Όταν τα τέσσερα γκολ μοιάζουν λίγα, κάτι γίνεται (πολύ) καλά

Από το ξεκίνημα κιόλας της σεζόν και εκείνα τα παιχνίδια με την Σέλτικ, είχε φανεί πως φέτος κάτι αλλάζει στην ΑΕΚ. Η Ένωση δημιουργεί μια ομάδα με εντελώς διαφορετική φιλοσοφία σε σχέση με πέρυσι, έχοντας στις τάξεις της νέες μονάδες και έναν άλλο προπονητή. Έναν προπονητή που θέλει να χτίσει ένα σύνολο που θα παίζει ένα ποδόσφαιρο κυριαρχίας, γρήγορο και αποδοτικό. Που δεν θα είναι ικανό μόνο για να φέρει αποτελέσματα αλλά θα μπορεί να κάνει όσους το παρακολουθούν, να φεύγουν από το γήπεδο χορτασμένοι.

Όσο περνά ο χρόνος τα παραπάνω στοιχεία γίνονται όλο και πιο ξεκάθαρα, όπως συνέβη και χθες, στο παιχνίδι με τον Πανιώνιο. Η ΑΕΚ χωρίς να πατήσει το πόδι στο γκάζι έβαλε τέσσερα γκολ σε μια ομάδα που δείχνει πως θα βρίσκεται τουλάχιστον στη μέση του βαθμολογικού πίνακα, είχε δύο δοκάρια και ένα… τσουβάλι ευκαιρίες. Αυτό το 4-0 μοιάζει λίγο για την εικόνα του ματς και αυτό λέει πολλά, για το τι έδειξε χθες η Ένωση.

Οι Κιτρινόμαυροι έπαιξαν ένα ποδόσφαιρο κυριαρχίας χωρίς να δώσουν στιγμή περιθώρια… ελπίδας στον αντίπαλό τους, πως θα μπορούσε να φύγει με κάτι από το ΟΑΚΑ. Κίνηση, φαντασία, τρεξίματα, ωραίοι συνδυασμοί, ήταν τα στοιχεία που χαρακτήριζαν το χθεσινό παιχνίδι του Δικεφάλου, που αν δεν είχε το μυαλό και στο μεγάλο ματς με τον Άγιαξ, θα μπορούσε να φτάσει σε σκορ-ρεκόρ χθες απέναντι στον Πανιώνιο.

Οι Μπακάκης-Λόπες όργωναν τις πτέρυγες, οι Σιμόες-Άλεφ ήταν τα αφεντικά στη μεσαία γραμμή και η τετράδα της επίθεσης μπορούσε να δημιουργήσει επικίνδυνες καταστάσεις για την άμυνα του Πανιωνίου… όποτε ήθελε. Όταν η ΑΕΚ πατούσε το γκάζι σου δημιουργούσε την αίσθηση πως δεν υπήρχε ο τρόπος να περιοριστεί. Μιας και ο πολύ καλός χθες Μανοΐλοβιτς ήταν ξεκάθαρο πως δεν μπορούσε μόνος του να την σταματήσει.

Η ΑΕΚ έκανε την καλύτερη φετινή της εμφάνιση, σε ένα παιχνίδι που ήταν ξεκάθαρο πως έκανε και συντήρηση. Σε ένα παιχνίδι που έβαλε τέσσερα γκολ και θα μπορούσε τουλάχιστον άλλα τόσα. Είναι σαφές πως κάτι καλό γίνεται φέτος στους πρωταθλητές. Κάτι… πολύ καλό. Που ακόμα δεν έχει ούτε κατά διάνοια φτάσει στο πικ του. Ενώ ακόμα δεν έχουν μπει στη φαρέτρα και όλα τα όπλα.

Τον Γιαννιώτα τον είδαμε για λίγο χθες και όταν φτάσει στο επίπεδο που πρέπει δεδομένα θα δώσει πολλά. Αφού μιλάμε για έναν «σβούρα» που μπορεί με την ταχύτητα και το ποδοσφαιρικό θράσος του να δώσει πολλές λύσεις στην μεσο-επιθετική γραμμή. Σύντομα θα δούμε και τον Μπογέ. Που όταν μπει για τα καλά στην ομάδα θα καταστήσει σαφές το γιατί άπαντες στην ΑΕΚ εκτιμούν πως μπορεί να αποτελέσει παίκτη διαφοράς για τους Κιτρινόμαυρους.

MUST READ

Το «κλειδί» της επιτυχίας είναι στο Ρέντη

Η Ένωση πηγαίνει πλέον στο Άμστερνταμ με απουσίες αλλά και ψυχολογία. Η ώθηση που της δίνει αυτή η νίκη και κυρίως η εμφάνιση, αρκούν για να έρθει και η επόμενη υπέρβαση. Το παιχνίδι σαφώς και δεν έχει σχέση με το χθεσινό, όμως και ο τρόπος που θα το αντιμετωπίσει η ΑΕΚ δεν έχει σχέση με πως υποδέχθηκε τον Πανιώνιο. Όπως έχει αποδείξει άλλωστε μέχρι στιγμής η Ένωση, έχει την ικανότητα να προσαρμόζεται στις απαιτήσεις του εκάστοτε αγώνα, διατηρώντας την βάση της αγωνιστικής της φιλοσοφίας. Αυτό θα προσπαθήσει να κάνει και την Τετάρτη. Σε ένα παιχνίδι που δεν αντιμετωπίζεται ως… γιορτή, αλλά ως η πρώτη, μεγάλη ευκαιρία για να μπουν οι βάσεις για τη συνέχιση του ευρωπαϊκού ονείρου.

Γράψτε το σχόλιο σας