Η δικαίωση του Πέδρο Μαρτίνς

Τώρα πείτε μου εσείς τι να κάτσεις να γράψεις για το αγωνιστικό κομμάτι του χθεσινού παιχνιδιού; Δεν έχει κανένα νόημα πιστέψτε με. Αντίθετα έχει ιδιαίτερη αξία να μιλήσουμε για όλους τους προπονητές της κερκίδας, των ερτζιανών και των πληκτρολογίων, για να μην ξεχνάμε και το σινάφι μας. Δεν είναι οι λίγες οι φορές που αναγκαστήκαμε μέσα στο καλοκαίρι να γίνουμε γραφικοί υπερασπιζόμενοι τα αυτονόητα.

Να μιλήσουμε δηλαδή για την διαχείριση του ρόστερ από τον Μαρτίνς, να αναφερθούμε στο εξαιρετικό κλίμα που υπάρχει στην ομάδα, να λέμε για τις σωστή πολιτική στις μεταγραφές και τόσα άλλα. Πάμε να τα δούμε τώρα ένα ένα. Με το που ανακοινώθηκε η ενδεκάδα του Ολυμπιακού πολλοί έσπευσαν να κατηγορήσουν τον Πορτογάλο για τις επιλογές του. Η κριτική αφορούσε πάλι τα συνήθη πρόσωπα. Μπουχαλάκης, Γκερέρο, Τσιμίκας σε πρώτο πλάνο.Γιατί δεν βάζει τον τάδε ή τον δείνα. Γιατί δεν αλλάζει παίκτες και επιμένει στους ίδιους έντεκα. Γιατί δεν βάζει τα νέα αποκτήματα και επιμένει σε παλιά υλικά.

Ορισμένοι το πήγαιναν και πιο μακριά ζητώντας την κεφαλή του Μαρτίνς επί πίνακι από τον Βαγγέλη Μαρινάκη ως «αποκλειστικό υπεύθυνο» σε έναν πιθανό αποκλεισμό από τους Ρώσους. Ήρθε λοιπόν το ματς και το εμφατικό αποτέλεσμα και …… όλοι βούβα. Ξαφνικά ο κόουτς έγινε Θεός, ο πρόεδρος πρέπει να του ανανεώσει χθες το συμβόλαιο για πολλά χρόνια. Αυτοί που τα λένε να είστε σίγουροι ότι στην πρώτη στραβή θα τον στήσουν στον τοίχο.

Το βασικότερο είναι να καταλάβουν όλοι ότι ο Μαρτίνς είναι ένας πολύ σοβαρός προπονητής. Βέβαια, όπως κάθε τεχνικός που σέβεται τον εαυτό του, έχει και αυτός τα κωλύματα του. Ο προπονητής του Ολυμπιακού δουλεύει πολύ και αυτό φαίνεται όχι μόνο στο γήπεδο, αλλά και έξω από τους αγωνιστικούς χώρους. Η ομάδα είναι οικογένεια με όλη τη σημασία της λέξης. Οι παίκτες καταλαβαίνουν ότι έχουν να κάνουν με έναν άνθρωπο δίκαιο, που ανταμείβει την προσπάθεια και τον ιδρώτα τους σε προπονήσεις και αγώνες.

Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει η ατμόσφαιρα δικαιοσύνης στα αποδυτήρια ενός αθλητικού οργανισμού. Όταν οι ποδοσφαιριστές νοιώθουν ασφάλεια τότε όλα κυλάνε ρολόι. Η πορεία των ερυθρόλευκων στα φετινά προκριματικά μόνο τυχαία δεν είναι. Τα επιτεύγματα της ομάδας είναι αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς και της εξυπνάδας που χαρακτηρίζει τον κόουτς. Πείτε μου εσείς αν ξέρετε πολλές ομάδες, που θα έχαναν μια εβδομάδα πριν την έναρξη των επίσημων υποχρεώσεων τους, τον ηγέτη τους ή σωστότερα τον παίκτη που ευθυνόταν ούτε λίγο ούτε πολύ για το 70% των γκολ τους και θα είχαν αυτή την εικόνα;

Μην κουράζεστε να βρείτε την απάντηση. Ελάχιστες. Επίσης ο Πορτογάλος φέρθηκε πολύ έξυπνα στο πως έστησε την ομάδα του για τους αγώνες αυτούς και κυρίως για την εποχή που βρισκόμαστε. Γνωρίζοντας τις αδυναμίες της, τις μακιγιάρισε, δούλεψε εκεί που θα μπορούσε να αλλάξει πράγματα και προσπάθησε να βρει τι θα της έδινε περισσότερα όπλα στη φαρέτρα της επιθετικά μετά την απώλεια του Κώστα Φορτούνη. Δικαιώθηκε όμως και σε κάτι ακόμα. Στην επιμονή του για την αγορά του Σα από την Πόρτο και την απόκτηση του Ρούμπεν Σεμέδο. Αμφότεροι αποτελούν βασικότατα γρανάζια στην μηχανή του Θρύλου.

MUST READ

Λίγη ντροπή τουλάχιστον, Μποντιρόγκα…

Τι απομένει από δω και στο εξής; Πρωτίστως να ολοκληρώσει η ελληνική ομάδα τη δουλειά την προσεχή Τρίτη στη Ρωσία και να επιστρέψει στην κορυφαία διοργάνωση, στο Champions League. Εν συνεχεία να πάρει τους δύο χαφ που χρειάζεται ενόψει της δύσκολης συνέχειας. Έναν στη θέση του τραυματία αρχηγού και έναν για λίγο πιο πίσω, σχηματικά στο 8. Μέχρι τότε υπομονή και κυρίως σεβασμό….

Γράψτε το σχόλιο σας