Γιατί το φετινό πρωτάθλημα φαίνεται χάρτινο, αλλά δεν είναι

Λευτέρης Δούκας 24.08.2018-21:35

Ακόμα κι αν ο Ιβάν κρατούσε βόμβα ναπάλμ, η οριστική διακοπή του παιχνιδιού δεν οφείλεται στην εισβολή, αλλά στην άρνηση της χάρτινης.

Λίγοι θυμούνται πως στο πρωτάθλημα που αρχίζει οσονούπω, ο ΠΑΟΚ ξεκινάει με -2 βαθμούς. Το γράφω με κάθε επιφύλαξη, ίσως είναι -3, ίσως έχουμε μηδενιστεί προκαταβολικά σε κάποιο από τα προσεχή παιγνίδια, γενικώς έχουμε χάσει τη μπάλα, από τις καμπάνες. Όποια κι αν είναι πάντως, αφορά την περσινή ποινή λόγω της εισβολής του Ιβάν Σαββίδη με το όπλο που εκ των πραγμάτων σχεδόν θάφτηκε -η ποινή όχι το συμβάν-, μια και το βασικό θέμα συζήτησης εκείνο το διάστημα, ήταν η διανομή των βαθμών και οι τιμωρίες που θα καθόριζαν τον πρωταθλητή, της -τότε- τρέχουσας διοργάνωσης.

Οι μόνοι που όχι μόνο το θυμούνται αλλά το σκέφτονται καθημερινά είναι οι φίλοι του «ο Άρης» που ήδη έχουν βάλει την εικόνα της βαθμολογίας στο εικονοστάσι και την κρατάνε να τη δείχνουν στα εγγόνια τους, λέγοντας σε μερικά χρόνια «ορίστε μικρέ Αβραάμ που σε κοροϊδεύουν οι συμμαθητές σου, θα τους λες πως το 2018 ήμασταν τόσο καλοί που τους είχαμε περάσει στη βαθμολογία, πριν ακόμα ξεκινήσει το πρωτάθλημα».

Κι αν ο μικρός Αβραάμ απαντήσει «ναι παππού, αλλά στο σχολείο μου λένε πως το 2018 ο ΠΑΟΚ πετούσε και προκρίθηκε για πρώτη φορά στους ομίλους του Τσάμπιονς λιγκ», ο παππούς θα βάζει τα πράγματα στη θέση τους, λέγοντας «σιγά τη διοργάνωση, την προηγούμενη εμείς σηκώσαμε το Κόπα Λιμπερταδόρες, κερδίζοντας στον τελικό τη Μπόκα, που είχε φοβηθεί τόσο, ώστε δεν κατέβηκε με την πρώτη ομάδα, για να γλυτώσει το διασυρμό».

Τέλος πάντων με τους τελευταίους έχουμε καιρό μπροστά μας το γέλιο που βγάζουν δε στερεύει ποτέ άλλωστε, με τον ΠΑΟΚ να ξεκινάει από -2 πάντως, θα μπορούσε κάλλιστα να αναρωτηθεί κάποιος «και γιατί ρε μπουγάτσες να μην είναι χάρτινο και το φετινό πρωτάθλημα, τη στιγμή που πριν αλέκτωρ λαλήσει, η βαθμολογία έχει διαμορφωθεί από δικαστικές αποφάσεις ; Το κρύβετε, για να έχετε κάβα άλλοθι, στην πορεία; ».

Λογικοφανής η απορία, με την εξής διαφορά, που πριν εξηγήσω, επιβάλλεται μια μικρή εισαγωγή.

Οι πάσης φύσεως δημοσιογραφικοί τίτλοι που χρησιμοποιούνται κατά καιρούς, έχουν ως βασικό στόχο να δώσουν το στίγμα μιας κατάστασης, όχι να την περιγράψουν πλήρως. Αν θεωρήσουμε πως οι εφημερίδες ήταν το καλύτερο σχολείο, στους τίτλους δε χωρούσαν περισσότερες από 2-3 λέξεις, ειδικά όταν καθιερώθηκε το ταμπλόιντ, υπήρχε μια κι αυτή όχι πολυσύλλαβη.

Αυτή όμως αποτύπωνε το κεντρικό νόημα, οι επιμέρους αναλύσεις γίνονταν στα ρεπορτάζ. Το ίδιο ισχύει και στους τίτλους των τραγουδιών, όλοι περιλαμβάνουν όσο το δυνατόν λιγότερες λέξεις.

Αν η επιτυχία «τα γαλάζια σου γράμματα» της Δήμητρας Γαλάνη, ήταν «τα γαλάζια σου γράμματα, που ταχυδρόμησα από τα ΕΛΤΑ της Αγ, Παρασκευής και είχαν γραμματόσημο τον Κολοκοτρώνη», θα έχανε εξ΄αρχής το ρομαντικό συναίσθημα που σου προκαλούσε. Αφήστε που κανείς δε θα το άκουγε, μέχρι να διαβάσει τον τίτλο θα τον έπαιρνε ο ύπνος.

Ο ορισμός της χάρτινης πρωταθλήτριας της προηγούμενης χρονιάς, σαφώς και δεν έχει να κάνει αποκλειστικά με το ότι ο πρωταθλητής αναδείχτηκε στα δικαστήρια.

Το ενδεχόμενο να κρίνονται κάποιοι αγώνες στα δικαστήρια, δεν είναι εξορισμού απαγορευτικό, ούτε πρόστυχο, ούτε άτιμο.

Υπάρχουν φορές, που είναι επιβεβλημένο.

Παίζω πχ με Ολυμπιακό και ο τελευταίος χρησιμοποιεί τιμωρημένο παίκτη, εννοείται πως θα ζητήσω τους τρεις βαθμούς στα χαρτιά, χωρίς δεύτερη σκέψη, αναστολές και αιδώ.

Δεν κατάλαβα δηλαδή, εγώ γιατί δε χρησιμοποίησα τους δικούς μου τιμωρημένους, τι σόι fair play είναι τούτο;

Από τη στιγμή που ο αντίπαλος δεν είναι fair, θα τον στείλω στις αίθουσες που του αρμόζει, για να μάθει…

Εννοείται πως αν κάνω εγώ τη γκέλα, δε θα ζητήσω το λόγο από κανέναν, καλά μου έκανε, ας πρόσεχα, τους δικούς μου θα κράζω.

Τις ημέρες που το θέμα είχε βαρέσει κόκκινο, είχα γράψει σχετικά, πως μερικά χρόνια πριν, ο ΠΑΟΚ είχε μηδενιστεί σε αγώνα για τα προκριματικά του Τσάμπιονς λιγκ μάλιστα, χάνοντας τον με 3-0, επειδή είχε χρησιμοποιήσει για μερικά λεπτά τιμωρημένο παίκτη.

Ουδείς τότε σκέφτηκε να κατακρίνει την Ουέφα, θα μπορούσαμε κι εμείς να ισχυριστούμε πως «το Ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό κατεστημένο, τρομοκρατημένο από τις μεταγραφές του Σκαρμούτσου και του Ανδράλα, θέλει να φράξει το δρόμο του ΠΑΟΚ στην κορυφή, γι αυτό μας απέκλεισαν στα χαρτιά ».

Τη μ@λ@κία εμείς την είχαμε κάνει, κανένας δε μας υποχρέωσε να βάλουμε μέσα παίκτη που κουβαλούσε ποινή, ούτε πλαστογράφησε κάποιος το φύλλο αγώνα.. Γενικός διευθυντής της ΠΑΕ τότε ήταν ένας τύπος που το προσόν του ήταν «φίλος του Αναστασιάδη» και τα Αγγλικά του χειρότερα από Ρώσο πράκτορα σε ταινία του Τζέιμς Μποντ.

Η Ουέφα μάλιστα είχε ενημερώσει και γραπτώς, ο τύπος όμως ζούσε στην εποχή του χαλκού, άκουγε τη λέξη fax και απαντούσε «fax you ρε, γιατί με βρίζεις;»

Εν μέσω των περσινών γεγονότων, θυμάμαι, είχαμε μπροστά μας παιγνίδι στη Νέα Σμύρνη για το κύπελλο κι αναρωτιόμουν «σε περίπτωση που ο ΠΑΟΚ κατέβει με 12άδα στο χορτάρι, θα έχει άδικο ο Πανιώνιος αν κάνει ένσταση ζητώντας να πάρει τη νίκη στα χαρτιά;».

Εννοείται πως όχι, αν αύριο στην πρεμιέρα ο Αστέρας κατέβει με 17 ποδοσφαιριστές και κρεμάσει τους 6 από δοκάρια για να μη φάει γκολ, επιβάλλεται να ζητήσει ο ΠΑΟΚ τ τρίποντο στα δικαστήρια.

Για τον απλούστατο λόγο, πως ο αντίπαλος προσπάθησε με δόλιο τρόπο, να αποκομίσει όφελος.

Αν ισχύει κάτι διαφορετικό, να καταργήσουμε τους κανονισμούς και να κάνουμε τα γήπεδα ροντέο.

Τα παραπάνω, απαντούν και στα σαθρά επιχειρήματα περί Πλατανιά, βασικά ο ΠΑΟΚ δεν ξεκίνησε κάτι, οι Χανιώτες έκαναν την καταγγελία πως έφαγαν ξύλο. Αν και η ΠΑΕ μέσω του Γκαγκάτση είχε ξεκαθαρίσει πως και να τιμωρηθεί ο Ολυμπιακός δεν επιθυμεί την κατάκτηση του πρωταθλήματος, προτείνοντας πλέι οφ με τη συμμετοχή και του Ολυμπιακού, προσωπικώς δεν είχα καμία ηθική αναστολή, ακόμα και για την πρόσθετη παρέμβαση του ΠΑΟΚ, ως έχοντα έννομο συμφέρον.

Τι πρωτάθλημα και τι ανταγωνισμός είναι αυτός, όταν όποιος δε μπορεί να κερδίσει, σπάει τους αντιπάλους στο ξύλο;

Ρητορικό το ερώτημα εννοείται, αφού η εικόνα από τις κάμερες είχε σβήσει μυστηριωδώς και δεν γνωρίζουμε αν συνέβη κάτι και ποιο είναι αυτό, σε κάθε περίπτωση όμως προσεγγίζουμε το ζήτημα σε εντελώς θεωρητική βάση.

Αν πάει κάπου να παίξει ο γαύρος κι εμφανιστούν τρεις τύποι χωρίς σβέρκο, εκφοβίζοντας έστω τους παίκτες, δε θα γίνει καταγγελία στις αρχές;

Να μας πουν, για να το ξέρουμε δηλαδή.

Ότι ανέφερα για τον Πλατανιά ισχύει και για την περίπτωση Ίβιτς, που κάποιοι επικαλούνταν εμμονικά μετά την παράσταση του -για- Όσκαρ στην Τούμπα, σε μια ασυνείδητη παραδοχή του θεάτρου που έπαιξε ο Ισπανός.

Στα απλά και εύλογα ερωτήματα που τίθονταν έκαναν τους Κινέζους, παραπέμποντας με ρητορική παπαγάλου στον Ίβιτς, ομολογώντας εμμέσως πλην σαφώς την ενοχή τους.

Αν πάνω στο καυγά με τη γυναίκα σου η απάντηση της στην ερώτηση «γιατί μου λες ψέματα;» είναι «επειδή εσύ μου είπες πρώτος», σημαίνει πως αποδέχεται το ψέμα της

Ο Ίβιτς βέβαια έφαγε γεμάτο κουτί μπύρας εξ΄επαφής κι επειδή εκτός από τέλειο έγκλημα δεν υπάρχει και τέλειο ψέμα, το πρώτο παραμυθάκι περί άδειου κουτιού, καταρρίφθηκε από τα ράμματα, το άδειο κουτί το πηγαίνει όπου θέλει, ένα αδύναμο μελτεμάκι, δε ανοίγει κεφάλι.

Μετά άρχισαν να μετράνε την απόσταση που κατά προσέγγιση τον βρήκε το κουτί, με το σημείο που έγιναν τα ράμματα, μπας και μια ίντσα πάνω ή κάτω, αποδείξει το σκάνδαλο.

Και πάλι όμως δε μας είπαν πως έγινε η πληγή, από το σημείο πτώσης ο Ίβιτς μεταφέρθηκε στο ιατρείο του γηπέδου, συνοδεία του γιατρού του αγώνα κι εκεί του έγιναν ράμματα.

Τον αντίστοιχο γιατρό στο ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός, οι φιλοξενούμενοι δεν τον άφηναν να μπει στα αποδυτήρια για να εξετάσει τον ετοιμοθάνατο προπονητή, ενώ ο κυρ Σάββας είχε προαναγγείλει την αποχώρηση της ομάδας, πριν ακόμα εξεταστεί από το δικό τους γιατρό!

