Ας βάδιζε ο «ο Άρης», στα χνάρια του ΚΚΕ

Λευτέρης Δούκας 28.12.2018-23:45

Με το μπλα μπλα μπορείς να παραμυθιάσεις μια γκόμενα, άντε να την ρίξεις και το κρεβάτι, αν σου είναι γαριδάκι όμως, θα φύγει τρέχοντας.

Στη ζωή τα πάντα είναι ρευστά όπως έλεγε ο Ηράκλειτος, τίποτα δεν είναι δεδομένο και απόλυτο. Πρόκειται για κανόνα, που ξεχνάνε ακόμα και μεγαλοδημοσιογράφοι σαν την αφεντιά μου, με αποτέλεσμα να την πατάνε.

Δεν πέρασε καιρός από το διπλό του ΠΑΟΚ στη Λαμία, τότε που χαρακτήρισα την παραδοχή Λουτσέσκου πως το πέναλτι που ζήτησαν οι γηπεδούχοι ήταν καθαρό, ως το γεγονός της χρονιάς, ίσως και ολόκληρης της ιστορίας του Ελληνικού ποδοσφαίρου.

Γιατί απλά δεν είχε ξανασυμβεί, να παραδεχτεί δημοσίως κάποιος προπονητής, πως η ομάδα του ευνοήθηκε από διαιτητική απόφαση.

Να όμως που εκτέθηκα ανεπανόρθωτα, αφού πριν καλά καλά το 2018 την κοπανήσει όπως πέρσι το κολάρο και το χαρτί από την Τούμπα, συνέβη δεύτερο καπάκι, κοσμοϊστορικό γεγονός.

Ο Σούπερ 3 έβγαλε ανακοίνωση, στην οποία το όνομα Σαββίδης δεν υπήρχε πουθενά! Ούτε Ιβάν, ούτε Γιώργος, ούτε Ροστόφ, ούτε ΠΑΟΚ, ούτε μια κουβέντα για το Open βρε αδερφέ, μια αναφορά σε κάτι σόκιν που είπε ο Μουτσινάς κι επιβάλλει την παρέμβαση του ΕΣΡ.

Θυμίζω πως από τα δοξασμένα χρόνια της Γ εθνικής ακόμα, αυτοί έβγαζαν ανακοινώσεις αποκλειστικά κατά του Σαββίδη. Τον πρόεδρο τους τον κυνηγούσε η μισή κοινωνία για οφειλές κι αυτοί κατηγορούσαν τον Ιβάν πως δίνει μισθούς πείνας!!!

Τον Ιβάν παρακαλώ, που αν μπορείς να του χρεώσεις κάτι στα σίγουρα, είναι σπατάλη…

Η προτελευταία τους αναφορά, είχε στόχο τον Καρυπίδη, όχι γιατί το καράβι έμπαζε νερά, όχι επειδή τα όνειρά τους βρίσκονται ακόμα στην αναμονή περιμένοντας για εκδίκηση, ούτε γιατί έφερε τον κόουτς Παντελή αγνώστων λοιπών στοιχείων που πιθανότερο είναι αντί για όνειρα να ξυπνήσει εφιάλτες. Το πρόβλημα ήταν πως ο απένταρος μπακάλης χαριεντιζόταν με τον Γιαννακόπουλο. Εκείνο που τους είχε ενοχλήσει μάλιστα δεν ήταν πως ο Τράκης είναι βάζελος, αλλά ότι πριν το μεταξύ μας παιγνίδι, είχε δηλώσει πως σε αυτό το ματς υποστηρίζει τον ΠΑΟΚ! Αυτό τους πείραξε λοιπόν και βρήκαν αφορμή να ξεσπαθώσουν, το ότι πριν το παιγνίδι με το γαύρο, ο φακός έπιασε τον πρόεδρο της ομάδας τους να τα λέει συνωμοτικά με τον κυρ Σάββα, δεν τους χάλασε καθόλου! Ούτε το βρήκαν προσβλητικό, συνηθισμένα άλλωστε τα βουνά στα χιόνια…

Τέλος πάντων, το θέμα είναι πως για πρώτη φορά έβγαλαν ανακοίνωση, όπου δεν αναφέρεται πουθενά το όνομα Σαββίδης, ούτε αυτό του ΠΑΟΚ.

Σε πρώτη ανάγνωση θα μπορούσες να σκεφτείς πως ίσως τα παιδιά αρρώστησαν, ίσως έφαγαν κάτι που τους πείραξε και χρήζουν περίθαλψης.

Αυτά είναι για τους αφελείς όμως, μια χαρά είναι τα παλικάρια, όπως θα ΄λεγε κι ο Αναστασιάδης.

Την υγειά τους την έχουν και μακάρι να συνεχίσουν να την απολαμβάνουν, το πρόβλημα ακούει στη λέξη Σούπερλιγκ, αυτή είναι η αφετηρία.

Πλέον βρισκόμαστε στα μισά του δρόμου, όσα χρόνια κρατούσε η τουρνέ στην επαρχία αλλά και στην αρχή της φετινής χρονιάς, είχαν κάθε δικαίωμα να είναι λαλίστατοι.

