Ερωτας με την πρώτη ματιά: Υπάρχει ή είναι ένα μεγάλο ψέμα;

Σου έχει τύχει ποτέ να κοιτάξεις κάποιον, κάποιον που δεν έχεις ξαναδεί, και να σου κοπούν τα πόδια; Αυτή την κάπως μεταφυσική στιγμή φτιάχτηκε για να περιγράψει ο όρος «κεραυνοβόλος έρωτας» −ή έρωτας με την πρώτη ματιά, αν προτιμάς. Μην παραμυθιάζεσαι, όμως: Αυτό σκέτο, το αντικρίζω κάποιον και πέφτω ξερός, δεν είναι έρωτας. Είναι λαγνεία.

Οπότε, τι; Το λύσαμε; Δεν υπάρχει έρωτας με την πρώτη ματιά, υπάρχει μόνο σε-βρίσκω-τόσο-ελκυστικό-που-θέλω-να-σε-ρίξω-στο-κρεβάτι με την πρώτη ματιά; Μακάρι να ήταν τόσο απλό.

Κοιτάζεις προσεκτικά;

Στην πρώτη σκηνή αυτής της εκπληκτικής ταινίας του Κρίστοφελ Νόλαν, ένας γηραιός ταχυδακτυλουργός εξηγεί όσα χρειάζεται να ξέρεις για τη μαγεία: Αν κοίταζες προσεκτικά, θα το έβρισκες το κόλπο. Δεν κοιτάζεις όμως. Γιατί θέλεις να ξεγελαστείς. Θέλεις να πιστέψεις έστω και για λίγο στη μαγεία. Άνθρωπος είσαι, όλοι μας θέλουμε –περιλαμβανομένων αυτών που δεν θα το παραδέχονταν ποτέ.

Τι σχέση έχει αυτό με τον κεραυνοβόλο έρωτα, ρωτάς; Η σχεδόν μεταφυσική ιδιότητα που αποδίδεις σε μια νέα γνωριμία, στην πρώτη στιγμή που αντίκρισες τον έρωτα της ζωής σου/ το άλλο σου μισό/ έστω τον πιο ενδιαφέροντα άνθρωπο που έχεις γνωρίσει τελευταία, είναι κομμάτι αυτής της μαγείας που θέλεις να είναι ο έρωτας. Που δεν μπορεί παρά να είναι ο έρωτας, για την ακρίβεια, γιατί από την αρχή της ανθρώπινης ιστορίας ό,τι δυσκολευόμαστε να καταλάβουμε (ή ό,τι βαριόμαστε να αναλύσουμε) το αποδίδουμε στη «μαγεία» και ξεμπερδεύουμε. Κοτζάμ Πλάτωνας το έκανε, εσύ ποιος είσαι για να τη γλιτώσεις;

Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε

Έστω, όμως, ότι δεν υπάρχει κανενός είδους μαγεία στον κόσμο, ή τέλος πάντων μακάρι να ξέραμε αν υπάρχει ή όχι, θα έκανε τα πράγματα πολύ πιο εύκολα. Τι είναι, τότε, αυτό που κάνει μια χαρά λογικούς και ισορροπημένους ανθρώπους να αναρωτιούνται αν είναι δυνατόν να ερωτεύτηκαν κάποιον την πρώτη στιγμή που τον είδαν;

Αν το θέλεις καθαρά από επιστημονικής άποψης, η γνωστική προκατάληψη. Εκείνη την πρώτη στιγμή, σε εκείνη την πρώτη ματιά, η πρώτη σου σκέψη πιθανότατα δεν ήταν «απίστευτο, είμαι ερωτευμένος». Νομίζεις πως ήταν, επειδή την φέρνεις στο νου σου μαζί με όλες τις στιγμές που ακολούθησαν, και μάλιστα φιλτραρισμένη μέσα από αυτές. Η μνήμη του μέσου ανθρώπου δεν καταγράφει δευτερόλεπτο το δευτερόλεπτο, ούτε σκέψη τη σκέψη, δυστυχώς. Αν τον ίδιο άνθρωπο τον είχες δει για τρία δευτερόλεπτα, σου είχε φανεί συγκλονιστικά ελκυστικός, και μετά είχε περάσει ένα αυτοκίνητο και τον είχε πατήσει (ακραίο το παράδειγμα, ναι, αλλά κατάλαβες πού το πάμε) μάλλον δεν θα τον σκεφτόσουν ως κάποιον που ερωτεύτηκες με την πρώτη ματιά.

MUST READ

Του χρωστούσε και του χρωστάει…

Οπότε, αυτό που μας αρέσει να ονομάζουμε έρωτα με την πρώτη ματιά, είναι στην πραγματικότητα «έντονη έλξη στην πρώτη γνωριμία». Και είναι λογικό: Αν ο έρωτας ήταν όντως θέμα «ματιάς» και μόνο, θα ήμασταν όλοι ερωτευμένοι με τους ηθοποιούς του Χόλιγουντ. Και η έντονη έλξη στην πρώτη γνωριμία, ναι υπάρχει. Αν θέλεις να πιστεύεις ότι ο λόγος που μετεξελίχθηκε τελικά σε έρωτα είναι μεταφυσικός, ποιοι είμαστε εμείς να σε εμποδίσουμε;

Γράψτε το σχόλιο σας