«Θα φύγεις κι εσύ μ’ αυτόν που μου έφερες»

ΣΤΗΝ ΑΕΚ απ’ ότι φαίνεται βιάζονται. Πέρυσι, σχετικά με το Μαρίνο Ουζουνίδη, βιάστηκαν να βγάλουν συμπεράσματα. Εφέτος, σχετικά με το Μιγκέλ Καρντόσο, να πάρουν αποφάσεις. Αν και το δεύτερο δεν είναι απαραίτητα κακό. Δεδομένου ότι το διοικείν εστί προβλέπειν.

ΚΙ η βιασύνη βέβαια δεν έχει να κάνει με τους οπαδούς. Στον αποκαλούμενο διοικητικό ηγέτη αναφερόμεθα. Το ημερολόγιο πέρυσι έγραφε 31 Ιουλίου. Η ΑΕΚ παίζει φιλικό παιχνίδι με τη Γαλατασαράι στο ΟΑΚΑ. Κερδίζει 3-2. Ενθουσιασμένος ο διοικητικός ηγέτης, παίρνει τηλέφωνο το Μαρίνο Ουζουνίδη για να του εκφράσει την ικανοποίησή του.

ΜΕ τα συναφή διθυραμβικά πρωτοσέλιδα: «Αυτή την ΑΕΚ θέλω να βλέπω». Ιούλιο μήνα, σε φιλικό παιχνίδι! Η μπαλάρα του φιλικού, δεν είχε συνέχεια. Η ΑΕΚ δεν πήρε ένα ντέρμπι, δεν πήρε ένα βαθμό στον όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ, έμεινε μία πιθαμή πίσω στη βαθμολογία κι ο Ουζουνίδης, έκοψε ρόδα μυρωμένα. Εφέτος συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Ο διοικητικός ηγέτης είναι έξαλλος.

ΤΑ 45 λεπτά του δεύτερου ημιχρόνου με την Κραϊόβα ήταν αρκετά για να εκραγεί. Να φωνάξει το Νίκο Λυμπερόπουλο και να ξεσπάσει. «Θα φύγεις κι εσύ μ αυτόν τον … που μου έφερες». Από την επόμενη μέρα άρχισε ένα μπαράζ δημοσιευμάτων κατά του Πορτογάλου. Χαρακτηριστικά τα συμπεράσματα του «κορυφαίου» κιτρινόμαυρου ρεπόρτερ.

«ΧΘΕΣΙΝΟ σοκ φρίκης… Η διαχείριση των Ζεράλδες-Λιβάγια έμοιαζε με προσευχή στην Παναγιά, που μας λυπήθηκε…Το ότι ο Καρντόσο παρακολουθούσε σοκαρισμένος είναι ένα επιπλέον στοιχείο προβληματισμού… Δεν ξέρω τι έπρεπε να κάνει, αλλά έπρεπε να κάνει κάτι…Η ομάδα δεν μπορούσε να διαχειρισθεί για μόλις 45 λεπτά ένα παιχνίδι που το είχε φέρει στο 3-0 υπέρ της…Όταν άρχισε ο κατήφορος, η αδυναμία αντίδρασης ήταν απίστευτη…

Δε δικαιώθηκε ο Καρντόσο και κυρίως δεν έπεισε ότι ήταν δίκαιος…Αν ο προπονητής δεν καταφέρει να δέσει ψυχικά τους παίκτες με τον ίδιο και μεταξύ τους προς το κοινό συμφέρον, τότε δεν υπάρχει καμιά ελπίδα…Η αντίδραση της ΑΕΚ ήταν αποκαρδιωτική…Κι αν δεν μπορέσει ο Καρντόσο να πείσει την ομάδα ότι το σημαντικότερο είναι το ομαδικό πνεύμα, όπου το παράδειγμα πρέπει να είναι ο ίδιος, τότε δεν υπάρχει μέλλον…Όχι στο Europa League. Γενικά…Καμιά πρόκριση δεν μπορεί να κρύψει το πρόβλημα που φάνηκε…Κι επειδή το θέμα δεν είναι αγωνιστικό, τα περιθώρια είναι λίγα…Τώρα τις επόμενες μέρες, ή θα κερδηθεί το παιχνίδι ή θα χαθεί για πάντα».

Η ΝΤΙΡΕΚΤΙΒΑ σαφής. Αποδόμηση του Μιγκέλ Καρντόσο. Ώστε αν στραβώσει το ματς με την Τραμπζονσπόρ η λύση της συνεργασίας να θεωρηθεί φυσικό επακόλουθο. Φως φανάρι λοιπόν ότι ο Πορτογάλος είναι επί ξύλου κρεμάμενος. Αν δεν πάει καλά το ματς της Πέμπτης στο ΟΑΚΑ, δε θα μάθουμε ποτέ αν ήταν καλός προπονητής. Πόσο όμως μπορεί να αντέξει ένας προπονητής όταν έχει χάσει την εμπιστοσύνη της διοίκησης και πάει παιχνίδι με παιχνίδι;

ΓΙΑ να τα λέμε όλα βέβαια, «όσα ξέρει ο νοικοκύρης, δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος». Κανείς προπονητής δεν μπορεί να σταθεί, όταν έχει χάσει τα αποδυτήρια. Αν λοιπόν υπάρχει πρόβλημα, δεν το αφήνεις να σέρνεται. Το λύνεις μία ώρα αρχύτερα.

ΚΑΙ στην προκειμένη περίπτωση το πρόβλημα, το λάθος, δεν είναι ο Καρντόσο. Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο στο ποδόσφαιρο να πέφτεις έξω στον προπονητή. Το λάθος έχει να κάνει με το Λυμπερόπουλο. Με ποια διαπιστευτήριά μπορείς να τον εμπιστευθείς ως τεχνικό διευθυντή; Επειδή, όπως έχει τονίσει ο διοικητικός ηγέτης, «είναι καλό παιδί»;

ΑΝ ψάχνεις για κουμπάρο, ΟΚ. Κανένα πρόβλημα. Θέλεις ένα καλό παιδί. Αν ψάχνεις για επαγγελματία που θα σου κάνει τη δουλειά, το «καλό παιδί» δε φτάνει. Και να πεις ότι δεν ξέρανε; Όταν ο Λυμπερόπουλος ως μάνατζερ σου φέρνει τον υπέρβαρο συνταξιούχο Αλμέιδα, θα τον εμπιστευθείς ως τεχνικό διευθυντή να επιλέξει προπονητή; Κι αν τον εμπιστευθείς, δε θα φταίει αυτός. Εσύ θα φταις…

Στη μουσική επιλογή, Mississipi John Hurt-Goodnight Irene

MUST READ

‘Εργο Αλαφούζου: Τρανταχτή αποτυχία του Παναθηναϊκού, 14 χρόνια χωρίς πρωτάθλημα και συνεχίζει…

Γράψτε το σχόλιο σας