Ένας ηγέτης που δεν τα παρατάει ποτέ…

Στις αρχές του περασμένου Δεκέμβρη είχε γίνει το παιχνίδι στο Βόλο και ο Ολυμπιακός ήδη έψαχνε για το τι θα κάνει με τον πάγκο του και την ενίσχυση του ρόστερ του. Στις 21 του ίδιου μήνα χάθηκαν άλλοι δυο βαθμοί με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι (σ.σ. με τη διαιτησία όχι αισχρή, αλλά και πάλι κόντρα…) και ‘κει που όλοι περιμέναμε ότι μετά τις διακοπές των γιορτών ο Ολυμπιακός θα αντιδράσει, ήρθε η κατάρρευση. Ήττα στη Λαμία στις 3 του Γενάρη, στη χειρότερη φετινή εμφάνιση του Ολυμπιακού στο πρωτάθλημα, ήττα από την ΑΕΚ στο Καραϊσκάκη τέσσερις μέρες αργότερα (σ.σ. παιχνίδι που σφύριξε ένας… εξαιρετικός Σλοβάκος ρέφερι, που έβλεπε τα πάντα κιτρινόμαυρα…) και σχεδόν όλα έδειχναν χαμένα…

Λέω σχεδόν όλα, διότι έμενε το κύπελλο, αλλά στις 17 Γενάρη χάθηκε κι αυτό, σε ‘κείνη την ρεβάνς στο Καραϊσκάκη με τον Παναθηναϊκό (0-0) που κρίθηκε στα πέναλτι. Μετά απ’ αυτόν τον αποκλεισμό ο Ολυμπιακός ουσιαστικά είχε αποχαιρετήσει τις βλέψεις του για κάποιον τίτλο στην Ελλάδα και είχε μόνο την Ευρώπη, που για να είμαστε ειλικρινείς ουδείς πίστευε στα μέσα του Γενάρη ότι η ομάδα θα κάνει τρεις προκρίσεις στη συνέχεια για να είναι τώρα στα ημιτελικά του Conference League…

Διαβάστε επίσης: Ολυμπιακός: Δεν έτυχε, πέτυχε

Ακόμα και ο ίδιος ο Βαγγέλης Μαρινάκης ίσως να μην το πίστευε, αλλά με τις πράξεις του απέδειξε ότι είναι ένας ηγέτης που δεν τα παρατάει ποτέ. Οι περισσότεροι στη θέση του θα είχαν αποδεχθεί ότι η χρονιά είναι χαμένη και θα περίμεναν το καλοκαίρι για να κτίσουν μια νέα ομάδα, αλλά ο Μαρινάκης δεν λειτουργεί έτσι. Στις 20 του Γενάρη ο Ολυμπιακός ανακοινώνει τις προσθήκες του Τσικίνιο και του Όρτα, ενώ είχαν προηγηθεί αυτές του Ναβάρο και του Ζέλσον. Στις 26 του ίδιου μήνα ανακοινώνει τον Κάρμο, ενώ οι χειμωνιάτικες μεταγραφές φτάνουν συνολικά τις οκτώ (!) μαζί με Βέζο, Άμπι και Καμπράλ.

Ο Μαρινάκης βέβαια ήξερε πάντα ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα του Ολυμπιακού είχε να κάνει με την άκρη του πάγκου του και όχι τόσο με το υλικό του κι έτσι στις αρχές του Φλεβάρη έρχεται σε οριστική συμφωνία με τον Μεντιλίμπαρ. Ο Βάσκος τεχνικός βλέπει από τις σουίτες το 4-0 με τον ΟΦΗ, στις 11 Φλεβάρη ανακοινώνεται επίσημα η πρόσληψή του από την ΠΑΕ και κάνει ντεμπούτο στο 1-0 με την Φερνετσβάρος στο Καραϊσκάκη. Τη συνέχεια την γνωρίζουμε και τη χαιρόμαστε όλοι. Απλά να σημειώσω ότι μετά το 1-4 από την Μακάμπι στο Καραϊσκάκη, ο Μαρινάκης φώναξε τον Μεντιλίμπαρ στη σουίτα του και συμφώνησε μαζί του για έναν ακόμα χρόνο. Γιατί; Διότι είχε πειστεί ότι ο Βάσκος μπορεί να ξαναβάλει στις σωστές ράγες τον Ολυμπιακό, αλλά και επειδή όπως τόνισα και νωρίτερα είναι ένας ηγέτης που δεν τα παρατάει ποτέ…

MUST READ

Ξεκάθαρο μήνυμα του Μεντιλίμπαρ στους παίκτες: «Δεν θέλω ούτε λέξη για τελικό»

ΥΓ. Ποτέ δεν ένιωσα την ανάγκη να υπερασπιστώ τον Μαρινάκη απέναντι σε όλους αυτούς που πάνω στα νεύρα τους ή στην ασχετοσύνη τους ενδεχομένως, τον κατηγορούσαν ότι έχει παρατήσει τον Ολυμπιακό και ασχολείται μόνο με τη Νότιγχαμ και τη… Ρίο Άβε. Σήμερα, όμως, ένιωσα την ανάγκη να τον ευχαριστήσω, διότι είναι ένας πρόεδρος-οπαδός, που φεύγει από την Κωνσταντινούπολη και πάει στη Νιόν για να σταθεί στο πλευρό των πιτσιρικάδων του Θρύλου. Ένας πρόεδρος-οπαδός, που δεν τα παρατάει ποτέ…

Γράψτε το σχόλιο σας