Μόνο Ολυμπιακός! Τέλος…

Όταν το ματς στο Μόναχο τελείωσε η γκρίνια για το ότι δεν… κράτησε μπάλα και δεν κοίταξε την Μπάγερν στα μάτια ήταν τόσο εκνευριστική (και άκρως… άμπαλη) που είχα γράψει ότι η ουσία σε αυτό τον όμιλο είναι η πρόκριση. Και η πρόκριση θα έρθει γιατί ο Ολυμπιακός είναι καλύτερος από τον Αστέρα, γιατί συνολικά στα ματς και με Τότεναμ, Μπάγερν πήρε ελάχιστα σε σχέση με αυτά που άξιζε. Μετά το μεγάλο ματς στο Λονδίνο την είχα «πέσει» στους… άμπαλους γράφοντας για 4 βαθμούς στον όμιλο. Κάποια σχόλια έλεγαν αν δεν νικήσει τον Ερυθρό Αστέρα τι θα λέω.

Τον νίκησε όμως όπως το περίμενα, όπως το περιμέναμε νομίζω όλοι όσοι παρακολουθούμε τον Ολυμπιακό. Ακόμη και οι κομπλεξικοί που ζουν και αναπνέουν μόνο για το μένος τους απέναντι στον Ολυμπιακό το ήξεραν, το ένοιωθαν. Και η αλήθεια είναι πως και μόνο που σκέφτομαι πόσο κοντά έφτασαν να βγάλουν την χολή τους για τον Ολυμπιακό, τελικά θεωρώ πως ήταν καλύτερο το 1-0 στο 87΄αντί για το 4-0 που έπρεπε να ήταν το ματς, άντε 4-1 λόγω του πέναλτι του Αστέρα.

Το ματς το είδατε όλοι, ο Ολυμπιακός έχασε δύο τσουβάλια ευκαιρίες και ένα παιχνίδι που έπρεπε να έχει καθαρίσει από νωρίς το πήρε στο φινάλε με πέναλτι… Βιερίνια.

Με την διαφορά πως στην… uefamafia όταν μπλοκάρεις την μπάλα με το χέρι όπως έκανε ο Ζαντέρ, δίνουν πέναλτι και δεν… σφυρίζουν αδιάφορα όπως έκαναν στην Λαμία στο «ιστορικό» χέρι του Βιειρίνια.

Τι ασχολείσαι τώρα με τους… εξυγιαντές θα πείτε και έχετε δίκιο. Τι να κάνουμε όμως, αυτοί έχουν μείνει στην Ελλάδα, αυτοί έχουν το θράσος να πιάνουν στο στόμα τους τον Ολυμπιακό, αυτοί ξεχειλίζουν από κόμπλεξ πιστεύοντας πως επειδή κατέλυσαν τα πάντα και πήραν ένα πρωτάθλημα μπορούν να συγκριθούν με τον γίγαντα της Ελλάδας.

Για αυτό λοιπόν, ας τους αφιερώσουμε μια ακόμη πρόκριση, να συνεχίσουν να βλέπουν από τον όμορφο και άνετο καναπέ τους τα ευρωπαϊκά παιχνίδια του Ολυμπιακού. Τον Ολυμπιακό να μαζεύει βαθμούς και για αυτούς που έχουν αποσυρθεί από τον Αύγουστο από τις… Σλόβαν Μπρατισλάβες , τον Ολυμπιακό που πέτυχε την 11η πρόκριση του και τον Φεβρουάριο τα τελευταία 13 χρόνια, τον Ολυμπιακό που αποτελεί όαση στο «σκοτάδι» του ελληνικού ποδοσφαίρου των Γραμμένων, των Περέιρα και όλων όσων «επένδυσαν» σε αυτούς για να δουν χαρά μετά από 10ετιες.

Η πρόκριση για την αρμάδα του Μαρτίνς είναι και μια τεράστια δικαίωση για τον Πορτογάλο τεχνικό. Που συνεχίζει να δουλεύει και να βελτιώνει τον Ολυμπιακό. Να φέρνει προκρίσεις και σπουδαία αποτελέσματα. Να τον έχει πρώτο στην Ελλάδα παρά το καθεστώς της ντροπής (βλέπε εξυγίανση) και να μπορεί να πετύχει ακόμη περισσότερα. Αποτελεί συνάμα δικαίωση και για τον Μαρινάκη που κόντρα σε όλους συνεχίζει να πιστεύει σε αυτή την ομάδα και στο όραμα για έναν Ολυμπιακό μεγάλο!

Κόντρα στους άμπαλους και στημένους που βάζουν επίτηδες στο στόχαστρο τον Μαρτίνς, με στόχο να διαλύσουν αυτό το ωραίο, το ποδοσφαιρικό που έχει δημιουργηθεί και πονάει τους απέναντι. Ενοχλεί, γιατί είναι δυνατό, τόσο που δεν μπορούν να το λυγίσουν. Και για να το λυγίσουν θα πρέπει να ξεφτιλιστούν όσο δεν πάει.

MUST READ

Λίγη ντροπή τουλάχιστον, Μποντιρόγκα…

Για αυτό λοιπόν και ο τίτλος. Μόνο Ολυμπιακός! Τέλος…

Γράψτε το σχόλιο σας