Ο Μπάμπης από Λαμία έγινε Μπραντ Πιτ, μια Βλακ Friday

Η χθεσινή Παρασκευή δεν ήταν σαν τις άλλες ήταν Black Friday, χιλιάδες κόσμος έσπευσε στα πολυκαταστήματα που είχαν προσφορές -50%, για να αγοράσει το αγαπημένο του προϊόν.

Αντιφατική εικόνα σε μια χώρα που αν κάποιος δήμος μοιράσει δωρεάν λαχανικά αξίας ενός ευρώ, θα συνωστιστούν επίσης χιλιάδες άνθρωποι, αλλά το ξεπερνάμε αυτό.

Σύμφωνα με έναν από τους βασικούς κανόνες του marketing, η επιλογή κάθε καταναλωτή γίνεται με συναισθηματικούς όρους, αυτοί καθορίζουν τις ανάγκες του και όχι η πραγματικότητα.

Η προοπτική αγοράς μονοκατοικίας μέσα στο δάσος και δίπλα σε λίμνη ηχεί ευχάριστα στ’ αυτιά του συνταξιούχου από την Αυστρία που ονειρεύεται να κάνει βόλτες με τη γριά χέρι-χέρι ταΐζοντας πάπιες, καθ’ οδόν για τον τάφο.

Όταν η αυτοκινητοβιομηχανία λανσάρει το νέο μοντέλο της διαφημίζει πως πιάνει τα 100χλμ σε 4.5 sec, σκέφτηκε άραγε κανείς πόσες ευκαιρίες θα έχει ο αγοραστής να το δοκιμάσει; Άντε μια-δυο φορές, πέντε σας βάζω εγώ κι αυτές κατά τις 3 τα ξημερώματα που οι δρόμοι θα είναι άδειοι! Τι να το κάνεις όμως, τα 100χλμ σε 4.5 sec είναι ζήτημα λεζάντας να πουλήσεις μούρη σε κάνα γκομενάκι ή στους φίλους σου, δε θα σε πάει γρηγορότερα στη δουλειά σου.

Άσε που αν βρεις τρόπους να το κάνεις καθημερινά, τα πιστόνια θα αρχίσουν να χορεύουν brake dance στο καπό.

Προβάλλεται λοιπόν μια επίδοση που είναι εντελώς αχρείαστη και πρακτικά, για το λόγο που προείπα, γιατί η αυτοκινητοβιομηχανία ποντάρει στη συναίσθημα σου, αυτό θέλει να διεγείρει.

Την αίσθηση σου με άλλα λόγια πως θα είναι να πιάνεις 100χλμ σε 4.5 sec, και όχι το γεγονός καθαυτό που πιθανότατα να μην το νοιώσεις ποτέ, ακόμα κι αν το αγοράσεις..

Πληρώνει η εταιρία το Μπραντ Πιτ για να διαφημίσει τη νέα σειρά με γυαλιά ηλίου, επενδύοντας πως ο υποψήφιος καταναλωτής θα τα αγοράσει για να νοιώσει σαν το Μπραντ Πιτ, ενώ στην πραγματικότητα είτε με είτε χωρίς τα γυαλιά, παραμένει ο Μπάμπης από τη Λαμία.

Ακόμα θεαματικότερα τα αποτελέσματα για τα θηλυκά που όντας πιο καταναλωτικά όντα, αγοράζουν το κραγιόν που είδαν να χρησιμοποιεί η Τζένιφερ Λόπεζ.

Αφού λοιπόν η επένδυση στο συναίσθημα είναι ο πιο εγγυημένος τρόπος για εξασφαλισμένες πωλήσεις, φανταστείτε τι γίνεται με τις Black Fridays όπου ενεργοποιούνται περισσότερες αισθήσεις.

Έχω π.χ. μια εταιρία που πουλάει ένα στραγάλι 10 ευρώ και τη Black Friday ανακοινώνω πως δε θα το πουλήσω στη μισή όπως οι υπόλοιποι, αλλά επειδή είμαι άπλας θα το χαρίσω στο 999% της τιμής!

Το 999% είναι που θα μείνει διότι αυτό θα πλασάρω, πάνω στον πανικό που θα προκαλέσει ο ενθουσιασμός της σούπερ προσφοράς μου, ποιος θα σκεφτεί πως με μια βόλτα στην Αριστοτέλους θα πάρει ένα σακουλάκι με εκατοντάδες στραγάλια, μόλις με ένα ευρώ;
Και χωρίς να χρειαστεί να ποδοπατηθεί στην ουρά.

Ειδικά όταν μιλάμε για προϊόντα νέων τεχνολογιών, που η κοστολόγηση τους είναι εντελώς αυθαίρετη και δε γίνεται να υπάρχει συγκριτικό δείγμα γραφής.

Τη 10ετία του 70 θεωρούνταν δείγμα πλούτου για τον κάτοχο ασπρόμαυρης τηλεόρασης λίγων ιντσών, σήμερα κάθε τροχόσπιτο έχει plasma τηλεόραση με ήχο dolby digital.
Πως και έγιναν τόσο φθηνές άραγε, δε μιλάμε για πετρέλαιο που ένας πόλεμος ή μιας νέας μορφής ενέργεια μπορεί να αυξομειώσει την τιμή του.

Το ίδιο και με τα κινητά που στην αρχή ήταν πανάκριβα όπως και ο χρόνος ομιλίας, άκουγες κάποιον να μιλά και νόμιζες πως ακούς τον πουρουπουπού σε fast forward.
Σε κάθε περίπτωση το πλασάρισμα ποντάρει στο συναίσθημα που είπαμε, κάποτε το στοίχημα ήταν να πουλήσουν κάτι που δεν υπήρχε και το δέλεαρ ήταν «πάρε κάτι που δε μπορούν να το έχουν όλοι», σήμερα σου λένε «πάρε αυτό που το έχουν όλοι, αλλά σε χαμηλότερη τιμή από τους άλλους».

MUST READ

Εισιτήριο πρώτης θέσης, στο τρένο της δεύτερης ευκαιρίας

Δε μιλάμε λοιπόν για Black αλλά για «Βλακ Fridays».

Γράψτε το σχόλιο σας