Ειδικά όταν όπως έχω εξηγήσει πολλάκις, δεν είναι σύλλογος, ούτε ομάδα, αλλά επικοινωνιακό κατασκεύασμα.

Με τις φωνές και τις κραυγές υπάρχουν, είδατε και φέτος: «Ερχόμαστε να σας απαυτώσουμε, τα όνειρά μας θα πάρουν εκδίκηση, σαρώνουμε στην τηλεθέαση 1εκ τηλεθεατές βλέπουν κατά μ.ο κάθε παιγνίδι, sold out στο Καυταντζόγλειο με -11χιλ κομμένα εισιτήρια-, παραμιλάει όλη η Ελλάδα με το λαό μας, κάντε ένα big κάτι για να χωρέσουμε κι εμείς μέσα, Ουέφα τρυπημένη η γειτονιά μας δεν πεθαίνει» κλπ. Πόσο να σε κρατήσουν αυτά όμως;

Με το μπλα μπλα μπορείς να παραμυθιάσεις μια γκόμενα, άντε να την ρίξεις και το κρεβάτι, όταν φτάσει η στιγμή της πράξης όμως και αντικρίσει γαριδάκι, θα φύγει τρέχοντας.

Έτσι και αυτοί, όσο ήμασταν στο ξεκίνημα και το πράγμα δεν είχε ζεσταθεί, η φανφάρα πήγαινε σύννεφο.

Με τετράμπαλα στο Περιστέρι, ισοπαλίες με βάζελο παρά το πέναλτι εφεύρεση, πανωλεθρίες από Παναιτωλικούς και αποκλεισμούς από Εργοτέληδες, τι από τα παραπάνω να πεις; Να επαίρεσαι για τους τηλεθεατές που είδαν την τσόντα με τους χωρικούς από το Αγρίνιο, ή να απαιτείς να γίνεις μέλος του κλαμπ των ισχυρών, με το επιχείρημα πως έφαγες μόνο τρία από τον Εργοτέλη;

Θέλοντας και μη, θα επικεντρωθείς στο χάλι σου.

Ως επικοινωνιακό σκεύασμα λοιπόν, η μ@λ@κία τους ήταν ότι ανέβηκαν κατηγορία. Κορόιδα είναι στο ΚΚΕ που επί σειρά δεκαετιών, παραμένουν καρφωμένοι στα ίδια ποσοστά;

Ζάχαρη την περνάνε, απολαμβάνουν των βουλευτικών προνομίων, καταγγέλουν τις κυβερνήσεις, μοιράζουν αυξήσεις και φοροαπαλλαγές στο μιλητό, άντε να σπεύσει ο Κουτσούμπας σε απεργία οικοδόμων, να σφίξει κάνα χέρι. Ζωή και κότα που λένε, υποσχέσεις, μεγάλα λόγια και λαϊκισμοί, χωρίς κόστος.

Δεν είδατε πως την πάτησαν οι Συριζαίοι, ως αντιπολίτευση ήταν δημοφιλέστεροι κι απ΄τον Ρουβά, έσκιζαν μνημόνια, καταργούσαν φόρους, μοίραζαν δώρα και αυξήσεις, σήκωναν μπάρες διοδίων για να μην πληρώνει ο κοσμάκης τους νταβατζήδες μεγαλοεργολάβους.

Και μόλις έγιναν κυβέρνηση που σήμαινε πως από τα λόγια έπρεπε να περάσουν στις πράξεις και μνημόνια υπέγραψαν και φόρους αύξησαν και μισθούς έκοψαν και διόδια εγκαινίασαν…

Αναμενόμενο ήταν, ο μόνος τρόπος για να δώσεις αυξήσεις είναι ν΄ αυξήσεις τα κρατικά έσοδα, αυτοί όμως θα τα μείωναν κιόλας με κατάργηση φόρων. Μια άλλη επιλογή είναι η ανάπτυξη, ποιος να εκπονούσε το σχέδιο όμως, ο Βαρουφάκης με τη Χάρλει, ο Κατρούγκαλος, ή ο Στρατούλης με τη φάτσα από χαλασμένο μπρόκολο;

Παράδειγμα προς μίμηση και ίνδαλμα τους λοιπόν έπρεπε να είναι Κουτσούμπας, ο καλύτερος του χωριού που λέμε, πόσο δε όταν στον «ο Άρης» ξέρουν από χωριά. Κι όπως ο Κουτσούμπας στις πέντε λέξεις που λέει οι έξι είναι για τον ιμπεριαλισμό, έτσι και οι οπαδοί του «ο Άρης», το ρεπερτόριο τους εξαντλείται στον Ιβάν, τον ΠΑΟΚ, άντε και το Γιώργο.

Η Β και η Γ λοιπόν θα εξυπηρετούσε ιδανικά την επικοινωνιακή τους υπόσταση, κάτι «ερχόμαστε, τα όνειρά που θα πάρουν εκδίκηση, όταν ανέβουμε θα σας δείξουμε θα σας μπήξουμε και θα σαρώσουμε τα νταμπλ», είχαν κάθε δικαίωμα να τα λένε, χωρίς να κόστος και κυρίως, χωρίς να διατρέχουν κανέναν κίνδυνο.