«Εξυγίανση» : Είναι πλέον για λύπηση…

«Εξυγίανση» : Είναι πλέον για λύπηση…

Κάποτε μπορεί να εκνεύριζαν ή να προκαλούσαν γέλια. Τώρα πλέον έχοντας ξεπεράσει το επίπεδο του αυτό-εξευτελισμού είναι περισσότερο για λύπηση…

Παλεύουν για την επιβίωση τους. Λογικό. Για να επιβιώσει ο άνθρωπος είναι ικανός να κάνει τα πάντα. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και στην περίπτωση του ελληνικού ποδοσφαίρου στα χρόνια της «εξυγίανσης». Με την διαφορά πως η επιβίωση μπαίνει σε εισαγωγικά. Είναι άλλου τύπου επιβίωση. «Εξυγιαντική» και αυτή.

Σε μια ακόμη χρονιά που οι «εξυγιαντές» βιώνουν την υπεροχή του Ολυμπιακού στην πιο σκληρή μορφή από ότι πέρσι που τελικά η διαφορά έκατσε στους 18 βαθμούς διαφορά αλλά τουλάχιστον η κανονική περίοδος είχε ενδιαφέρον, ο τρόπος με τον οποίο προσπαθούν να «επιβιώσουν» οι «εξυγιαντές» και οι υπάλληλοι τους πραγματικά σοκάρει.

Κάποτε, τα πρώτα χρόνια εκνεύριζε. Μετά όταν έπεσαν οι μάσκες προκαλούσαν κυρίως γέλια. Τώρα μετά τα όσα τους έχει αναγκάσει να υποστούν ο Ολυμπιακός, έχοντας πλέον ξεπεράσει το επίπεδο του αυτό-εξευτελισμού είναι για λύπηση.

Δεν νομίζω ότι υπάρχει καλύτερη λέξη για να περιγράψει την κατάσταση των «εξυγιαντών» σε όλα τα επίπεδα τους. Από την κορυφή τους, τα αφεντικά δηλαδή, τους «μπροστινούς» και τα «εργαλεία» του «συστήματος» της προπαγάνδας στο οποίο στήριξαν τόσα και τόσα ψέματα «βιάζοντας» την αλήθεια.

Ο τρόπος όμως πλέον που προσπαθούν να αντέξουν στην αγωνιστική ανυπαρξία των ομάδων τους που βρίσκονται σε εντελώς διαφορετικό δρόμο από τον Ολυμπιακό, προκαλεί πια λύπηση.

Ακούς και διαβάζεις τα… επιχειρήματα τους και πλέον θέλεις να τους συμπαρασταθείς. Να τους χτυπήσεις τον ώμο με οίκτο. Τους καταλαβαίνεις. Είναι σε απόγνωση. Προσπαθούν να πείσουν έστω κάποιους οπαδούς των ομάδων τους μήπως και κρατηθούν όρθιοι. Γιατί όπως βλέπετε, όχι μόνο από τις ηχηρές αντιδράσεις στα σόσιαλ των ομάδων τους, αλλά και με επίσημες ανακοινώσεις, δεν πείθονται από τις κωμικές δικαιολογίες και τα επιχειρήματα επιπέδου… αμισθί που δεν τα πιστεύουν ούτε οι ίδιοι που τα λένε.

Όταν δηλαδή βλέπεις μια αγωνιώδη προσπάθεια να φέρουν σε… ημερησία διάταξη και να δημιουργήσουν θόρυβο, με τον γνωστό τους προπαγανδιστικό τρόπο, γύρω από το γκολ του Εμβιλά στον Βόλο τότε πραγματικά θέλεις να τους πάρεις αγκαλιά και να τους παρηγορήσεις. Να τους πεις, «εντάξει παιδιά, δεν πειράζει, δεν φταίτε εσείς, κουράγιο, μια δεκαετία ακόμη είναι (τουλάχιστον), θα περάσει».

Δεν μιλάμε για γελοιοποίηση του ποδοσφαίρου, γιατί οι «εξυγιαντές» ξέχωρα από το ότι δεν έχουν και μεγάλη σχέση με το άθλημα δεν ενδιαφέρονται για αυτό. Τα αφεντικά να είναι καλά και όλα τα άλλα δεν απασχολούν.

Είναι νομίζω χαρακτηριστική μια χθεσινή δημοσίευση του Καραπαπά στα σόσιαλ για το κωμικό του θέματος με το γκολ του Εμβιλά, σε σχέση με ποιοι θέλησαν να δημιουργήσουν θέμα.

Κατά τα άλλα, από τον βαθμό αυτό-εξευτελισμού καταλαβαίνουμε όλοι τον βαθμό απόγνωσης στο… στρατόπεδο της «εξυγίανσης». Και το κακό για αυτούς είναι πως θα χρειαστεί να «σπάσουν όλα τα ρεκόρ» καθώς το μέλλον προδιαγράφεται δυσοίωνο για αυτούς.

Βλέπετε ο Ολυμπιακός ανοίγει συνεχώς την ψαλίδα οδεύοντας για το 3ο πρωτάθλημα στα τελευταία 5 χρόνια με ΕΠΟ «δική τους», εξομάλυνσης ή εξυγίανσης όπως τις βάφτισαν. Και το χειρότερο για αυτούς είναι πως οι ομάδες τους βρίσκονται σε κατάσταση αποσύνθεσης. Παρατημένες στη μοίρα τους. Χωρίς αρχή και τέλος.

Για αυτό λέω. Μην τους αδικείτε, είναι για λύπηση…

Γράψτε το σχόλιο σας

Ακολουθήστε στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΣΧΟΛΙΑ