Εμείς με υπερόπλα, η χάρτινη με λεωφορείο

Ο δημοφιλέστερος και βολικότερος ίσως τίτλος για το σημερινό παιγνίδι της Τούμπας, θα ήταν κάτι σε «επιστροφή στον τόπο του εγκλήματος», αν και το έγκλημα δε συνετελέσθη στην Τούμπα,αλλά στα δικαστήρια.

Οι χαρτοπαδοί βεβαίως παθαίνουν παράκρουση όταν τους τα θυμίζουμε μια και τους χαλάμε το παραμύθι που έπλασαν τόσο έντεχνα, με μπροστάρη τον Σκάι του Αλαφούζου.

Έχουν τα νεύρα τους με τον Τζάμπα που επέβαλε μνημόνιο ενώ άντλησαν πακέτα από τις αγορές, έχουν τους εφιάλτες του περσινού τελικού που ακόμα τους στοιχειώνει, έχουν το τρίμπαλο από την πιο αδύναμη ομάδα του ομίλου ψάχνοντας κομπιουτεράκι για να μετράνε τα τεμάχια όταν παίξουν με τη Μπάγερν, έχουν και το σημερινό που τους προκαλεί ακράτεια. Όση αντιπαλότητα και να υπάρχει λοιπόν, οφείλουμε να σεβαστούμε την ανθρώπινη πλευρά του καθενός…

Η εκτίμηση για την έκβαση ενός αγώνα, δεν αφορά το προβλεπόμενο αποτέλεσμα, αυτό μπορεί να είναι προϊόν συγκυριών και συμπτώσεων, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα το ΠΑΟΚ-Τσέλσι. 0-5 ήταν το σκορ που θα αποτύπωνε τη διαφορά δυναμικότητας και έληξε μόλις 0-1, μικρότερο και από τα περσινά διπλά των δυο ομάδων του Πειραιά, στο ίδιο γήπεδο δηλαδή.

Η εκτίμηση περιγράφει αυτό που θα γινόταν, αν δυο αντίπαλοι έπαιζαν δέκα φορές τον ίδιο αγώνα, κάτω από παρόμοιες συνθήκες.

Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ο ΠΑΟΚ θα κέρδιζε 9.5 φορές στις 10 και η πιθανότητα του υπολειπόμενου 0.5, προκύπτει από το διαχρονικό απόφθεγμα του Όσιμ για τη μπάλα.

Στον τελικό του ΟΑΚΑ ήμουν απόλυτος αποκλείοντας κάθε ενδεχόμενο επικράτησης της χάρτινης, για τον απλούστατο λόγο πως ήταν τελικός και γινόταν σπίτι της αφενός, αναζητούσε πιστοποίηση πρωταθλήτριας αφετέρου, δε γινόταν να παίξει ταμπούρι. Γιατί με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ, μόνο έτσι μπορείς να διεκδικήσεις τις ελάχιστες πιθανότητες για θετικό αποτέλεσμα.

Με προεξάρχοντα τον ψητά προπονητή μάλιστα επέδειξαν τόση αλαζονεία, που κατέβηκαν οι αθεόφοβοι να παίξουν σαν ίσος προς ίσο και τελικά, περίμεναν την απονομή για να δούνε από κοντά ασπρόμαυρη φανέλα, την ώρα του αγώνα μόνο σκόνη έβλεπαν.

Ο Ουζουνίδης είναι πιο ορθολογιστής, αντιλαμβάνεται πως για να κρατήσει ζωντανές τις απειροελάχιστες ελπίδες πρέπει να μελετήσει Χρήστο Αρχοντίδη, στο επικό 0-0 με την Αγγλία στο Γουέμπλει τότε που η περιοχή μας θύμιζε χωράφι που μόλις έχει οργωθεί και από το κέντρο και μπροστά έμοιαζε με κήπο του Λευκού Οίκου.

Ένας λόγος παραπάνω, αφού το χωράφι είναι οικείο περιβάλλον γι αυτούς…

Για την ιστορία, μόλις έληξε το παιγνίδι του Γουέμπλει στα αποδυτήρια γινόταν πανικός, αγκαλιές, φιλιά, πανηγύρια, άναρθρες κραυγές, μέχρι που ακούστηκε η φωνή του θριαμβευτή κόουτς, που διέταζε τους αλαλάζοντες να βγάλουν το σκασμό.

Άπαντες πειθάρχησαν θεωρώντας πως θα ακούσουν κάτι σχετικό με το παιγνίδι, μέχρι που τον είδαν να απαγγέλλει δημοτικό τραγούδι χορεύοντας τσάμικο κι ένα λερωμένο σώβρακο που βρήκε πρόχειρο να χρησιμεύει ως μαντήλι…

Κάπως έτσι θα το γιορτάσουν αν και τυχόν τσιμπήσουν κάνα πονταλάκι, το ότι το σώβρακο τους είναι πιο λερωμένο από εκείνο που μετέτρεψε σε μαντήλι ο Αρχοντίδης πριν την έναρξη του αγώνα μάλιστα, είναι ξεκάθαρο. Φάνηκε από την επίσκεψη των οπαδών στην προπόνηση, τι πήγαν να κάνουν άραγε, πρωταθλητές είναι, φοβούνται το δεύτερο και μάλιστα την 4η μόλις αγωνιστική;

Αφού είναι καλύτερη ομάδα και όσα κέρδισαν τα κατέκτησαν πάνω στο χορτάρι χωρίς να τους χαριστεί τίποτα όπως έλεγε ο ψητάς προπονητής τους, που αποβλέπουν όλες οι κινητοποιήσεις;

Από που κι ως που ο πρώτος να υπολογίζει τόσο πολύ τον δεύτερο, ομάδα ομίλων του Τσάμπιονς λιγκ είναι, εμείς του ταπεινού Γιουρόπα, τι να γεννά άραγε τόση πίεση και φόβο;

Αφήστε που ο Λουτσέσκου λέει ψέματα, είναι και γραφικός, προς τι τόσο ζόρι;

Κανονικά έπρεπε να είναι αραχτοί, σαν τον αείμνηστο Χάρρυ Κλυνν, πίνοντας το φραπεδάκι με τις 36 ζάχαρες, αναμένοντας να απολαύσουν τους διαστημικούς, Γιαννιώτες και Μπακάκηδες…

Είναι ακριβώς το 9.5 στα 10 που προανέφερα, το βλέπουν και οι ίδιοι πως οι ελπίδες τους βάσει ποδοσφαιρικής λογικής είναι λίγο μεγαλύτερες από το να πιάσεις το τζόκερ έπειτα από απανωτά τζακ ποτ, στην απελπισία τους λοιπόν προσπαθούν να πωρώσουν τους παίκτες, μπας και ο Γιαννιώτας γίνει Εμπαπέ κι ο Οικονόμου Κοστακούρτα.

Όσο σύνθετο κι αν μοιάζει το ποδόσφαιρο από τακτικής και οργανωτικής πλευράς, σε επίπεδο εκτιμήσεων είναι απολύτως προβλέψιμο, απλούστερο και από μαθηματικές πράξεις.

Από τη μια πλευρά υπάρχει η ομάδα που όντας καλύτερη από πέρσι, κράτησε τον ίδιο κορμό, τον ίδιο προπονητή και επένδυσε όσα χρειαζόταν για να γίνει καλύτερη και ακόμα πληρέστερη.

Στην αντιπέρα όχθη η δεύτερη καλύτερη ελλείψει ανταγωνιστή, που αποδυναμώθηκε από πάνω, φέρνοντας κάτι απίθανους ως αντικαταστάτες των ελάχιστων μεν, αξιόλογων δε μονάδων. Παρά τον πακτωλό των εσόδων, το πνεύμα των επενδύσεων δεν αφορούσε τη βελτίωση της ομάδας, αλλά τα οικονομικά ζόρια του επενδυτή, δεν υπάρχει άλλη εξήγηση, χρέη δεν είχε, τα έγραψε στο χιόνι με αντάλλαγμα τον αιώνιο στιγματισμό της επαρχιακής τουρνέ, η μόνη εκδοχή είναι να τα έβαλε σε προθεσμιακή για να πληρώσει το Γενάρη το συμβόλαιο κάποιου απίθανου δανεικού από το παζάρι.

Η πρώτη ομάδα δεν παίζεται από καμμία άλλη στην Ελλάδα, ο ΠΑΟΚ φέτος μπορεί να χάσει παιγνίδι μόνο από συνωμοσία του σύμπαντος, ή αν κατέβει ανυποψίαστος.
Με το πιο ποιοτικά γεμάτο ρόστερ δεν παίζει και το ενδεχόμενο κούρασης, ούτε σοβαρού πονοκεφάλου για την κάλυψη κενών.

Ο ΠΑΟΚ δεν παίζει ποδόσφαιρο, σε εξουθενώνει, σε πνίγει, έχει υπερόπλα σε κάθε θέση και μπορεί να σου τη βγει από παντού, οπότε αυτό που θα δούμε στην Τούμπα είναι απολύτως προβλέψιμο. Το ίδιο ισχύει και για τη χάρτινη που ήδη πραγματοποιεί τους τελευταίους τυπικούς ελέγχους σε ελαστικά, λάδια, φρένα, μπουζί κλπ, του λεωφορείου που θα παρκάρει, πέριξ της περιοχής.

Μεγαλύτερο μειονέκτημα και από τα παραπάνω όμως, είναι η αρνητική ενέργεια και το βάρος που κουβαλάει από τα περσινά, εμείς δε θα χρειαστεί να μεταδώσουμε κάτι, μακάρι να μπορούσαμε.

Δε θα άλλαζε κάτι ακόμα και σε κεκλεισμένων των θυρών, οι ίδιοι κουβαλάνε μέσα τους τον ιό του κλέφτη, του θεατρίνου και του απατεώνα, που έχει μολύνει ήδη τη φανέλα, τους τοίχους και τους σωλήνες ύδρευσης των αποδυτηρίων τους, τα καθίσματα του λεωφορείου τους, το dna, όλη την ύπαρξή τους, και θα τους συντροφεύει μια ζωή.

Κι όποτε αντικρίζουν τον αυθεντικό αετό, όχι τον δικό τους της Καθαράς Δευτέρας, θα έχουν ένα λόγο παραπάνω να τους κόβονται τα πόδια…

ΥΓ. Η έδρα που θα βράζει σήμερα δε συνιστά πλεονέκτημα για το γηπεδούχο, είναι αυτό που χαρίζει στη χάρτινη τις απειροελάχιστες ελπίδες για κάτι καλό κι αυτό δεν έχει να κάνει με μετάδοση άγχους, όπως ισχύει σε ανάλογες περιπτώσεις.

Η ομάδα του Λουτσέσκου είναι τόσο συγκεντρωμένη που δεν επηρεάζεται από εξωγενείς παράγοντες.

Η Τούμπα όπως τους προσφέρει άλλοθι για το Arhontides system που θα εφαρμόσουν, χωρίς να δικαιούται κάποιος να τους κατηγορήσει για το ταμπούρι που θα παίξουν.

MUST READ

Του χρωστούσε και του χρωστάει…

Σε περίπτωση που ο αγώνας γινόταν στον ΟΑΚΑ, δε τους έσωζε ούτε ο Κομίνης, με βοηθούς Σκουτέρη και Σαγόνια..

Γράψτε το σχόλιο σας