Το να συγχέονται λοιπόν δυο εντελώς διαφορετικά περιστατικά με τη λογική, «αφού θέλω να πιστεύω πως ο Ίβιτς έκανε θέατρο, σημαίνει πως και ο -για – Όσκαρ τραυματίστηκε, οπότε παίρνω την ομάδα και φεύγω», είναι το πιο πειστικό τεκμήριο μεθόδευσης.

Όσο για το ματς με τη χάρτινη, ξεπερνώντας όσα κατά καιρούς έχουμε πει περί των χαζοχαρούμενων τρομοκρατημένων κλπ, το φύλλο αγώνα αναφέρει ξεκάθαρα, πως ο Κομίνης ζήτησε από τις ομάδες να επιστρέψουν μετά τη διακοπή, η χάρτινη αρνήθηκε όμως επικαλούμενη φόβο.

Αυτός είναι ο επίλογος του φύλλου αγώνα, τι καταλαβαίνετε εσείς άραγε;

Σε βάρος ποιανού διακόπηκε το παιγνίδι, ποιος ήταν αυτός που αρνήθηκε να επιστρέψει;

Μην παρασύρεστε από τον επικοινωνιακό ορυμαγδό των ημερών με το όπλο, αυτό το είδαν μετά, από φωτογραφία, δεν απειλήθηκε κανείς στον αγωνιστικό χώρο, ούτε το είδε έστω κάποιος παριστάμενος.

Ακόμα κι αν ο Ιβάν κρατούσε βόμβα ναπάλμ, η οριστική διακοπή του παιγνιδιού δεν οφείλεται στην εισβολή Σαββίδη, αν ίσχυε κάτι τέτοιο ο Κομίνης δε θα ζητούσε από τις ομάδες να επιστρέψουν και το παραμυθάκι της χάρτινης δε θα αφορούσε δήθεν τρόμο, αλλά θα στηριζόταν στο εύλογο ερώτημα «αφού ρε Κομίνη διέκοψες το οριστικά παιγνίδι λόγω Σαββίδη, γιατί μας ζητάς να επιστρέψουμε;»

Θα ήταν ότι πιο βολικό, το ότι δεν το επικαλέστηκαν λοιπόν, επιβεβαιώνει -πέραν του φ.α- πως η αιτία δεν ήταν ο Σαββίδης.

Η στιγμή της εισβολής όμως, είναι αυτή που αναγκάζει τον ΠΑΟΚ να ξεκινήσει με -2 φέτος και γι’ αυτούς τους λόγους, το πρωτάθλημα 2018-19 δε θα είναι χάρτινο, εκτός αν κοκκινοκίτρινοι του Πειραιά εφεύρουν κάτι πιο μοντέρνο για να κερδίσουν παιγνίδια στα χαρτιά, οδηγώντας την εξέλιξη τους στα δικαστήρια με ΔΌΛΙΟ τρόπο.

Η ποινή είναι 100% σωστή και σύννομη, σε περίπτωση που ο Ιβάν ή κάποιος ομόλογος του μπουκάρει πάλι σε γήπεδο, ακόμα κι αν η οπλοφορία του προκύψει στην πορεία, η προβλεπόμενη ποινή είναι αφαίρεση βαθμών, βαρύτατο πρόστιμο και απαγόρευση εισόδου στα γήπεδα.

Δεν του έβαλε κάποιος το όπλο στη ζώνη με δόλιο τρόπο για να τον προβοκάρει, το ότι του ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι ίσως συνιστά ελαφρυντικό, δεν τον αθωώνει όμως, οπότε το -2 είναι δίκαιο.

Το παιγνίδι με τη χάρτινη όμως δεν διεκόπη εξ αιτίας όλων των παραπάνω, αλλά επειδή αρνήθηκαν να επιστρέψουν στη γήπεδο αν δε μάθαιναν την απόφαση Κομίνη, οπότε για τους ίδιους λόγους που το φετινό πρωτάθλημα δεν είναι εκ των προτέρων χάρτινο, ο τίτλος της χάρτινης που επάξια κέρδισε πέρσι η δεύτερη ομάδα του Πειριά θα παραμείνει εσαεί στην τροπαιοθήκη της, δίπλα στα αμέσως προηγούμενα πρωταθλήματα της Γ και της Β.