Οταν πρωτομετακομίζεις στην πρωτεύουσα…

Οταν πρωτομετακομίζεις στην πρωτεύουσα…

Η συμμετοχή στο Τσάμπιονς Λιγκ εξελίσσεται σε συλλογή εμπειριών και συμπεριφορών, σε φροντιστήριο στο ανώτατο επίπεδο. Με κόστος τις ήττες, τον διαφαινόμενο αποκλεισμό, την κόπωση και τις απώλειες του έτσι κι αλλιώς «κοντού» ρόστερ, οι οποίες θα μετρήσουν στις εγχώριες διοργανώσεις...

Ζόρικο επίπεδο το Τσάμπιονς Λιγκ: Οσο καλά κι αν έχεις μάθεις να κινείσαι στην πόλη σου, όταν τυχόν πας για μόνιμη εγκατάσταση στην πρωτεύουσα χρειάζεσαι ένα χρόνο προσαρμογής στους ρυθμούς της! Ε, έτσι συμβαίνει και με την ΑΕΚ, η οποία ήρθε -και μάλιστα με λιγότερη συνοδεία απ’ ότι έπρεπε- στην «πόλη». Της λείπουν οι «ξεναγοί», χάνεται στους πολύβοους δρόμους και τριγυρίζει άσκοπα μέχρι να βρει τον προορισμό της…

Στο α’ ημίχρονο στο Αμστερνταμ την ανέμενα την εικόνα, στο ΟΑΚΑ μου προέκυψε στα ξεκινήματα! Ομαδική λειτουργία (επιπέδου που μας είχε συνηθίσει) μηδέν και πριν προλάβει να καταλάβει τι και πώς και να σουλουπωθεί, η Μπενφίκα είχε το 2-0 υπέρ της. Εξάλλου, σε οποιονδήποτε κι αν έλεγες στο 44′ ότι θα συνέβαιναν τα τρελά και θαυμαστά του β’ ημιχρόνου, θα σε κοίταζε σαν εξωγήινο…

Η κόκκινη, ωστόσο, για τους Λουζιτανούς τα άλλαξε όλα! Κι εκείνοι που μπήκαν με «επαρχιώτικη» νοοτροπία στην επανάληψη ήταν (ανεξήγητα) οι Πορτογάλοι. Να ελέγξουν ανασταλτικά την κατάσταση ήθελαν, δεδομένου του αριθμητικού τους μειονεκτήματος, αλλά σε κανένα ποδοσφαιρικό βιβλίο δεν γράφει ότι αυτό το κάνεις οπισθοχωρώντας στην μεγάλη περιοχή χωρίς να πιέζεις στην μπάλα. Ούτε το πετυχαίνεις αφήνοντας οποιονδήποτε αντίπαλο να αλωνίζει…

Η χαρά του Χουλτ, λοιπόν, ήταν αυτή η ερασιτεχνική αντίδραση των «αετών». Και οι δικέφαλοι τους είπαν «ευχαριστώ», μύρισαν αίμα, μύρισαν την ιστορική ανατροπή! Εφτασαν μια ανάσα απ’ αυτή (αχ, βρε Κλωναρίδη) πριν η παραδοξότητα ξαναδώσει την θέση της στην κανονικότητα. Σημειώθηκε και τρίτο «φτηνό» τέρμα, η Μπενφίκα ένιωσε ότι βρήκε το μονοπάτι της απόδρασης και η ΑΕΚ έμεινε με το «αν»! Δεύτερη αγωνιστική, δεύτερο «μάθημα» Τσάμπιονς Λιγκ, έπειτα από εκείνο που της παρέδωσε ο Αγιαξ…

Η συμμετοχή στους ομίλους, κοντολογίς, εξελίσσεται σε συλλογή εμπειριών (και συμπεριφορών) στο ανώτατο επίπεδο. Με κόστος τις ήττες, τον διαφαινόμενο αποκλεισμό, την κόπωση και τις απώλειες του έτσι κι αλλιώς «κοντού» ρόστερ, οι οποίες θα μετρήσουν στις εγχώριες διοργανώσεις. Φροντιστήριο κάνει η Ενωση. Κι αν αφομοιώνει τις ακριβές γνώσεις θα φανεί στις εξετάσεις. Για την επόμενη φορά, όταν και όποτε, ξανασυμμετάσχει…

Γράψτε το σχόλιο σας

Ακολουθήστε στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΣΧΟΛΙΑ