ΔΕΚΑΡΙΑ
Δέκα τέσσερα χρόνια μετά κι ενώ οι τίτλοι στην Αγγλία αγνοούνται πήρε ακόμα ένα τρόπαιο Τσάμπιονς Λιγκ. Αυτή τη φορά το έπος αντί να σημειωθεί στον τελικό, σημειώθηκε στον ημιτελικό. Κι όσοι είπαν πως ο Κλοπ είναι ένας λούζερ προπονητής ας καταπιούν καλύτερα τη γλώσσα τους.
Με την παρουσία της στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ η Τότεναμ μεγάλωσε ως ομάδα. Για την Λίβερπουλ ήταν μια δικαίωση. Επος δεν ήταν.
Επος ήταν η πρόκρισή της επί της Μπαρτσελόνα. Επος -και μη σας φανεί παράξενο- θα ήταν αν έπαιρνε το πρωτάθλημα στην Αγγλία. Ηταν βέβαια μία πιστοποίηση πως όταν βγαίνουμε από τα βρετανικά νησιά υπάρχει μία ομάδα που ξεχωρίζει. Η Λίβερπουλ.
Πάνω σε αυτό δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία. Κι όλοι γνωρίζουν πως αν δεν υπήρχε η τραγωδία στο Χέιζελ τα τρόπαια δεν θα ήταν έξι αλλά παραπάνω. Κι η ιστορία μπορεί να μην έγραφε πρώτη τη Ρεάλ και δεύτερη τη Μίλαν. Κάποιοι εννοούν, όταν κάνουν λογαριασμό να ξεχνούν την τραγωδία και τον αποκλεισμό των αγγλικών ομάδων από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις που ακολούθησε.
Η λαβωμένη Λίβερπουλ επανήλθε με το έπος του 2005 και την μεγάλη ανατροπή επί της Μίλαν. Δέκα τέσσερα χρόνια μετά κι ενώ οι τίτλοι στην Αγγλία αγνοούνται πήρε ακόμα ένα τρόπαιο Τσάμπιονς Λιγκ. Αυτή τη φορά το έπος αντί να σημειωθεί στον τελικό, σημειώθηκε στον ημιτελικό. Κι όσοι είπαν πως ο Κλοπ είναι ένας λούζερ προπονητής ας καταπιούν καλύτερα τη γλώσσα τους. Το παιχνίδι στην Μαδρίτη θα ξεχαστεί γρήγορα. Αν αξίζει να το θυμάται κανείς είναι κυρίως για τον Ντιβόκ Οριγκί.
Περιφερόμενος μεταξύ πάγκου και εξέδρας επιβίωνε τόσα χρόνια στο Ανφιλντ χωρίς ποτέ να γίνει απαραίτητος. Εστειλε την Λίβερπουλ στον τελικό με δυο γκολ επί της Μπαρτσελόνα και όταν ήρθε η ώρα του τελικού κάθισε και πάλι στον πάγκο για να βλέπει από εκεί τον προερχόμενο από τραυματισμό Φιρμίνο να παίζει στη θέση του.
Ο Κλοπ τον έβαλε προς το τέλος κι εκείνος με μια άψογη εκτάλεση φέρνοντας την μπάλ από το δεξί στο αριστερό, εκτέλεσε τον Γιορίς και έδιωξε πάνω από τους κόκκινους το… διαόλισμα ότι θα σήκωναν τον τρόπαιο με ένα κρύο πέναλτι τριάντα δευτερόλεπτα από την έναρξη της αναμέτρησης. Για να συμβεί αυτό είχε λίγα λεπρτά νωρίτερα μιλήσει ο Αλισον.
Σε σουτ του Σον και εκτέλεση φάουλ του Ερικσεν έδειξε γιατί είναι ο κορυφαίος πορτιέρο στον κόσμο και γιατί ο Κλοπ κίνησε γη και ουρανό για να τον φέρει στο λιμάνι. Η Τότεναμ το πάλεψε στο δεύτερο ημίχρονο αλλά ο Σον βρήκε ελάχιστους διαδρόμους ενώ ο Κέιν δεν έχει βρει ακόμα την φόρμα του.
Θα έχει πολλά οφέλη στη συνέχεια η ομάδα του Ποκετίνο από την παρουσία της στον τελικό της Μαδρίτης. Φέτος, απέναντι στην Λίβερπουλ δεν γινόταν. Όπως δεν έγινε με την Λίβερπουλ απέναντι στην Σίτι για το πρωτάθλημα. Οι «κόκκινοι» το πήραν γιατί τους άξιζε και γιατί συνηθίζεται να το παίρνουν οι κορυφαίες ομάδες του κόσμου…
Ακολουθήστε στο Google News 
και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσειςΔείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από
