Ο Παναθηναϊκός αρκέστηκε στην ισοπαλία

Γιώργος Σακελλαρίου 10.03.2019-08:35

Ψυχολογική ένεση για Παναθηναϊκό πριν τον Ολυμπιακό, το ότι δεν ηττήθηκε από την ΑΕΚ, αλλά ίσως να μπορούσε να ρισκάρει και να κυνηγήσει τη νίκη στο τέλος.

Όσοι βρέθηκαν στο γήπεδο κι όσοι έμειναν στην τηλεόραση να δουν το ντέρμπι ΑΕΚ-Παναθηναϊκός είναι πραγματικά οι MVP του αθηναϊκού ντέρμπι.

Η ΑΕΚ φάνηκε ότι καμιά εβδομάδα να προσπαθούσε γκολ, δεν θα έβαζε. Αυτό δεν σημαίνει ότι το «τριφύλλι» εντυπωσίασε. Είχε, όμως, τις δύο καλύτερες φάσεις του αγώνα. Είχε επίσης αρχή και μέση. Τέλος, όμως, δεν είχε. Εκτός από μία κάθετη του Δώνη στο 24’ που σε ένα ακόμα δεν εκμεταλλεύτηκε ο Μακέντα και μία κεφαλιά μόλις άουτ του Κουρμπέλη στο 86’, έπειτα από εκτέλεση φάουλ του Κάτσε, οι «πράσινοι» δεν έκαναν άλλη μεγάλη φάση.

Στον αγωνιστικό χώρο, ωστόσο, φάνηκε ότι ήταν πιο πειθαρχημένη, τακτικά, ομάδα. Ανασταλτικά δεν επέτρεψε στην ΑΕΚ να εκθέσει την άμυνά του. Ο Δώνης πήγε με το 3-5-2 (στον πρώτο γύρο με τον Μπουζούκη έπαιξε 3-4-3), περιόρισε τον Πόνσε, εξαφάνισε στην κυριολεξία Λιβάγια, Μπογέ, Μπακασέτα και πήρε εύκολα το «Χ». Το ότι ο Παναθηναϊκός δεν έχασε δυο φορές φέτος από την ΑΕΚ, δείχνει ότι έχει τον τρόπο να σβήνει τα ατού της Ένωσης.

Το θέμα είναι ότι ο Παναθηναϊκός αρκέστηκε στην ισοπαλία. Ενώ έκλεβε μπάλες και είχε στο μυαλό του την κάθετη στην πλάτη της άμυνας της ΑΕΚ, αυτή δεν βγήκε ποτέ, πλην της φάσης του 24’. Οι «πράσινοι» είχαν θέμα στην τελική πάσα, ο Μακέντα δεν ήταν πάλι καλός (απλώς έδωσε μάχες χωρίς ουσία) κι έτσι δεν υπήρξαν οι προϋποθέσεις για μία σπουδαία νίκη. Ο Δώνης πέρασε στο τέλος τους βραχύσωμους Χατζηθεοδωρίδη, Εμμανουηλίδη. Ενδεχομένως, αν ρίσκαρε να μπορούσε το «τριφύλλι» να διεκδικήσει κάτι περισσότερο. Σαφώς κι αν ρισκάρεις μπορείς να πληγωθείς, αλλά αυτή η ΑΕΚ δεν έπειθε. Ο Παναθηναϊκός, άλλωστε, ήταν στο -6 από τον Άρη και ήθελε τη νίκη. Τώρα απλώς μείωσε στους πέντε.

Εκ του αποτελέσματος, επίσης, φάνηκε ότι έπαιξε ρόλο η απουσία του Μπουζούκη. Ο νεαρός μεσοεπιθετικός, ο οποίος έχει το μακρινό σουτ και την κατοχή της μπάλας, ίσως να είχε τη δυνατότητα να βγάλει ορισμένες καλές πάσες. Όχι ό,τι η ΑΕΚ, έδωσε πολλά δικαιώματα στην άμυνα, αλλά στα χαφ ήταν κάκιστη και θα μπορούσε να χτυπήσει με περισσότερα κλεψίματα ο Παναθηναϊκός. Ο ταχύτατος Χατζηγιοβάνης για 15-20 λεπτά θα μπορούσε να τους κάνει άνω κάτω τους αντιπάλους. Όλα αυτά φυσικά στη θεωρία. Αλλά ο Δώνης έθεσε προτεραιότητα να μην ηττηθεί και μετά το να νικήσει. Είναι μία επιλογή και δεν μπορεί να τον κακίσει κανείς.

Υπάρχει λόγος γι’ αυτό. Αν ψάξουμε οπωσδήποτε να βαφτίσουμε κάποιον… κερδισμένο από τη λευκή ισοπαλία σ’ ένα άθλιο παιχνίδι, αυτός είναι ο Παναθηναϊκός. Οι «πράσινοι» έπειτα από τις ήττες από Πανιώνιο, ΠΑΟΚ, έβγαλαν μαχητικότητα, πάθος, έδωσαν ό,τι είχαν. Η ισοπαλία εκτός έδρας σε ένα ντέρμπι γι’ αυτό το νεανικό γκρουπ, αποτελεί μία ψυχολογική ένεση, μία ντόπα αυτοπεποίθησης, πριν το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Γι’ αυτό μπαίνω στη θέση και του Γιώργου Δώνη. Μία νέα ήττα, θα έφερνε γκρίνια. Όχι στα αποδυτήρια ή στην κερκίδα σε ό,τι αφορά την ομάδα. Ο κόσμος δεν έχει παράπονο από τον Δώνη και τους παίκτες. Αλλά θα υπήρχε ένταση εξαιτίας της δυσαρέσκειας κατά του Αλαφούζου. Με ό,τι συνεπάγεται αυτό για την ατμόσφαιρα που θα υπήρχε στο ντέρμπι που ακολουθεί με τον αιώνιο αντίπαλο στο ΟΑΚΑ. Το «τριφύλλι», λοιπόν, έχει μια τεράστια μάχη μπροστά του και με καλή ψυχολογία μπορεί να πετύχει μία σπουδαία νίκη.