Ένα τραγούδι από το Αλγέρι και η… διακοπή ρεύματος!

Ένα τραγούδι από το Αλγέρι και η… διακοπή ρεύματος!

Ο Γιώργος Χελάκης γράφει για τις έξοχες κινήσεις του βιρτουόζου Σουντανί και επισημαίνει την αδυναμία των παικτών του Ολυμπιακού να κρατήσουν την κατοχή της μπάλας στα τελευταία λεπτά.

Στο προηγούμενο σημείωμα έγραφα αναφερόμενος στην απουσία Βαλμπουενά πως για να καλυφθεί το κενό του θα πρέπει όλοι να βάλουν ένα χεράκι. Δεν ξέρω αν έβαλαν όλοι αλλά υπάρχουν δυο που έβαλαν και με το παραπάνω.

Ο ένας είναι ο Ποντένσε αλλά για αυτόν θα αναφερθώ στη συνέχεια. Ο άλλος είναι ο Χιλάλ Σουντανί. Χάρη στη δική του παρουσία , την ενέργεια και την εκτελεστική δεινότητα, ο Ολυμπιακός πήρε τη νίκη επί του ποιοτικού ΟΦΗ και συνεχίζει στην κορυφή. Η πείρα διδάσκει ότι τέτοια παιχνίδια παραμονή κρίσιμου ευρωπαϊκού ματς πολλές φορές έχουν δυσάρεστη εξέλιξη. Ο Σουντανί ήταν που δεν άφησε περιθώρια να ταλαιπωρηθεί ιδιαίτερα ο Ολυμπιακός και να πάρει τη νίκη. Ο Αλγερινός, νομίζω αυτό είναι σαφές μπορεί να βοηθήσει πολύ την ομάδα του σε θέσεις του άξονα.

Ακόμα και σαν κλασσικός προωθημένος μπορεί να τα καταφέρει. Ιδανικός είναι για τη θέση πίσω από τον προωθημένο είτε βαφτίσουμε το σύστημα 4-3-2-1 είτε το βαφτίσουμε κλασσικό 4-4-2. Ο Σουντανί κινείται με ιδιαίτερη ευχέρεια ως δεύτερος επιθετικός με κινήσεις στην πλάτη της άμυνας. Υπάρχουν πολλοί που κινούνται με μεγαλύτερη ταχύτητα από τον ίδιο. Λίγοι όμως με την ικανότητα να εμφανίζονται σε επίκαιρες θέσεις μέσα στην περιοχή.

Ο Μαρτίνς είχε δίκιο που τον πλαισίωσε στην κορυφή της επίθεσης με τον Γκερέρο. Ο Ισπανός κινείται περισσότερο σε όλους τους χώρους. Δεν είναι κλασσικός φορ περιοχής. Με την κίνησή του τραβάει μαζί του τον αντίπαλο κεντρικό αμυντικό και αφήνει κενά για να μπει και να σκοράρει ο Σουντανί. Ο Ελ Αραμπί εγκαθίσταται περισσότερο μέσα στην μεγάλη περιοχή δίνοντας περισσότερη δουλειά δημιουργού στον Σουντανί.

Σημασία έχει ότι το δίδυμο αυτό λειτούργησε και έδωσε δυο γκολ στον Ολυμπιακό κι ένα τρίτο που δεν μέτρησε για οφσάιντ στην αρχή της πολύ όμορφης φάσης. Δεν ξέρω κατά πόσο ο Σουντανί είναι ακόμα έτοιμος από πλευράς δυνάμεων να κάνει τα ίδια πράγματα σε αγώνες με ευρωπαϊκές ομάδες. Ο κόουτς που δεν τον συμπεριέλαβε στην ευρωπαϊκή λίστα θα ξέρει πολύ καλύτερα. Στα ματς πρωταθλήματος όμως ο Σουντανί μπορεί να κάνει θαύματα και να δώσει τις λύσεις που έχει ανάγκη ο Ολυμπιακός. Στο παιχνίδι με τον ΟΦΗ πολύ δημιουργική δουλειά έκανε ο Ποντένσε.

Είχε μεγάλα κέφια και κάθε φορά που έπαιρνε την μπάλα αναστάτωνε τους αμυντικούς της κρητικής ομάδας. Ατύχησε πάλι στο γκολ αλλά η παρουσία του ήταν ιδιαίτερα παραγωγική. Από εκεί και πέρα η εικόνα του Ολυμπιακού να παραχωρεί γήπεδο στον ΟΦΗ δεν ήταν αυτή που έχουν συνηθίσει οι οπαδοί του. Για περίπου ένα τέταρτο ο Ολυμπιακός όχι μόνο παραχώρησε γήπεδο αλλά είχε -έτσι φαινόταν- αδυναμία να κρατήσει την μπάλα στα πόδια του και να βγάλει αντεπιθέσεις.

Το αποτέλεσμα ήταν ο ΟΦΗ να κυκλοφορεί με άνεση την μπάλα ανάμεσα στο κέντρο και την άμυνα των ερυθρολεύκων. Ότι δημιούργησε ελάχιστες κλασσικές ευκαιρίες λέει κάτι αλλά δεν εξηγεί την αδυναμία των παικτών του Ολυμπιακού να ανακτήσουν την κατοχή. Ο Μαρτίνς οφείλει να βρει τις αιτίες και να διορθώσει το πρόβλημα.

ΥΓ Ο Αβραάμ αποτυπώνει με την μαχητικότητα και το πάθος του αυτό που διαχρονικά είναι ο Ολυμπιακός. Διαπαιδαγωγεί τους νεώτερους παίκτες με τη δύναμη του παραδείγματος…

Γράψτε το σχόλιο σας

Ακολουθήστε στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΣΧΟΛΙΑ