Ο ΠΑΟΚ ξεφεύγει τόσο, που πλέον δεν κοιτάζει ξοπίσω του

Η επίτευξη κάποιου στόχου στη ζωή ή πραγματοποίηση ενός βήματος προς μια αυτήν την κατεύθυνση, έχει δυο βασικούς άξονες προοπτικής, ο ένας είναι ουσιαστικός-χειροπιαστός και ο δεύτερος ψυχολογικός. Ο πρώτος έχει να κάνει με τις ευεργετικές συνέπειες που εισπράτεις άμεσα, είτε είναι ορατές είτε όχι τόσο. Απολύτως ορατή είναι η εξασφάλιση συμμετοχής τους ομίλους του Γιουρόπα. Το όχι τόσο εμφανές έχει να κάνει με την καταφατική απάντηση -λίγες ώρες μετά τη νίκη στην Ελβετία- του Βέρνμπλουμ, στον οποίο ΠΑΟΚ είχε δώσει dead line για να απαντήσει μέχρι σήμερα. Το ότι ο παίκτης που πολιορκούσε πριν μπει το καλοκαίρι αποδέχτηκε την πρόταση, την επόμενη της πρόκρισης  δύσκολα να θεωρηθεί σύμπτωση, το πιθανότερο είναι πως τα δυο γεγονότα σχετίζονται μεταξύ τους. Όλοι οι επαγγελματίες έχουν ως βασική προτεραιότητα το συμβόλαιο, εξετάζουν όμως και άλλες παραμέτρους, την ποιότητα της ομάδας, την Ευρωπαϊκή προοπτική, το πρωτάθλημα που συμμετέχει και το εν γένει ποδοσφαιρικό περιβάλλον. Για τα δυο τελευταία θα είμαστε πάντα τόσο ελκυστικοί ποδοσφαιρικά, όσο και η Κοζάνη για τους λάτρεις των θαλάσσιων σπορ, οπότε το μόνο που δίνει ελπίδες είναι το χρήμα και η Ευρώπη.

Αναφορικά με το δεύτερο σκέλος που έχει να κάνει με την αυτοπεποίθηση και την ψυχολογία, όπως σας έγραψα και λίγες ώρες μετά την πρόκριση του ΠΑΟΚ, η ομάδα δεν πέτυχε δα κάτι τόσο σπουδαίο. Κι αυτό δε συνιστά έπαρση, το να έχεις επίγνωση της δυναμικής σου, μαρτυρά αυτογνωσία.

Αν πχ οι Παναθηναϊκοί τα χρόνια του Ομπράντοβιτς έλεγαν πως «έχουμε ομαδάρα» θα τους χρέωνε κάποιος αλαζονεία; Όχι βέβαια, αλαζονικό θα ήταν να έλεγαν «βαρεθήκαμε τις Ευρωλίγκες, ας δηλώσουμε συμμετοχή στο NBA να το πάρουμε περίπατο, να σβήσει και ο Τσαρτσαρής το μύθο του Τζόρνταν».

Το ότι ο ΠΑΟΚ λοιπόν έχει ομαδάρα και έχει ξεφεύγει από τα Ελληνικά δεδομένα, είναι κάτι πασιφανές  κι αυτό δε θα αλλάξει με έναν ενδεχόμενο αποκλεισμό από την Σπάρτακ, που είναι το φαβορί.

Όλα γίνονται σιγά σιγά, δεν υπάρχει ομάδα ή άνθρωπος που να έχει ανέβει στην κορυφή διαβαίνοντας δρόμους στρωμένους με ροδοπέταλα, ίσα ίσα οι πιο πετυχημένοι, είναι εκείνοι που στη ζωή τους έφαγαν τις δυνατότερες φάπες. Αυτές όμως τους έκαναν δυνατότερους και τους υποχρέωσαν να φιλοσοφήσουν καλύτερα κάθε πτυχή της πορείας τους και της ίδιας της ζωής.

Τούτο όμως αφορά το αύριο, μιλάμε για τις συνθήκες του σήμερα και γι αυτό που βλέπουμε μπροστά μας.

Σήμερα που μιλάμε λοιπόν, είναι με διαφορά ο καλύτερος στην Ελλάδα και με απόσταση από τους υπόλοιπους μάλιστα.

Από τους φερόμενους ως ανταγωνιστές, ο Ολυμπιακός βρίσκεται στην αρχή μιας νέας προσπάθειας και θέλει χρόνο, από την άλλη ο Βαγγέλας δε φαίνεται και τόσο διατεθειμένος να επενδύσει, τόσο ώστε η ομάδα του να επανέλθει σύντομα. Με επιλογές τύπου Τοροσίδη, προσπαθεί να ενεργοποιήσει κυρίως το συναίσθημα των γαύρων και λιγότερο να φτιάξει ομάδα, όπως έκανε μερικούς μήνες νωρίτερα με τον Μιραλάς, που πέρασε απαρατήρητος.

Για τον Τζάμπα δεν το συζητάμε, έφυγε η μισή ομάδα στη θέση τους ήρθαν τρεις δανεικοί και το καυτό θέμα στα χάρτινα ρεπορτάζ ήταν αν η ομάδα αγόρασε σε καλή τιμή, λες και δεν είναι δημοσιογράφοι αλλά λογιστές του αφεντικού. Η ποιότητα του προϊόντος, είναι εντελώς αδιάφορη, αρκεί να πουν πως έφεραν παίκτες..

Μόνο ο «ο Άρης» δείχνει ικανός να μας κοιτάξει στα μάτια, ελπίζουμε σε δεύτερο-καπάκι φιλικό με το εφηβικό της Μπόκα, μπας και μετά την υπερπροσπάθεια να γράψει και πάλι ιστορία, η ομάδα κάνει αγωνιστική κοιλιά…

Τον ΠΑΟΚ εννοείται πως δεν τον ενδιαφέρει τι κάνουν οι άλλοι, δεν προετοιμάζεται φτιάχνοντας ρόστερ για να γίνει καλύτερος από τους προαναφερθέντες, φέρνει παίκτες που θα τον βοηθήσουν να ανέβει αγωνιστικά, όσο μπορεί. Το αν θα αποκλειστεί από την Σπάρτακ και συνεχίσει το Γιουρόπα, ή το ποιους φέρνουν οι άλλοι, είναι εντελώς αδιάφορο, κοιτάζει μόνο την πάρτη του και την βελτίωση του ως ομάδα.

Για να το εξηγήσω με ένα παράδειγμα, σε περίπτωση που οι κόκκινοι και οι κίτρινοι του Πειραιά αποφάσιζαν φέτος να κατέβουν στο πρωτάθλημα με τις Κ20, στον ΠΑΟΚ δε θα σκέφτονταν μήπως δεν είναι τόσο αναγκαίος ο Βέρνμπλουμ, ο Ακπόμ ή ο Ζαμπά. Αφού κατέληξαν πως η απόκτηση τους θα βελτιώσει την ομάδα, θα τους έφερναν και πάλι, χωρίς δεύτερη σκέψη.

Σε περίπτωση μάλιστα που την προτελευταία μέρα των μεταγραφών ο Βαγγέλας αποφάσιζε να φέρει τον Νεϊμάρ, ο Σαββίδης δε θα ξυπνούσε τον Μίχελ από τα χαράματα φωνάζοντας του «ξύπνα αχαΐρευτε, πες μου τη ρήτρα του Ρονάλντο για τον φέρω από τη Γιουβέντους κι αν το παίξει διστακτικός, δώσε όσα στον Καβάνι».

Η φιλοσοφία που διέπει τον ΠΑΟΚ είναι «μπορούμε να κάνουμε κάτι για να γίνουμε ακόμα καλύτεροι, λείπει κάποιο κομμάτι από το δικό μας παζλ;».

Αν ναι προσπαθούμε να το βρούμε και να το φέρουμε, αν όχι, προχωράμε και διορθώνουμε τα κενά στην πορεία.»

Έτσι λειτουργεί πλέον ο σύλλογος, γι’ αυτό και η πρόκριση επί της Βασιλείας πανηγυρίστηκε χωρίς εξαλλότητες, αν και το γεγονός της ταπείνωσης μιας ομάδας από το γκρουπ των ισχυρών, δεν είναι τόσο σύνηθες..

Το έχει καταλάβει και ο κόσμος αυτό, άσχετα αν είναι δεδομένο πως σε περίπτωση αποκλεισμού στον ΠΑΟΚ θα άρχιζε πάλι η γκρίνια «γιατί φέρατε αυτόν και όχι εκείνον, γιατί αργήσατε να φέρετε μπακ απ’ του Βιειρίνια» και τέτοια παρόμοια.

Το ότι κάτι δε λειτουργεί στην εντέλεια, δε σημαίνει πως δε δουλεύει καλά, αν ήταν αλλιώς θα πηγαίναμε με αυτόματο πιλότο…

Το σημαντικό είναι πως το έχουν καταλάβει και από τα υπόλοιπα στρατόπεδα και μάλιστα δεν το έπιασαν με χρονοκαθυστέρηση, όπως ο κόσμος τους.

Αυτός είναι και ο λόγος που πέρσι δεν κατέβηκαν να παίξουν στην Τούμπα και πήραν τις νίκες στα χαρτιά, δε θα μπορούσε να υπάρξει μεγαλύτερη παραδοχή της μειονεκτικότητας που ένιωθαν έναντι του ΠΑΟΚ και του φόβου που τους προκαλούσε.

.Ο ΠΑΟΚ δεν κυνηγά κάποιον, διότι δεν υπάρχει κανείς μπροστά του για να τον προσπεράσει και κάπου εδώ φαίνεται στην πράξη η αλήθεια αυτού που επαναλάμβανε πέρσι ο Λουτσέσκου πως «εμείς μαζέψαμε τους περισσότερους βαθμούς» και οι χάρτινοι πάθαιναν κρίσεις επιληψίας, αφού τους χαλούσε τη φαντασίωση..

Οι συνέπειες είναι ευδιάκριτες πλέον, την ομάδα που ήταν καλύτερη στο χορτάρι πέρσι και γίνεται ακόμα καλύτερη, φέτος κυνηγούν όλοι.

Κι αυτός είναι ο ΠΑΟΚ, που με τη σειρά του ασχολείται μόνο με τον εαυτό του, αυτόν ανταγωνίζεται. Οι άλλοι ας κάνουν τα κουμάντα τους, ποσώς μας ενδιαφέρει, αν καταφέρουν και γίνουν καλύτεροι από εμάς, μαγκιά τους.

Μόνη προϋπόθεση είναι να τα πούμε στο γήπεδο, όπως τα είπαμε πέρσι με τη χάρτινη στον τελικό, με το σημάδι στο σβέρκο τους παραμένει πιο έντονο από τατουάζ.

Με κάποιον τρόπο θα γίνει κι αυτό πάντως, από την Τούμπα άλλωστε μπορεί να πλάσουν κάποιο νέο σενάριο θεατρικής παράστασης και να την κάνουν μ΄ελαφρά.

MUST READ

Λίγη ντροπή τουλάχιστον, Μποντιρόγκα…

Από Καραΐσκάκη και ΟΑΚΑ δύσκολα θα βρουν αφορμή για να αποχωρήσουν…

Γράψτε το σχόλιο σας