Καρυπίδη, πούλα…

Ο νέος Άρης έρχεται. Είναι πια οριστικό ότι ο Θόδωρος Καρυπίδης θα διαθέσει άμεσα ή έμμεσα τους πόρους και ο Πάκο Ερέρα θα επιλέξει τη συνταγή και τα υλικά για να παρουσιάσει σε περίπου οχτώ εβδομάδες από σήμερα τη νέα ομάδα στο κοινό της και μαζί στην ποδοσφαιρική Ελλάδα που έχει και πάλι στο φυσικό της χώρο μια από τις πέντε παραδοσιακές δυνάμεις της.

Θεωρώ δεδομένο ότι εφόσον υπάρξουν τα χρήματα, ο Ισπανός που επελέγη να χτίσει την ομάδα θα βρει και τα υλικά. Δεν χρειάζεται, σε αντίθεση με την προηγούμενη φορά που ακούγαμε το φαιδρό ως επιχείρημα «ναι αλλά πάνε χαμένα τα ελληνόπουλα», λες και αν άξιζε κανείς δεν έπαιζε, να εξηγήσουμε ότι στη σωστή αναλογία και με δεδομένη την πολύ υψηλή ποιότητα στη χώρα συνολικά, υπάρχουν Ισπανοί παίκτες που έχουν την ικανότητα ερχόμενοι ακόμη και από μικρότερες κατηγορίες της χώρας τους να κάνουν διαφορά στην Ελλάδα και οι ίδιοι να ωφεληθούν εξελίσσοντας ταχύτερα την καριέρα τους.

Γιατί γράφω αυτό το σημείωμα σήμερα; Μόνο γιατί πριν από οτιδήποτε άλλο, θεωρώ ότι η βασική επιδίωξη του Άρη είναι να μεγαλώσει την αξία του ως εταιρία, να εκμηδενίσει το χρέος του και να φτάσει κάποτε σε ένα σημείο να παράγει: Ποδοσφαιρικό προϊόν για τον κόσμο του και ροή για το ταμείο του, ώστε να επανεπενδύει χωρίς να χρεώνεται όταν κάποια στιγμή θα αστοχήσει και σε κάποιες επιλογές.

Η ζυγαριά ήταν λάθος… τοποθετημένη την προηγούμενη φορά. Επικράτησε το πάθος για τη διάκριση έναντι της λογικής υπό την οποία αυτή θα ερχόταν. Και αυτό υπηρετήθηκε με τρόπο που στο τέλος όχι μόνο δεν απέδωσε αλλά οδήγησε στην καταστροφή και τα έξι περασμένα χρόνια.

Αν υπάρξει ο επόμενος Νάτσο Γκαρσία, η πρόταση της επόμενης Σάλκε, εφόσον υπερκαλύπτει το κόστος των υπηρεσιών του, την απόκτηση ενός επόμενου αντίστοιχου πρότζεκτ και αφήνει και επιπλέον μετρήσιμο κέρδος, είναι αποδεδειγμένο ότι πρέπει να γίνει δεκτή.

Χρησιμοποιώ ένα μόνο, από τα πολλά παραδείγματα που μου έρχονται στο μυαλό. Το σκεπτικό προσπαθώ να αναλύσω, όχι να μπω σε περιπτωσιολογία.

Έτσι μόνο, στο δικό μου το μυαλό τουλάχιστον, το μοντέλο θα είναι βιώσιμο, ο ιδιοκτήτης θα μπορεί κάποια στιγμή να βάζει περισσότερα στο κλαμπ, ο ίδιος ο οργανισμός θα είναι ελκυστικός στην αγορά των παικτών ως προορισμός και ο κόσμος θα βλέπει ένα προϊόν που θα εξελίσσεται χωρίς να είναι δεδομένο το ταβάνι.

Έτσι, πιστεύω ότι πρέπει να γίνει για να είναι στους επόμενους τελικούς, όταν έρθουν, άλλη η κατάληξη, από αυτούς της περασμένης δεκαετίας.

MUST READ

Μαρινάκης: «Μεγάλη βραδιά, θα συνοδεύει τις γενιές που έρχονται» (vid)

Έτσι μπορεί και το ίδιο το κλαμπ να διαμορφώσει μια εικόνα σε ένα διάστημα, ώστε να είναι ελκυστικό για μια πρόταση από κάποιον ή κάπου, που θα είναι τέτοιου μεγέθους που κανείς δε θα μπορεί να αρθρώσει αντίλογο στην πραγματοποίηση του επόμενου βήματος για τον Άρη, που σαν σύλλογος έχει το υλικό στον πυρήνα του τον ίδιο για να καλύψει πολύ σύντομα την απόσταση που δημιουργήθηκε τα έξι περασμένα χρόνια.

Γράψτε το σχόλιο σας