. Πέραν τούτου ουδέν. Περί των ίδιων κορόιδων πρόκειται. Που τη μία πάνε και ψηφίζουνε τον Παπανδρέου, τον Σαμαρά, τον Τσίπρα και την άλλη βγαίνουνε στους δρόμους και φωνάζουνε. Όπως βγήκανε τη Κυριακή με αφορμή τη Μακεδονία. Και στο φινάλε μία ερώτηση: Όλα αυτά τα έξοδα, την εξέδρα, τις μικροφωνικές, τις σημαίες, Ποιος τα πλήρωσε; Για τα βάλλανε από την τσέπη τους ο Πατούλης και ο Κασιδιάρης, κομμάτι δύσκολο.

Στη μουσική επιλογή, B B King – When the saints go Marching in.

MUST READ

Ένα χατίρι που άξιζε ο κόσμος

Γράψτε το σχόλιο σας