Να αποχωρήσουν αμφότεροι από ΟΑΚΑ, παίρνοντας από τρεις βαθμούς

Η σημερινή κόντρα ανάμεσα στους φερόμενους ως διεκδικητές του πρωταθλήματος που πρόσφατα έκαστος αποτέλεσε παρτενέρ του ΠΑΟΚ σε τρυφερό one night stand, περιγράφεται στην Θεσσαλονίκη ως «το ντέρμπι του κλέφτη με τον ψεύτη». Δυσκολεύομαι να καταλάβω αλήθεια, σε ποιον απευθύνεται κάθε χαρακτηρισμός, αμφότεροι είναι και ψεύτες και κλέφτες.

Το κολάρο σκηνοθέτησε τραυματισμό ισχυριζόμενο ψευδώς ότι ο προπονητής του δεν είναι σε θέση να κάτσει στον πάγκο, κλέβοντας τους τρεις βαθμούς, το δε χαρτί επικαλέστηκε ψευδώς τρόμο επειδή φοβήθηκε να αγωνιστεί, κλέβοντας βαθμούς και πρωτάθλημα.

Το ορθό θα ήταν λοιπόν, πως «ο ψεύτης κι ο κλέφτης αντιμετωπίζει τον κλέφτη και τον ψεύτη», βάζοντας τα ανάποδα, μην και τυχόν κάνει μετάδοση κάνας Μαμουζέλος και μπερδέψει τα μπούτια του, όπως τον πάγκο με τη σουίτα.

Τέλος πάντων έχουμε κι εμείς το ενδιαφέρον μας, διώκτες είναι άλλωστε, πρέπει να τους δίνουμε και μια τυπική έστω σημασία. Εκτός αυτού είμαι και άχαστος στις εκτιμήσεις εδώ στο to10, λίγο ακόμα και θα μου ζητήσουν στήλη για το στοίχημα…

Αν έπρεπε να ποντάρω κάπου πάντως, δε θα ήταν ο γαύρος και δεν είναι ζήτημα έδρας. Το ΟΑΚΑ είναι κάτι σε Μέγαρο Μουσικής και ειδικά με τους χάρτινους η ακουστική του είναι σαν κύμα στη θάλασσα εν μέσω άπνοιας. Πλεονέκτημα θα είχε ο γαύρος αν ο αγώνας γινόταν στον Πειραιά, αν και η έδρα παίζει καθοριστικό ρόλο όταν οι διαφορές των ομάδων, είναι ανεπαίσθητες. Αφήστε που και το χαρτί, ομάδα του Πειραιά είναι, δε θα αισθανόταν άβολα.

Για να μπω στην ουσία, ο γαύρος δεν πείθει, κέρδισε δυο ματς στο παρά ένα, με τον ΠΑΟΚ έκανε τελικές αλλά δεν ήταν δημιουργικός, με τη Μίλαν κατέρρευσε εκεί που η μπάλα έκαιγε. Πρόκειται για δείγματα ομάδας, που ονομάζεται έτσι, επειδή κάπως πρέπει να την αποκαλούν τα ΜΜΕ. Και δεν υπάρχει κάτι που θα μπορούσε να κάνει για να πείσει, στην παρούσα φάση. Το εξήγησα αναλυτικά πριν το μεταξύ μας παιγνίδι, πως το «χτίζω ομάδα εκ θεμελίων» δεν είναι απλό κι έχει κόστος. Και πάλι, δε μπορείς να πεις με βεβαιότητα, πως η οικοδομή θα είναι κατοικήσιμη στο τέλος των εργασιών..

Αυτό το ξέρουν καλύτερα, οι μπαλαδόφατσες που είναι πέριξ της ομάδας και βλέπουν την ποιότητα των προπονήσεων, τα επίπεδα τακτικής που διδάσκει ο προπονητής και κυρίως, τη διαχείριση της καθημερινότητας με τους παίκτες, που είναι το δυσκολότερο όλων. Όλοι οι υπόλοιποι μάθαμε μπάλα παρακολουθώντας Αλέφαντο στο ΑΡΤ tv και βλέποντας 90 λεπτά την εβδομάδα, παριστάνουμε τους ειδικούς.

Σε θεωρητική βάση το ίδιο πάνω κάτω ισχύει για το χαρτί, με τη διαφορά πως ο Ουζουνίδης δεν ήταν άγνωστος, ούτε ήρθε στο άγνωστο. Ήξερε το Ελληνικό πρωτάθλημα και τις ιδιαιτερότητές του, το χαρακτήρα της ομάδας, γνώριζε τους παίκτες που έμειναν από πέρσι, τον Λυμπερόπουλο, τον Μπάγεβιτς, το ΟΑΚΑ, ο φουκαράς ο Μάρτινς δεν ήξερε πως θα πάει από το σπίτι του στου Ρέντη, για προπόνηση.

