Κούτρης - μικρός Βασίλης: Ο αθλητισμός όπως πρέπει να είναι

Γιώργος Νοικοκύρης 01.04.2019-13:17

Η αγκαλιά του Κούτρη στον μικρό Βασίλη, η χαρά του πιο δυνατού ανθρώπου στον κόσμο που έζησε στιγμές που θα τις θυμάται σε όλη του τη ζωή. Ο αθλητισμός στα καλύτερα του. Ευτυχώς ο Βασίλης μας βοήθησε να θυμηθούμε πως ο αθλητισμός πρέπει να είναι.

Ο ΠΑΟΚ παίρνει το πρωτάθλημα μετά από 34 χρόνια. Το παίρνει δίκαια στο καλύτερο πρωτάθλημα της… χιλιετίας, το «χαρίζει» η… εξυγίανση, το δίνουν οι… Πρέσπες. Διαλέγετε και παίρνετε.

Ο Ολυμπιακός μένει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά χωρίς τίτλο και οι αντίπαλοι του πανηγυρίζουν πως με την δική τους ΕΠΟ δεν θα ξαναπάρει πρωτάθλημα. Στο γήπεδο με τον Ατρόμητο βρίσκονται 30 χιλιάδες οπαδοί του να παρακολουθήσουν μπάλα δείχνοντας πως η απώλεια του τίτλου δεν τους ξενερώνει.

Σε άλλες ειδήσεις της ημέρας ο ΠΑΟΚ κάνει παρέλαση στην Ξάνθη που έχει κατακλυστεί από οπαδούς του η ΑΕΚ νικά εύκολα τον Παναιτωλικό με 4-0, ο Αστέρας φωνάζει δίκαια για την διαιτησία στην Λάρισα, ο Άρης συνεχίζει το «βιολί» του αποδεικνύοντας πως είναι σε εξαιρετική κατάσταση και η ποδοσφαιρική ζωή συνεχίζεται.

Θα αναλύσουμε το ποδόσφαιρο όπως το βλέπει ο καθένας και θα πάμε παρακάτω, έως την επόμενη αγωνιστική, το επόμενο πρωτάθλημα, την επόμενη «μάχη». Από την σκοπιά που το βλέπει ο καθένας, από την σκοπιά που βολεύει τον καθένα.

Όπως συνέβη και με τα όσα τραγικά, λυπηρά, εμετικά (όπως θέλετε πείτε τα) ζήσαμε (και δυστυχώς θα συνεχίσουμε να ζούμε) το τελευταίο διάστημα. Με τις μάχες οργανωμένων οπαδών και τα μαχαιρώματα, με το ντου σε γυναικόπαιδα και ΑΜΕΑ στο Παπαστράτειο. Με το πανό στο ΟΑΚΑ για το πώς κατατρόπωσαν γυναικόπαιδα και ΑΜΕΑ, με τα πανό στο ΣΕΦ για το θάνατο ενός ανθρώπου.

Και από κοντά όλοι εμείς, μέσα ή έξω από τον «χορό» δεν έχει σημασία. Να καταδικάζουμε όσο δυνατά μας… συμφέρει κατά περίσταση. Να ζούμε σε μια κοινωνία που δεν υπάρχει αρχή και τέλος.

Σε μια χώρα που κανείς δεν ασχολείται με τον αθλητισμό. Την πραγματική του σημασία. Αυτό που πρέπει να είναι, αυτό που πρεσβεύει. Είναι ελάχιστοι σε αυτή την χώρα που ζουν την πραγματική ουσία του αθλητισμού.

Ο αθλητισμός όπως πρέπει να είναι «εμφανίστηκε» χθες το βράδυ στο Καραϊσκάκη. Όταν ο Κούτρης πήρε αγκαλιά τον πιο δυνατό άνθρωπο στον κόσμο. Τον μικρό Βασίλη που δίνει τον πιο σημαντικό αγώνα της ζωής του. Τον μικρό Βασίλη που έζησε στιγμές που θα τις θυμάται σε όλη του τη ζωή. Γιατί ο αθλητισμός είναι αυτές οι στιγμές. Δυστυχώς για μας χρειάζεται πάντα ένας μικρός Βασίλης να μας βοηθήσει να θυμηθούμε πως πρέπει να είναι ο αθλητισμός.