Ας φέρει ένας Ουέμπερ την άνοιξη…

Σε ένα ακόμα παιχνίδι ο Ολυμπιακός προβλημάτισε. Βέβαια ο Μπλατ είχε την δικαιολογία των απουσιών των Λετονών και την ελάχιστη χρησιμοποίηση του Σπανούλη, σε ένα αδειανό ΣΕΦ, το οποίο δεν θύμισε και πολύ… #mexritelous, αλλά καλύτερα να μην ασχοληθώ με αυτό γιατί θα γίνω κακός στο τέλος.

Οι Ερυθρόλευκοι είχαν ξεσπάσματα στο παιχνίδι τους απέναντι σε μία ομάδα με ξεκάθαρο πλάνο που μέσω της ζώνης της έβαλε δύσκολα στους γηπεδούχους.

Χωρίς τον αρχηγό και τον Στρέλνιεκς ήταν φανερό το πρόβλημα από τα 6,75μ, με τον προπονητή της ομάδας του Πειραιά να δίνει εντολή η μπάλα να περάσει το ποστ ώστε να βγουν κάποια ελεύθερα σουτ για να «εκτελέσουν» οι περιφερειακοί. Εκεί πάντως «χτύπησε» και ο Άρης, με τους Ερυθρόλευκους να έχουν θέματα όταν ο Μιλουτίνοφ δεν ήταν στο παρκέ.

Στη νίκη του Ολυμπιακού δύο παίκτες με ευχαρίστησαν και με το παραπάνω. Ας τα πάρουμε με την σειρά.

Ο ΦΡΕΣΚΟΣ ΟΥΕΜΠΕΡ

Όταν ήταν στο παρκέ, έμοιαζε λες και διαθέτει παραπάνω ενέργεια από τους υπόλοιπους 4 του Ολυμπιακού. Ο Μπριαντέ Ουέμπερ ήταν πραγματικά ένα «σκυλί του πολέμου». Γουστάρω υπερβολικά την τρέλα που κουβαλάει.

Το πάθος του για μία χαμένη μπάλα, την σύνδεση που έχει με τον κόσμο και τον τρόπο που δείχνει πως έχει ενσωματωθεί στο σύνολο της ομάδας του. Μιλάει διαρκώς στους συμπαίκτες του, παρουσιάζει δείγματα ηγέτη, αναλαμβάνει πρωτοβουλίες, παίζει με ένταση στην άμυνα. Ένα κομμάτι του παζλ που έλειπε από την αρχή της σεζόν για τον Ολυμπιακό.

Οι απουσίες του έδωσαν 30 λεπτά στο παρκέ. Πολύ καλός στο να βλέπει τον ελεύθερο συμπαίκτη, «μανούλα» να… σπάει την μπάλα μετά από ντράιβ. Όταν είναι στο τρίποντο δεν έχει ακόμα την αυτοπεποίθηση για να σουτάρει, όμως δεν είναι και ο παίκτης που τον αφήνεις και μόνο του.

Αυτό που μου έχει κάνει ιδιαίτερη εντύπωση πάντως είναι πως ο Ουέμπερ είναι ο πρώτος που πηδάει για το ριμπάουντ. Δεν είναι τυχαία τα 8 που μάζεψε απέναντι στον Αρη.

Στην Ευρωλίγκα και σε δύο εμφανίσεις με 21 λεπτά μέσο όρο έχει 4,5 σκουπίδια! Ασυνήθιστο για πλέι μέικερ, με τον Ουέμπερ να τρέχει άμεσα στο τρανζίσιον μετά από το κατέβασμα και να οδηγεί σε αιφνιδιασμό (πρωτεύον ή δευτερεύον) την ομάδα του.

Διαθέτει φρεσκάδα και κα….α για μπάσκετ και έκλεψε την παράσταση την Δευτέρα στο ΣΕΦ. Δεν φοβάται κανέναν, το είδαμε και με τους ψηλούς του Καστρίτη, το είδαμε όμως και με την ΤΣΣΚΑ. Μακάρι να συνεχίσει και να συνεπάρει και τους συμπαίκτες του στον ρυθμό του.

Ο ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΣ ΣΑΣΑ

Από τα παιδιά που μου άρεσαν στην αρχή της σεζόν με την αποτελεσματικότητά του και την θέληση του να εξελιχθεί. Εάν κάποιος πρέπει να έχει παράπονο από τον προπονητή (βάσει των όσων έχει καταφέρει στα επίσημα παιχνίδια, γιατί κανείς εκτός ομάδας δεν έχει ξεκάθαρη γνώμη για το τι γίνεται στις προπονήσεις της) είναι ο Σάσα Βεζένκοφ.

Στην περίοδο που ο Γιώργος Πρίντεζης πέρασε (και ακόμα περνάει) ντεφορμάρισμα, ο παλιός παίκτης της Μπάρτσα, δεν πήρε τον χρόνο που του αναλογούσε. Το τελευταίο διάστημα δείχνει να επανακτά τον θετικό του εαυτό. Άμεσο σκοράρισμα, καλές κινήσεις στο ποστ, τεράστια πρόοδος στην άμυνα και πάντα με το μαχαίρι στα δόντια. Επιμένω ότι πρέπει να παίζει παραπάνω, είναι σε καλή κατάσταση και ο Ολυμπιακός τον έχει ανάγκη.

ΑΛΛΗ ΜΙΑ… ΑΝΑΛΑΜΠΗ ΤΟΥ ΤΟΥΠΑΝ;

Το ζητούμενο και τελευταίο κομμάτι που πρέπει να απασχολήσει τον Μπλατ είναι ο Άξελ Τουπάν. Με τον Άρη του βγήκε το παιχνίδι. Μετα από καιρό πήρε τα σουτ που του αναλογούσαν, εκτέλεσε ιδανικά, πίεσε στην μπάλα και δυσκόλεψε τους προσωπικούς του αντιπάλους.

Η απουσία του Τίμα τον απελευθέρωσε, αφού ήξερε εξ αρχής πως μόνο εάν τα κάνει μαντάρα δεν θα παίξει με τον Αρη. Είναι παίκτης ψυχολογίας ο Γάλλος και το αποδεικνύει όποτε νιώθει απαραίτητος για τον προπονητή του.

Το θέμα λοιπόν πλέον είναι ένα: Είναι μία ακόμα… αναλαμπή του Τουπάν; Είναι στο χέρι του να καταφέρει να το γυρίσει και να βοηθήσει, ειδικά τώρα που ο Στρέλνιεκς είναι στα πιτς και δεν μπορεί να προσφέρει στην ομάδα του.

ΥΓ1 Ο Γιάνις Τίμα δεν μπόρεσε να αγωνιστεί για προσωπικούς λόγους. Χωρίς να θέλω να φανώ κακός (πήρα πολλά μηνύματα που υποστήριζαν το ίδιο) θεωρώ ότι αυτήν την στιγμή, βάσει απόδοσης, ο Ολυμπιακός μπορεί να κερδίσει περισσότερα με τον Λετονό εκτός ροτέισον.

Σε καλή κατάσταση φάνηκε και ο Αγραβάνης, ο Βεζέ μπορεί να ακουμπάει σε ψηλά σχήματα στο «3», υπάρχει και ο πάντα τίμιος Μπόγρης. Νομίζω ότι ο Τίμα δεν «χωράει» πια…

ΥΓ2 Οι θρασύδειλοι δεν έχουν χρώμα. Μαύροι, κίτρινοι, κόκκινοι, πράσινοι, πορτοκαλί. Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς; Επίθεση στα γυναικόπαιδα, σε ανθρώπους με «ιδιαιτερότητες», μαχαιριές, ροπαλιές;

Δεν βγαίνουν λέξεις σωστές μέσα από τον θυμό. Δεν το χωράει ο ανθρώπινος νους. Προτιμότερη αυτήν την στιγμή η σιωπή από την αηδία και η ανάδειξη παιδιών όπως ο Γιάννης. Παράδειγμα ζωής. Λάτρης των ερασιτεχνικών αθλημάτων, από το πρωί μέχρι το βράδυ η σκέψη του στον Ολυμπιακό.

Ζει και αναπνέει για την αγαπημένη του ομάδα. Ακολουθεί παντού, όπου μπορούν οι γονείς του και οι πιστοί του φίλοι να τον πάρουν μαζί τους. Αυτόν χτυπήσατε ρε σεις; Λίγη τσίπα δεν έχετε πάνω σας; Αλλά τι λέω.. Που να την βρείτε….

ΥΓ3 Μπράβο για τον τρόπο που χειρίστηκε ο Ολυμπιακός τον Γιάνναρο. Από την κόλαση του Παπαστράτειου στον παράδεισο της αγκαλιάς της Ερυθρόλευκης οικογένειας. Δεν υπήρχε καλύτερος τρόπος για να του πουν ευχαριστώ για την ανιδιοτελής αγάπη του προς τον δαφνοστεφανωμένο. Εγώ αδερφέ δεν σε φοβάμαι.

Είσαι θηρίο και καθημερινά μας παραδίδεις μαθήματα, μας κάνεις ακόμα πιο περήφανους και μας αναγκάζεις με την στάση ζωής σου να παλεύουμε. Για μένα είσαι από τους πιο αξιόλογους ανθρώπους που έχω ζήσει όλα αυτά τα χρόνια στα γήπεδα. Λίγη από την δύναμή σου να είχα και θα ήμουν ευχαριστημένος…

MUST READ

Έξαλλοι στη Μακάμπι: «Λέει ψέματα ο Αταμάν»

ΥΓ4 Εμ όταν κάνεις τόσα χρόνια τον Κινέζο και σφυρίζεις αδιάφορα, Κινέζους διαιτητές θα ζητήσεις. Οι φωνές πληθαίνουν πια. Δεν είναι μόνο ο Ολυμπιακός που έχει αηδιάσει. Πρέπει να το καταλάβουν όλοι αυτό. Εκ των έσω πέφτουν τα κάστρα…

Γράψτε το σχόλιο σας