Για να το εμπεδώσουμε μια και δεν έχουμε διατελέσει προπονητές, η μια εκδοχή είναι να σου άλλαζαν τμήμα στο σχολείο και η άλλη να μετακόμιζες σε άλλη πόλη, σε καινούργιο περιβάλλον γενικότερα.

Στην πρώτη περίπτωση οι φάτσες ήταν γνωστές, οι καθηγητές σχεδόν οι ίδιοι, άσε που στα διαλείμματα θα έκανες παρέα με τους παλιούς φίλους, στη δεύτερη ήσουν στα χαμένα, ήθελες χρόνο να προσαρμοστείς.

Σε ένα από τα πρώτα ματς του Μπόλονι στον ΠΑΟΚ, η ομάδα έμεινε στο 0-0 με την Κέρκυρα στην Τούμπα, ο Ρουμάνος έκανε κάτι αλχημείες με τον Κλάους εξτρέμ και τέτοια παλαβά. Τον κάλεσαν αμέσως στα γραφεία και του εξήγησαν κάποια βασικά…

Ο Μπόλονι ήταν Γαλλοαναθρεμένος, το μεγαλύτερο κομμάτι της καριέρας του το είχε περάσει στο πρωτάθλημα όπου η Παρί χάνει από την ουραγό και το ίδιο βράδυ, ο προπονητής θα βγει με τη γυναίκα του, να δειπνήσει. Αν τον πετύχει κάνας οπαδός της ομάδας στο ίδιο μαγαζί, θα του πει «δεν παίξαμε καλά σήμερα, ευελπιστούμε πως στη συνέχεια θα βελτιωθούμε. Σας εύχομαι καλή δύναμη…».

Εδώ στην Ελλάδα μόλις δώσει παραγγελία, ο σερβιτόρος θα του απαντήσει «άλλαξε το 4-4-2, ρε άμπαλε, δε βλέπεις ότι δεν τραβάει η ομάδα; μας έχουν πονέσει τα νεφρά, μου θες και ψαρονέφρι. Ακόμα δεν έχει κλωτσήσει μπάλα ο Τουρέ, μαύρα μάτια θα κάνεις μέχρι να δεις στο πιάτο σου πουρέ, σκέτο θα το φας»

Και τα παραπάνω υπό προϋποθέσεις εννοείται, αν το κακό επαναληφθεί όχι εστιατόριο, ούτε τα παντζούρια του σπιτιού του δε θα μπορεί να ανοίξει..

Στην αντιπέρα όχθη, το χαρτί μοιάζει πιο συμμαζεμένο, από τη μέση και μπροστά είναι επικίνδυνο, εκεί ακριβώς δηλαδή που το κολάρο χωλαίνει περισσότερο.

Θα το χαρακτήριζα «ομάδα βουτύρου» βέβαια, δεν έχει τσαγανό και σκληράδα, ειδικά αυτή που είχε πέρσι με τον ψητά-προπονητή. Με τον οποίον παρεμπιπτόντως είχε μόνο αυτό, ανελέητο τρέξιμο και δύναμη, από δημιουργία μηδέν. Φέτος είναι το ανάποδο, ντελικάτη ομάδα όπως λέμε, αλλά σε φάση κορ α κορ είναι ευάλωτη.

Εκεί θα μπορούσε να την χτυπήσει ο γαύρος κι εκείνος όμως κατέρρευσε στο Μιλάνο, όταν το πλεονέκτημά σου είναι η δύναμη και τα πνευμόνια, εκεί ποντάρεις, στην αρχή όλοι έχουν τρεξίματα.

Αφήστε που κι έτσι να ήταν, το ζητούμενο είναι πως θα παραμείνεις μέσα στο παιγνίδι, μέχρι εκείνο το σημείο.

Το δικαιότερο αποτέλεσμα πάντως, που θα άξιζε και στους δυο, θα ήταν να τραυματιστεί ο Μάρτινς από χαρτί ταμειακής, να κλειστούν έντρομοι οι χάρτινοι στα αποδυτήρια σοκαρισμένοι από την εικόνα και να διεκδικήσουν αμφότεροι τους βαθμούς στα χαρτιά!

Να γίνει του χαρτιού το κάγκελο…

MUST READ

Η Μεγάλη Πέμπτη του Ολυμπιακού: Οι σπουδαίες «μάχες» με Μπαρτσελόνα και Άστον Βίλα

Δεδομένου πως πέρσι αποχώρησαν ετσιθελικά από την Τούμπα κατακτώντας νίκες υπέρ τους, τους έχω ικανούς να αποχωρήσουν και οι δυο από το ΟΑΚΑ και όχι μόνο να μην τιμωρηθούν, αλλά να πάρουν αμφότεροι στα χαρτιά τους τρεις βαθμούς της νίκης…

Γράψτε το σχόλιο σας